οῦ (ὁ) :
      1 jeune pousse, jeune branche, OD. 17, 224 ; θ. ἐλαίας, HDT. 7, 19 ; ou abs. SOPH. El. 421 ; EUR. I.T. 1101, branche d’olivier ; ἱκτὴρ θ. EUR. Suppl. 10, ou simpl. θαλλός, branche d’olivier que portaient les suppliants, ESCHL. Ch. 1035 ; SOPH. O.C. 474, et dont on se servait pour brûler les morts, SOPH. Ant. 1202 ; θαλλοῦ στέφανος, ESCHN. 80, 36 ; PLAT. Leg. 943 e, couronne d’olivier qu’on portait dans les fêtes ;
      2 particul. au pl. οἱ θαλλοί, GEOP. 10, 6, feuilles de palmier.

Étym. θάλλω.

ὁ, (< θάλλω) young shoot, young branch, Od. 17.224, S. El. 422, Theoc. 4.45, etc. ; generally, branch, Gp. 11.10.3; esp. of the olive (cf. Tim. Lex. s.v. θαλλός), ἐστεφανῶσθαι ἐλαίης θαλλῷ Hdt. 7.19; ἐλαίας θ. E. IT 1101 (lyr.); and freq. without ἐλαίας, A. Ch. 1035, S. OC 474, etc. ; ἱκτὴρ θ. E. Supp. 10, cf. A. Ch. 1035; θ. χρυσοῦς IG1². 287.200; στεφανῶσαι θαλλοῦ στεφάνῳ as a mark of distinction, Aeschin. 3.187, cf. IG2². 207, 229, Phld. Int. Sto. 68, etc. ; στέφανος θαλλοῦ χρυσοῦς IG2². 1388.33; στέφανος τὸ νικητήριον θαλλοῦ Pl. Lg. 943c; prov., θαλλὸν προσείοντες ἄγουσι they entice, as one does cattle, by holding out a green bough, Id. Phdr. 230d; θαλλῷ προδειχθέντι ἀκολουθεῖν Luc. Herm. 68, cf. Lib. Ep. 212.3. θαλλοί, οἱ, palm-leaves, which were plaited into baskets, Gp. 10.6.2.
gift (prob. at first a branch, later in other forms) given to a landlord by one whose bid for a lease was accepted, UPZ 112 iii 15 (ii BC); repeated annually, θαλλῶν κατ’ ἔτος ἄρτων ἡμιαρταβίου καὶ ἀλέκτορος PRyl. 167.16 (i AD), etc. ; esp. at festivals, PAmh. 2.93.11 (ii AD); gratuity additional to wages, PCair. Preis. 31.21 (ii AD); any gift given annually at a festival, Ps.-Callisth. 1.32.

ὁ, junger Zweig, Schößling, Sprößling ; Od. 17.224 ; Aesch. Ch. 1031 ; βλαστεῖν θαλλόν Soph. El. 414 ; Ant. 1187 ; bes. ἐλαίας, der Oelzweig, O.C. 475, den die Schutzflehenden in den Händen hielten ; ἱκτήρ Eur. Suppl. 10 ; ἱερὸν γλαυκᾶς ἐλαίας θ. I.T. 1101 ; θαλλὸν ἤ τινα καρπὸν προσείοντες, d.i. anlocken, wie eine Ziege durch ein vorgehaltenes Reis, Plat. Phaedr. 230d ; Oelzweig als Siegeszeichen, στέφανον δὲ τὸ νικητήριον εἶναι ἑκάστοις θαλλοῦ Legg. XII.943c ; vgl. Aesch. 3.187 u. Ath. VII.276b, XII.535c ; Pol. 3.52.3 sagt θαλλοὶ καὶ στέφανοι σχεδὸν πᾶσι τοῖς βαρβάροις εἰσὶ συνθῆκαι φιλίας.