ου (ὁ) [ᾰ]
   I thiase, càd. :
      1 troupe de gens ou confrérie célébrant un sacrifice en l’honneur d’un dieu (particul. de Bacchus) et parcourant les rues avec une gaîté bruyante, en dansant, chantant et criant, HDT. 4, 79 ; EUR. Bacch. 680 ; AR. Ran. 156, etc. ;
      2 p. ext. troupe bruyante, troupe : εὔοπλος, EUR. Ph. 796, troupe bien armée (de guerriers) ; Κενταύρων, EUR. I.A. 1059, de Centaures, ou Κενταυρικὸς καὶ Σατυρικός, PLAT. Pol. 303 c, de Centaures et de Satyres ; d’où troupe, en gén. Μουσῶν, AR. Th. 41, des Muses ; τοῦ σοῦ θ. XÉN. Mem. 2, 1, 31, de ta compagnie ;
   II p. suite, la fête elle-même (danse, festin, etc.) PLUT. M. 301 e ; θίασον ἄγειν, EUR. Bacch. 115 ; DÉM. 313, 23, mener un thiase.

ὁ, Bacchic revel, rout, Hdt. 4.79, E. Ba. 680, Ar. Ra. 156, etc. ; θ. ἄγειν E. Ba. 115 (lyr.); τοὺς… θ. ἄγων διὰ τῶν ὁδῶν τοὺς ἐστεφανωμένους τῷ μαράθῳ καὶ τῇ λεύκῃ D. 18.260, cf. Ath. 5.185c, 8.362e.
religious guild, confraternity, IG 2.986, 1663, 2². 1177, SIG 1044.45 (Halic.), etc. generally, company, troop, used by Trag. in lyr., Κενταύρων E. IA 1059; ἡλίκων Id. IT 1146; Μουσῶν Ar. Th. 41; ἐνόπλιος θ., of warriors, E. Ph. 796; Κενταυρικὸς καὶ Σατυρικός Pl. Plt. 303d; τοῦ σοῦ θ. of your company, X. Mem. 2.1.31; Ἀσιανῶν ἀκροαμάτων θ. Plu. Ant. 24.
feast, banquet, Id. 2.301f, Cleom. 34.

ὁ (vielleicht von θεῖος, θειάζω), eine Versammlung, die einer Gottheit zu Ehren Opfer, Chöre, Aufzüge u. dgl. anstellt ; bes. vom bacchischen Vereine, τὸ Βακχικὸν πλῆθος, ὁ τῷ Διονύσῳ παρεπόμενος ὄχλος, Ath. VII.362e ; Eur. Bacch. 679 ὁρῶ δὲ θιάσους τρεῖς γυναικείων χορῶν, u. so oft in diesem Stücke ; Dem. 18.260 τοὺς καλοὺς θιάσους ἄγων διὰ τῶν ὁδῶν, nachher der bacchische Aufzug beschrieben. Auch Ἡρακλέους θίασοι, Isae. 9.30 ; μουσῶν, Ar. Th. 41 ; ἀνδρῶν, γυναικῶν, Ran. 156 ; übh. Versammlung, Schar, Eur. ἔνοπλος, Phoen. 803 ; ἱπποβότας Κενταύρων I.A. 1059 ; ἡλίκων I.T. 1146 ; Κενταυρικὸς καὶ Σατυρικός Plat. Pol. 303c, der Schwarm der Kentauren u. der Satyrn ; Xen. Mem. 2.1.31. Nach Suid. brauchte es Ion ἐπὶ παντὸς ἀθροίσματος. – Auch der Schmaus selbst, Ath. a.a.O.; vgl. noch Plut. qu.graec. 44.

1. a band or company marching through the streets with dance and song , especially in honour of Bacchus, a band of revellers , (Herdotus Historicus), etc.
2. generally, any party, company, troop , (Euripides) (ML)