ος, ον :
      1 prescrit par les lois divines, conforme aux lois divines, légitime, PD. N. 11, 34 ; θέσμιόν (ἐστι) ESCHL. Ag. 1564 ; A.RH. 2, 12, c. θέμις ἐστί ; subst. τὸ θέσμιον, EUR. Tr. 267 ; τὰ θέσμια, HDT. 1, 59 ; ESCHL. Eum. 491, etc. ; la loi divine ou les cérémonies sacrées, SOPH. Aj. 713 ;
      2 fondateur des lois, des institutions, ép. d’Apollon, PAUS. 5, 15, 7, et de Dèmèter, PAUS. 8, 15, 4.

Étym. θεσμός.

Dor. and Ep. τέθμιος, ον, or α, ον, (< θεσμός) fixed, settled, lawful, ἑορτὰ τέθμιος Pi. N. 11.27; τέθμιαι ὧραι Call. Ap. 87; θέσμια τάδε καὶ πάτρια Lex ap. Arist. Ath. 16.10; θέσμιον (sc. ἐστί) A. Ag. 1564 (lyr.); θέσμιόν ἐστι, = θέμις ἐστί, A.R. 2.12; fitting, θηρευτῆρσι σιγὴ τέθμιός ἐστι Opp. C. 1.450. θέσμιον, Dor. and Ep. τέθμιον, τό, esp. in pl., laws, customs, rites, Hdt. 1.59, A. Eu. 491 (lyr.), S. Aj. 712 (lyr.); θ. ἀναγράψαι Arist. Ath. 3.4; προγόνων παλαιὰ θ. E. Fr. 360.45, cf. Call. Dian. 174; sg. in Pi. I. 6 (5).20, E. Tr. 267 (anap.); — in form θέθμιον IG 9(1).334.46 (Locr., v BC).
agreement, τῶ τεθμίω Ϝίστωρ ib. 7.3172.165 (Orchom. Boeot.). Θέσμιος, title of Apollo, Paus. 5.15.7; of Demeter, Id. 8.15.4.

auch 2 Endgn, dor. τέθμιος, gesetzmäßig, herkömmlich, was dem Brauche, der Sitte angemessen ist ; θέσμιον γὰρ τίς ἂν γονὰν ἀραῖον ἐκβάλοι δόμων Aesch. Ag. 1545 ; bes. τὸ θέσμιον, Gesetz, Satzung, καταστροφαὶ νέων θεσμίων Eum. 468, vgl. Suppl. 689 ; θεῶν πάνθυτα θέσμι' ἐξήνυσε Soph. Aj. 698, Alles, was den Göttern herkömmlich gebührt ; τὸ θέσμιον Ἑλλάνων Eur. Troad. 267 ; καινὰ θέσμια Med. 494 ; οὔτε θέσμια μεταλλάξαι Her. 1.59.
Bei Paus. 5.15.7 heißt Apollo θέσμιος ; 8.15.4 Δημήτηρ θεσμία, = θεσμοφόρος.