εος-ους (τὸ) :
   I saison de la chaleur, particul. été, p. opp. à ψῦχος, SOPH. Ph. 18, ou à ὀπώρα, OD. 12, 76 ; τοῦ θέρεος, HDT. 2, 24 ; θέρους, PLAT. Phædr. 276 b ; θέρευς (dor. et épq.) OD. 7, 118 ; 12, 76 ; θέρεϊ ou θέρει, IL. 22, 151 ; ἐν θέρει, ATT. l’été, pendant l’été ; τοῦ θέρους εὐθὺς ἀρχομένου, THC. 2, 47, dès le commencement de l’été ; θέρους μεσοῦντος, LUC. H. conscr. 1, au milieu de l’été ; κατὰ θέρους ἀκμήν, XÉN. Hell. 5, 3, 19, au fort de l’été ;
   II p. suite, saison de la récolte, d’où :
      1 moisson, ANTH. 11, 365, 3 et 13, PLUT. M. 798 e ; fig. πάγκλαυτον θ. ESCHL. Pers. 822, moisson de larmes ;
      2 p. ext. fruits mûrs pour la moisson, AR. Eq. 392 ; DÉM. 1253, 15, PLUT. Fab. 2 ;
      3 fruit, production, en gén. EUR. Bacch. 1027 ; en parl. de la barbe d’un jeune homme, CALL. Del. 298 ; ANTH. 10, 19 ; de la crinière d’un cheval, SOPH. fr. 587 ;
   III en gén. belle saison, particul. favorable aux opérations de guerre : ἅμα ἦρι τοῦ ἐπιγιγνομένου θέρους, THC. 4, 117, au printemps de l’année suivante ; cf. 6, 8 ; 8, 61, etc.

Étym. R. indo-europ. *g^wher-, chaud ; cf. θέρω, θερμός, sscr. háras-, chaleur.

εος, τό, (< θέρω) summer, χείματος οὐδὲ θέρευς Od. 7.118; οὔτ’ ἐν θέρει οὔτ’ ἐν ὀπώρῃ 12.76; ἐν θέρει, opp. ἐνψύχει, S. Ph. 18; θέρεϊ or θέρει, Il. 22.151, Hes. Op. 640; τὸ θέρος during the summer, Hdt. 1.202; τοῦ θέρεος in the course of it, Id. 2.24; τοῦ θέρους Ar. Fr. 463; θέρεος or θέρους (without the Art.), Hes. Op. 462, Pl. Phdr. 276b, al. ; τοῦ παρεστῶτος θέρους S. Ph. 1340; τοῦ θ. εὐθὺς ἀρχομένου Th. 2.47; κατὰ θέρους ἀκμήν X. HG 5.3.19; θ. μεσοῦντος about midsummer, Luc. Hist. Conscr. 1; esp. in Th., campaigning-season, ἅμα ἦρι τοῦ ἐπιγιγνομένου θέρους 4.117, cf. 2.31, 6.8; τοσαῦτα μὲν ἐν τῷ θ. ἐγένετο 2.68.
summerfruits, harvest, crop, θ. ἀλλότριον ἀμᾶν Ar. Eq. 392, cf. D. 53.21, AP 11.365.3 (Agath.); pl., θέρη crops, PFlor. 150.5 (iii AD); θέρη σταχύων the ripe ears, Plu. Fab. 2; metaph, πάγκλαυτον ἐξαμᾷ θέρος A. Pers. 822, cf. Ag. 1655; τὸ γηγενὲς δράκοντος… θ. E. Ba. 1026; of a horse΄s mane, v. θερίζω I.3; of a youth΄s beard, Call. Del. 298, AP 10.19 (Apollonid.); also τέμνεται τὸ ἱερὸν καὶ ἀπόρρητον θ. τοῦ θεοῦ Τάλλου Jul. Or. 5.168d. Astron., τὸ μέγα θ., ὅταν πάντες οἱ πλάνητες ἐν θερινῷ ζῳδίῳ γένωνται Olymp. in Mete. 111.30. metaph, in an epitaph for a year of life, Supp.Epigr. 2.874.4 (Egypt).

ους, τό, Sommer, Sommerzeit ; Il. 22.151 u. öfter ; χείματος οὐδὲ θέρευς Od. 7.118 ; οὔτ' ἐν θέρει, οὔτ' ἐν ὀπώρῃ 12.76 ; Hes. O. 582 ; νότιον Pind. frg. 54 ; Folgde : τοὺς φέροντας χεῖμα καὶ θέρος βροτοῖς Aesch. Ag. 5 ; χειμῶνες ἐκχωροῦσιν εὐκάρπῳ θέρει Soph. Aj. 656 ; Sommerhitze, ἐν θέρει, Ggstz ἐν ψύχει, Phil. 18 ; Thuc. oft, u. sonst in Prosa. – Auch = die Ernte, ὅθεν πάγκλαυτον ἐξαμᾷ θέρος Aesch. Pers. 808, wie Ag. 1640 ; τὸ γηγενὲς δράκοντος ὄφεος θέρος Eur. Bacch. 1025 ; sp.D., Agath. 71 (XI.365); übertr., θέρος τὸ πρῶτον ἰούλων Callim. Del. 298 ; – auch in Prosa, ὁπότε θέρος μισθοῖντο ἐκθερίσαι Dem. 53.21 ; vgl. B.A. 265 ; σταχύων Plut. Fab. 2 ; Strab. VI.264.

θέρος, -ους, τό
(θέρω, to heat), [in LXX chiefly for קַיִץ ;]
summer: Mat.24:32, Mrk.13:28, Luk.21:30.†
(AS)