(impf. ἔθελγον, f. θέλξω, ao. ἔθελξα, pf. inus. ; pass. f. θελχθήσομαι, ao. ἐθέλχθην, pf. inus.) propr. attirer, d’où :
   I charmer par des enchantements magiques, en parl. d’Hermès, IL. 24, 343 ; OD. 5, 47, etc. ; de Circé, OD. 10, 290 ; des Sirènes, OD. 12, 40 ;
   II particul. :
      1 en mauv. part, fasciner, séduire, tromper : τινά, OD. 16, 195, etc., qqn ; τινά τινι, IL. 21, 276, 604 ; OD. 3, 264, etc. qqn au moyen de qqe ch. (paroles, mensonges, ruse, etc.) ; avec un inf. ESCHL. Pr. 865 ; SOPH. Tr. 355 ; EL. N.A. 10, 14, séduire qqn et le pousser à faire qqe ch. ;
      2 en b. part, calmer, adoucir, apaiser, charmer, acc. en parl. de l’espérance, HH. Cer. 37 ; de la persuasion, ESCHL. Pr. 173 ; du sommeil, EUR. I.A. 142 ; d’un chant, PLAT. Conv. 197 e, etc. ;
   III produire comme par des sortilèges ou par un charme magique : εὐφροσύναν, PD. N. 4, 5, la joie du cœur ; ἀνηνεμίην, ANTH. 9, 544, un temps calme et serein.

➳ Impf. poét. θέλγον, IL. 12, 255 ; 21, 604 ; impf. itér. 3 sg. θέλγεσκε, OD. 3, 264 ; fut. dor. θελξεῖ, THCR. Epgr. 5, 3 ; ao. poét. θέλξα, PD. l. c. ; ao. pass. 3 pl. épq. ἔθελχθεν, OD. 18, 212.

Étym. cf. sscr. dhraj, tirer, attirer.

Ion. impf. θέλγεσκεν Od. 3.264; fut. θέλξω 16.298, A. Pr. 865, Dor. -ξῶ Theoc. Ep. 5.3; aor. ἔθελξα Il. (v. infr.); — Med., Alc. Supp. 11.7; — Pass., fut. θελχθήσομαι Luc. Salt. 85; aor. ἐθέλχθην Od. 10.326, Ep. 3 pl. -χθεν 18.212; — poet. Verb (used by Pl. Smp. 197e, and in late Prose, as Phld. Mus. p. 72K., Jul. Or. 4.150c, etc.), enchant, be witch, [Ἑρμῆς] ἀνδρῶν ὄμματα θέλγει Od. 5.47, al. ; τὸν… Ποσειδάων ἐδάμασσε θέλξας ὄσσε φαεινά Il. 13.435; [Κίρκη] οὐδ’ ὣς θέλξαι σε δυνήσεται Od. 10.291, cf. 326 (Pass.); [Σειρῆνες] πάντας ἀνθρώπους θέλγουσιν, ὅτις σφέας εἰσαφίκηται 12.40; [θύελλα] θέλγε νόον spell-bound their senses, Il. 12.255.
cheat, cozen, Od. 16.195, 298, S. Tr. 710; c. dat. modi, μήτε τί μοι ψεύδεσσι χαρίζεο μήτε τι θέλγε Od. 14.387; μαλακοῖσι καὶ αἱμυλίοισι λόγοισι 1.57; ψεύδεσσι, δόλῳ, Il. 21.276, 604; ἔπεσσιν Od. 3.264. metaph, charm, beguile, 17.521; οἱ ἐλπὶς ἔθελγε νόον h.Cer. 37, cf. Pi. P. 1.12, D.Chr. 45.5; καί μ’ οὔτι μελιγλώσσοις πειθοῦς ἐπαοιδαῖσιν θέλξει A. Pr. 174; σὺ δὲ θέλγοις ἂν ἄθελκτον Id. Supp. 1055; θέλγει ἔρως E. Hipp. 1274 (lyr.); ᾠδῆς…, ἣν ᾄδει θέλγων… νόημα Pl. Smp. 197e; — Pass., μήθ’ ὕπνῳ θελχθῇς E. IA 142 (lyr.); τὰ δ’ οὔτι θέλγεται A. Ch. 420 (lyr.); ἔρῳ δ’ ἄρα θυμὸν ἔθελχθεν Od. 18.212; Μούσαισιν… τὴν φρένα θελγομένη (which may be Med.) IG 14.1960. c. inf., ἵμερος θέλξει τὸ μὴ κτεῖναι will persuade her not to kill, A. Pr. 865; ἔρως δέ νιν… θέλξειεν αἰχμάσαι τάδε S. Tr. 355; ἕπεσθαι θ. Ael. NA 10.14.
produce by spells, ἀοιδαὶ θέλξαν νιν (sc. εὐφροσύναν) Pi. N. 4.3; [Γαλήνη] θ. ἀνηνεμίην AP 9.544 (Adaeus). (Perh. cf. Lith. žuelgiù ΄look΄, ΄glance΄.)

bezaubern, durch Zaubermittel, bes. Zaubertränke od. Zauberlieder überwältigen, betäuben, einschläfern, beschwichtigen, auch täuschen, blenden, betören, bes. im schlimmen Sinne, ἐπὶ τῆς μετὰ βλάβης ἀπάτης Schol. Ap.Rh. 1.27 ; Ἀχαιῶν ἔθελγε νόον, Τρωσὶν δὲ καὶ Ἕκτορι κῦδος ὄπαζε Il. 12.254 ; τοῖσι δὲ θυμὸν ἐν στήθεσσιν ἔθελξε, λάθοντο δὲ θούριδος ἀλκῆς 15.321 ; θέλξας ὄσσε φαεινά, πέδησε δὲ φαίδιμα γυῖα 13.435 ; von der zaubernden Kirke, Od. 10.291, 318, 326 ; von den Zaubergesängen der Sirenen, 12.40 ; θέλγε δὲ θυμὸν μειλιχίοις ἐπέεσσι 18.281, wie 3.264 ; verlocken, verführen, μαλακοῖσι καὶ αἱμυλίοισι λόγοισι, 1.57, 18.282 ; ψεύδεσσι, δόλῳ, Il. 21.276, 604 ; ἔρῳ δ' ἄρα θυμὸν ἔθελχθεν, sie wurden vom Liebeszauber umstrickt, Od. 18.212 ; vom Hermes, der mit seinem Zauberstabe ἀνδρῶν ὄμματα θέλγει, durch süßen Schlaf die Augen der Menschen befängt od. verdunkelt, auch sie in Todesschlaf verstrickt, 5.47, 24.3, Il. 24.343 ; überlisten, betrügen, verblenden, 16.298, durch Schmeichelei fangen, Od. 14.387, durch den Reiz einer Erzählung fesseln, 17.521. So von der Zauberkraft des Gesanges, ἀοιδαὶ θέλξαν νιν Pind. N. 4.3 ; κῆλα θέλγει φρένας P. 1.12 ; καί μ' οὔτι μελιγλώσσοις πειθοῦς ἐπαοιδαῖσιν θέλξει Aesch. Prom. 174 ; πάρεστι σαίνειν, τὰ δ' οὔτι θέλγεται Ch. 414 ; ὡς Ἔρως δέ νιν μόνος θεῶν θέλξειεν αἰχμάσαι τάδε Soph. Trach. 354, vgl. 707 ; θέλγει Ἔρως Eur. Hipp. 1274 ; θέλγει ὄμματος ἕδραν ὕπνος Rhes. 554 ; οὔτε τότε λόγοις ἐθέλγεθ' ἥδε Hipp. 303 ; sp.D. – Auch in Prosa, ἣν ᾄδει θέλγων πάντων θεῶν τε καὶ ἀνθρώπων νόημα Plat. Symp. 179e ; Sp. einzeln, θέλγουσά τις πειθώ S.Emp. adv.mus. 7 ; ἕπεσθαι θέλγει, verlockt zu folgen, Ael. H.A. 10.14.