ατος (τὸ) :
      1 sorte de cotte, recouverte de plaques de métal, qu’on attachait à la hauteur de la ceinture, sous la cuirasse, et qui descendait jusqu’au milieu des cuisses, IL. 4, 216 ; d’où cuirasse, OD. 14, 482 ;
      2 caleçon d’athlète (lat. subligaculum) IL. 23, 683 ;
      3 ceinture de femme, c. ζώνη, SOPH. El. 452 ; ANTH. 6, 272, etc. ; ou d’homme, HLD. 2, 1 ;
      4 p. ext. sorte de vêtement d’homme, HLD. 5, 22.

Étym. ζώννυμι.

ατος, τό, (< ζώννυμι) loin-cloth, drawers, worn next the body in a boxing contest, ζ. δέ οἱ πρῶτον παρακάββαλεν Il. 23.683; in war, 4.216; ἑπόμην σάκος οἶον ἔχων καὶ ζ. φαεινόν Od. 14.482; ζώματα καὶ κυπάσσιδες Alc. 15.6. = ἔνδυμα, πεζοφόροις ζ. A. Fr. 246.
band used in surgery, Hp. Art. 14. = ζώνη, woman΄s girdle, ἔλυσε ζ. παρθένω Alc. Supp. 8.10, cf. S. El. 452, IG2². 1514.15, Ar. Fr. 320.7, Men. 432, AP 6.272 (Pers.). — A non-Att. form ζῶσμα (v. Thom.Mag. p. 165 R.) in Str. 7.2.3, Sor. Fasc. 45, al., Ach.Tat. 1.1, 3.21, Hld. 3.1.

τό, das bis an den Gürtel reichende Unterkleid des homerischen Kriegers, s. Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 121 ; verschieden von ζωστήρ ; Il. 4.187 εἰρύσατο ζωστήρ τε – ἠδ' ὑπένερθεν ζῶμά τε καὶ μίτρη, vgl. 4.216, 23.683 ; Od. 14.482 heißt es σάκος οἶον ἔχων καὶ ζῶμα φαεινόν, worauf 488 folgt οὐ γὰρ ἔχω χλαῖναν u. οἰοχίτων. – Gürtel, Soph. El. 444 ; Ep.adesp. 114 (VI.272). – Die Atticisten erklären diese Form für attisch u. ζῶσμα für hellenistisch.