εος-ους (τὸ) c. ζῆλος NT. Phil. 3, 6.

ου (ὁ) :
   I. 1 ardeur, zèle, en b. part, p. opp. à φθόνος (mais v. ci-dessous 3) PLAT. Menex. 242 a ; ARSTT. Rhet. 2, 11, 1 ; au plur. PLAT. Leg. 679 c ; avec un rég. de pers. : ζ. τινος, SOPH. O.C. 943 ; PLUT. Thes. 25 ; ou πρός τινα, LUC. Demon. 57, zèle pour qqn ; avec un rég. de ch. : τινος, PLUT. Cor. 4, etc. ; πρός τι, PLUT. Per. 2, pour qqe ch. ;
      2 p. suite, émulation, rivalité, SOPH. O.C. 943 ; PLUT. Cor. 4, etc. ; d’où objet d’envie, EUR. Or. 973 ;
      3 en mauv. part, haine, jalousie, c. φθόνος, HÉS. O. 193 ; joint à φθόνος, PLAT. Phil. 47 e, 50 b, etc. ; PLUT. Cor. 10 ;
   II objet d’émulation, sujet de gloire, SOPH. Aj. 503 ; DÉM. 267, 14 ; 300, 23 ; joint à τιμή, DÉM. 641, 8, etc. ;
   III exubérance de style, en parl. des orateurs asiatiques, STR. 648 ; PLUT. Ant. 2 ;
   IV postér., ardeur (du feu) NT. Hebr. 13, 27.

Étym. p.-ê. R. indo-europ. *ieh₂-, poursuivre, venger ; cf. ζητέω.

ου, ὁ, later ζήλεος, τό, Ep. Phil. 3.6 codd. opt. ; Dor. ζᾶλος IG 12(5).891, etc. : — jealousy (= φθόνος), Hes. Op. 195, S. OT 1526; coupled with φθόνος by Democr. 191, Lys. 2.48, Pl. Phlb. 47e, 50c, Lg. 679c (pl.); εἰς ζῆλον ἰέναι Id. R. 550e; more usu. in good sense, eager rivalry, emulation, Id. Mx. 242a, Arist. Rh. 1388a30. c. gen. pers., zeal for one, ξυναίμων S. OC 943; κατὰ ζῆλον Ἡρακλέους in emulation of him, Plu. Thes. 25; ζ. πρός τινα Luc. Dem. Enc. 57; abs., passion, PGrenf. 1.1.13 (ii BC). c. gen. rei, ζῆλον… γάμων ἔχουσα causing rivalry for my hand, E. Hec. 352; ζ. ἀζήλων καὶ φόβον ἀφόβων Phld. Oec. p. 66J. ; ζ. τῶν ἀρίστων emulous desire for…, opp. φυγὴ τῶν χειρόνων, Luc. Ind. 17; ἀνδραγαθίας Plu. Cor. 4; so ζ. πρός τι Phld. Rh. 2.53S., Plu. Per. 2; ζ. περὶ τὰ στρατιωτικά Str. 14.2.27; pl., ambitions, Phld. Rh. 2.54S.
fervour, zeal, LXX 4 Ki. 19.31, al., 1 Ep. Cor. 14.1, al. ; indignation, ζ. πυρός Ep. Hebr. 10.27. personified as son of Styx, brother of Βία, Κράτος, Νίκη, Hes. Th. 384.
pride, honour, glory, S. Aj. 503; ζ. καὶ χαρά D. 18.217; τὸν αὐτὸν ἔχει ζῆλον ὁ στέφανος, ib. 120; ζῆλον καὶ τιμὴν φέρει τῇ πόλει Id. 23.64, cf. 18.273, 60.33.
spirit, τῆς πολιτείας Plb. 4.27.8; pl., tastes, interests, τοῖς ἀπὸ διαφόρων ἐπιτηδευμάτων, βίων, ζήλων, ἡλικιῶν, Longin. 7.4. esp. in Lit. Crit., style, τοῦ Ἀσιανοῦ λεγομένου ζήλου Str. 14.1.41, cf. Plu. Ant. 2.

ὁ (ζέω), eigtl. heftige, leidenschaftliche Bewegung (bei Hes. Th. 384 ist Ζῆλος Bruder von Νίκη, Κράτος u. Βία), bes. mit Rücksicht auf ein anderes Ausgezeichnetes,
   1) Bewunderung u. Eifer für Etwas, οὐδείς ποτ' αὐτοὺς τῶν ἐμῶν ἂν ἐμπέσοι ζῆλος ξυναίμων Soph. O.C. 946 ; ζῆλος τῶν ἀρίστων neben φυγὴ τῶν χειρόνων, Nacheiferung, Luc. adv. Indoct. 17 ; so πρός τι, Plut. Pericl. 2 ; ζῆλον καὶ φιλοτιμίαν ἐμποιεῖν τινι Lyc. 15 ; καὶ μίμησις Hdn. 2.4.3 ; καὶ ἀγὼν πρός τινα Plut. Artax. 4 ; ζῆλοι νεωτερικοί, Jugendstudien, Pol. 10.24.7. – Der Gegenstand der Bewunderung, Glück, Soph. Aj. 498 ; vgl. Dem. 18.273, wo ζῆλος καὶ τιμαί verbunden sind, u. ibd. 120 τὸν αὐτὸν ἔχει ζῆλον ὁ στέφανος ὅπου ἂν ἀναρρηθῇ.
   2) mit dem Gefühle des Untergeordnetseins verbunden, Neid, Hes. O. 194 ; mit φθόνος verbunden, Plat. Phil. 47e, Legg. 679c ; aber Menex. 242a wird ζῆλος als das Vorangehende, φθόνος als das daraus Folgende dargestellt, u. Ammon. gibt für ζῆλος als charakteristisch die δι' ἐπιθυμία, μίμησις γιγνομένη δοκοῦντός τινος καλοῦ an, vgl. Arist. rhet. 2.11.
   3) Eifersucht, Eur. Hec. 352 ; vgl. B.A. 97 ; ζήλοις τινα βάλλειν Mel. 41 (XII.70).

ζῆλος, -ου, ὁ and in late Gk., also -εος, τό (2Co.9:2, Php.3:6),
[in LXX for קִנְאָה, Num.25:11, al. ;]
__1. zeal: 2Co.7:11 9:2; κατά ζῆλος, Php.3:6; with genitive obj., Jhn.2:17 (LXX), Rom.10:2; before ὑπέρ, 2Co.7:7; with genitive subj., θεοῦ, 2Co.11:2; πυρός, Heb.10:27 (cf. Isa.26:11, Wis.5:18, and cf. Westc., in l).
__2. jealousy: Rom.13:13, 1Co.3:3 3:2 2Co.12:20, Gal.5:20 (WH, txt, RV), Jas.3:14, 16; πλησθῆναι ζήλου Act.5:17 13:45; pl., ζῆλοι (see B1., § 32, 6), Gal.5:20, WH, mg.†
(AS)