'ου (ὁ) :
   I ténèbres, obscurité, HÉS. Sc. 227 ; PD. I. 4, 30 ; en prose, PLUT. Alc. 28 ; LUC. D. mort. 15, 2 ; Cat. 2 ; V.H. 1, 6 ;
   II particul. :
      1 ténèbres des enfers, IL. 21, 56, etc. ; OD. 20, 356 ; ESCHL. Pers. 839 ; d’où le royaume des enfers, IL. 15, 191 ; OD. 11, 57 ; Q. SM. 3, 256 ;
      2 région de la terre située dans l’obscurité, occident, OD. 3, 335 ; p. opp. à ἠώς, OD. 10, 190 ; πρὸς ζόφον, à l’occident, p. opp. à πρὸς ἠῶ τ' ἠέλιόν τε, IL. 12, 239 ; OD. 13, 240 ;
   III fig. obscurité (de l’âme) PLUT. M. 48 c ; en parl. du style, DH. ad Pomp. 2.

Étym. cf. δνόφος.

'

εος-ους (τὸ) c. ζόφος, NT. Apoc. 62.

ὁ, nether darkness, ἱεμένων Ἔρεβόσδε ὑπὸ ζόφον Od. 20.356, cf. 11.155, Il. 21.56, Ep. Jud. 6; Ἀΐδης δ’ ἔλαχε ζόφον ἠερόεντα obtained the realms of gloom for his share, Il. 15.191, cf. Od. 11.57, h.Cer. 402, 446, etc. ; γῆς ὑπὸ ζόφον A. Pers. 839. generally, gloom, darkness, Hes. Sc. 227, Plb. 18.20.7, Arist. Mu. 400a8, Ep. Hebr. 12.18, Plu. Alc. 28, Luc. DMort. 15.2; χειμέριος ζ.
the gloom of winter, Pi. I. 4 (3).18; metaph, τῆς ψυχῆς… ζ. Plu. 2.48c.
the dark quarter, i.e.
the West, ἤδη γὰρ φάος οἴχεθ’ ὑπὸ ζόφον Od. 3.335; οὐ γὰρ ἴδμεν ὅπῃ ζ. οὐδ’ ὅπῃ ἠώς 10.190; ποτὶ ζόφον, opp. πρὸς ἠῶ τ’ ἠέλιόν τε, Il. 12.240, Od. 13.241, 9.26 (the North acc. to Str. 10.2.12); Γαδείρων τὸ πρὸς ζόφον to the west of…, Pi. N. 4.69. — Poet. and later Prose. (Prob. cogn. with ζέφυρος.)

ὁ (vgl. νέφος, δνόφος, κνέφας), Finsternis, Dunkel der Nacht, Hes. Sc. 227 ; χειμέριος μηνῶν ζ. Pind. I. 3.36 ; der Unterwelt, Od. 20.356, das Schattenreich, ἠερόεις, Il. 15.191, 21.56, Od. 11.57 ; dah. νοῦς ἐστι ποτὶ ζόφον Qu.Sm. 3.256, denkt an den Tod. Sehr gew. die Nacht- u. Schattenseite der Erde, πρὸς ζόφον, im Ggstz von πρὸς ἠῶ τ' ἠέλιόν τε, Il 12.240, Od. 9.26, 13.241, von Ἠώς, also Abendgegend, 10.190 ; vgl. Pind. N. 4.69. – In Prosa erst Sp., wie Plut. Alc. 28 Luc. V.H. 1.6 ; auch übertr., ζ. ψυχῆς Plut. de audit. 10.

ζόφος, -ου, ὁ
(akin to γνόφος, which see), [in Sm.: Exo.10:22, Job.28:3, Psa.11:2 91:6, Isa.59:9 * ;]
in Hom, the gloom of the under-world; hence, darkness, deep gloom (poët. and late prose writers): Heb.12:18, 2Pe.2:4 2:17, Ju 6 13.†
ὁμίχλη, -ης, ἡ,
[in LXX for עֲרָפֶל, etc. ;]
a mist: 2Pe.2:17
SYN.: νέφος, νεφέλη, both thicker than ὁ (AS)