ζημιόω-ῶ (f. -ώσω, ao. ἐζημίωσα) :
      1 causer du dommage à, léser : τινα, PLAT. Leg. 846 a, qqn ; à côté de βλάψαι et avec idée d’un dommage plus grave, XÉN. Cyr. 3, 1, 39 ; πόλιν, LYS. 185, 37, l’État ; avec un adj. neutre, οὐδὲν ζημ. τινα, ISOCR. 117 b, ne faire de tort à personne ; au pass. être lésé ; éprouver un dommage, une perte, abs. PLAT. Gorg. 490 c ; avec un adj. neutre, ζ. μεγάλα, THC. 3, 40 ; πολλά, PLAT. Leg. 916 e, faire de grandes, de grosses pertes ;
      2 infliger une amende : ζημ. τινα πεντήκοντα τάλαντα, HDT. 6, 136 ; ou plus souv. avec le dat. : χιλίῃσι δραχμῇσι, HDT. 6, 21 ; μναῖς τρισί, PLAT. Leg. 936 a, punir qqn d’une amende de 50 talents, de 1000 drachmes, de 3 mines ; μέχρι τοσούτου, PLAT. Leg. 855 b, infliger une amende jusqu’à une somme aussi forte, jusqu’à une certaine somme ;
      3 p. ext. punir, en gén. HDT. 7, 35 ; 9, 77 ; ζ. τινα θανάτῳ, HDT. 3, 27 ; τινα φυγῇ, THC. 4, 65, punir qqn de mort, de l’exil ; au pass. ζημιοῦσθαι θανάτῳ, ANT. 123, 24 ; PLAT. Pol. 297 e, être puni de mort ; ζημιοῦσθαι ζημίαις ἐσχάταις, LYS. 189, 16, être puni des derniers châtiments.

➳ Fut. pass. ζημιωθήσομαι, LYS. 181, 37 ; IS. 81, 24 ; XÉN. Mem. 3, 9, 12 ; f. moy. ζημιώσομαι au sens pass. HDT. 7, 39 ; THC. 3, 40 ; AND. 10, 11 ; ISOCR. 378 c ; DÉM. 17, 3 ; ARSTT. Pol. 6, 5, 3, etc.

Étym. ζημία.

fut. -ώσω Lys. 1.48; aor.1 ἐζημίωσα E. Or. 578, Th. 2.65, etc. ; pf. ἐζημίωκα D. 21.49; — Pass., fut. ζημιωθήσομαι Lys. 29.4, Is. 10.16, X. Mem. 3.9.12; more freq. Med. ζημιώσομαι in pass. sense, Hdt. 7.39, And. 1.72, Th. 3.40, Isoc. 18.37, D. 1.27, Arist. Pol. 1320a10; aor. ἐζημιώθην Pl. Lg. 855b, Isoc. 15.160; pf. ἐζημίωμαι Din. 3.16, Arist. Rh. 1372b8:
cause loss or do damage to, penalize, πόλιν Lys. 30.25; τοσαύτας ἡμέρας ζημιοῦν τινα to cause one the loss of…, Ael. VH 3.23; c. Adj. neut., μηδὲν μηδένα Pl. Lg. 846a; οὐδὲν ζ. τὸ κοινόν Isoc. 6.5; πλείω ζ. σαυτὸν ἤ… X. Cyr. 3.1.30; — Pass., μεγάλα ζημιώσεται will suffer great losses, Th. 3.40; πολλά Pl. Lg. 916e; abs., Id. Grg. 490c.
fine, mulct in a sum of money, c. dat. rei, ζ. τινὰ χιλίῃσι δραχμῇσι Hdt. 6.21, cf. 136; χρήμασιν Th. 2.65; μναῖς τρισί Pl. Lg. 936a; also ζ. τινὰ ἕως τριάκοντα μνᾶς Lycurg. Fr. 40 (dub.l.); τινά τινος deprive of…, Lyd. Mag. 2.19; — Pass., to be fined or amerced in a thing, c. dat. rei, χρήμασι Antipho 2.4.7; δραχμῇ τῆς ἡμέρας Pl. Lg. 766d; μέχρι τοσούτου ib. 855b; also, c. acc. rei, ταῦτα ib. 774b; ζ. τριάκοντα λίτρας Arist. Fr. 476; suffer financial loss, PFlor. 142.8 (iii AD); hence metaph, τοῦ ἑνὸς τοῦ περιέχεαι μάλιστα τῇ ψυχῇ ζημιώς εαι wilt lose, Hdt. 7.39; τὴν ψυχὴν αὐτοῦ Ev. Matt. 16.26; ἑαυτόν Ev. Luc. 9.25; τὰ κέρατα Ael. NA 10.1. generally, punish, τὴν θάλασσαν Hdt. 7.35; σφέας Id. 9.77; τινὰ θανάτῳ Id. 3.27; τινὰ φυγῇ, πληγαῖς, Th. 4.65, 8.74; — Pass., ζημιοῦσθαι ζημίαις ἐσχάταις Lys. 31.26; θανάτῳ Antipho 3.3.9, PTeb. 5.92 (ii BC); θανάτῳ καὶ πᾶσι τοῖς ἐσχάτοις Pl. Plt. 297e; χρήμασιν καὶ ἀτιμία Id. Lg. 721b.

1) Verlust, Schaden zufügen, = βλάπτω, Xen. Cyr. 3.1.39 ; μηδὲν μηδένα Plat. Legg. VIII.846a ; pass., gew. mit fut. med. (s. Her. 6.136 Dem. 1.27 Andoc. 1.72), seltner ζημιωθήσομαι (Xen. Mem. 3.9.12 Isae. 2.23), Verlust erleiden, Schaden haben, Ggstz von κερδαίνω, Plat. Gorg. 490c ; Isocr. 1.39 u. A.; so Dem. 34.2 οὐκ ἄπειρος τοῦ ζημιοῦσθαι, vom Schiffbruch ; μεγάλα, großen Schaden haben, Thuc. 3.40 ; τὴν ψυχήν NT.
2) strafen, Her. 5.87, 9.77 ; bes. von Geldstrafen, τινὰ πεντήκοντα τάλαντα Her. 6.136, richtiger ταλάντοις, vgl. 7.39 ; μέχρι μνᾶς Plat. Legg. VI.764c ; χρήμασι IV.721b ; μναῖς τρισί XI.936a ; auch φυγαῖς, Isocr. 4.116 ; Thuc. 4.65 ; θανάτῳ Aesch. 1.184 u. A.

ζημόω, -ῶ
(< ζημία), [in LXX chiefly for עָנַשׁ ;]
to damage. Pass., to suffer loss, forfeit, lose: absol., 1Co.3:15; before ἐν, 2Co.7:9; with accusative of thing(s) (see B1., § 34, 6), τ. ψυχήν, Mat.16:26, Mrk.8:36; ἑαυτόν, Luk.9:25; τ. πάντα, Php.3:8.†
(AS)