ζηλόω-ῶ, avoir de l’ardeur, d’où :
   I rechercher avec ardeur :
      1 avec un rég. de chose (la gloire, la vertu, etc.) acc. DÉM. 22, 18 ; au pass. PLAT. Phædr. 232 a ;
      2 avec un rég. de pers. chercher à égaler, à imiter : τινα, THC. 2, 37, 64 ; PLAT. Rsp. 553, qqn ;
   II envier :
      1 en b. part, càd. louer, approuver : τι, THC. 5, 105, qqe ch. ; τινά τινος, SOPH. El. 1027 ; AR. Av. 1010 ; τινά τι, SOPH. Aj. 552, qqe ch. de qqn ; louer qqn de qqe ch. ; avec un part. : σὲ ζηλῶ θανόντα, ESCHL. Pers. 712 ; cf. EUR. Or. 52, je t’envie d’être mort ; avec une conj. ζ. τινα ὁθούνεκα, ESCHL. Pr. 330 ; ὅτι, XÉN. Hell. 6, 5, 45 ; ou εἰ, SOPH. fr. 516, porter envie à qqn, càd. l’estimer heureux de ce que, etc. ; abs. EUR. I.A. 16 ; iron. ζηλῶ σε, EUR. Med. 60, je t’envie, càd. j’envie ton ignorance, j’ai pitié de ton ignorance ;
      2 en mauv. part, jalouser, envier, HH. Cer. 168, 223 ; HÉS. O. 23 ; THCR. Idyl. 6, 26 ; abs. NT. Ap. 7, 9 ; 1Cor. 13, 4.

➳ Dor. ζαλόω [ᾱ] THCR. Idyl. 3, 50 ; 6, 26.

Étym. ζῆλος.

(< ζῆλος); c. acc. pers., vie with, emulate, τινα Th. 2.37, Pl. R. 553a, Michel 1007.29 (Teos, ii BC); — Pass., Phld. Rh. 1.125S., etc. ; c. acc. rei, Th. 2.64; in bad sense, to be jealous of, envy, ζηλοῖ δέ τε γείτονα γείτων Hes. Op. 23, cf. h.Cer. 168, 223, Theoc. 6.27; τὴν αὑτοῦ γυναῖκα LXX Si. 9.1; abs., to be jealous, 1 Ep. Cor. 13.4; ζηλώσαντες through jealousy, Act. Ap. 7.9. c. acc. pers., to be jealous for, LXX Nu. 11.29.
esteem or pronounce happy, admire, praise, τινά τινος one for a thing, S. El. 1027, Isoc. 4.91; ζηλῶ σε τῆς εὐβουλίας Ar. Ach. 1008 (lyr.); τῆς εὐγλωττίας Id. Eq. 837; τῆς εὐτυχίας τὸν πρέσβυν Id. V. 1450 (lyr.); τοῦ πλούτου X. Smp. 4.45; τινὰ ἐπί τισι IG 12(5).860.47 (Tenos, i BC); more rarely, ζ. τινά τι S. Aj. 552; ζ. σε ὁθούνεκα… A. Pr. 332; τὴν πόλιν, ὅτι… X. HG 6.5.45; πολλά σε ζηλῶ βίου, μάλιστα δ’ εἰ… S. Fr. 584; c. part., σε ζ. θανόντα πρὶν κακῶν ἰδεῖν βάθος A. Pers. 712 (troch.), cf. E. Or. 521; iron., ζηλῶσε happy in your ignorance! Id. Med. 60; ὑμῶν οὐ ζηλοῦμεν τὸ ἄφρον Th. 5.105; — Pass., to be deemed fortunate, ὑπό τινων Pl. Phdr. 232a. c. acc. rei, desire emulously, strive after, affect, ὁ μὲν δόξης ἐπιθυμεῖ καὶ τοῦτ’ ἐζήλωκε D. 2.15; ἀρετήν Id. 20.141; ἀστρολογίαν Epicur. Ep. 2 p. 53U. ; μάθησιν PSI 1.94.9 (ii AD); πίστιν Cod.Just. 1.1.3.2; — Pass., ἡ ἀρετὴ ὑπὸ πάντων τῶν ἀνθρώπων ζηλοῦται Lys. 2.26; τὰ ζηλούμενα Arist. Rh. 1360b34. also of persons, pay zealous court to, Ep. Gal. 4.17; — Pass., ib. 18.

(ζῆλος),
1) nacheifern, τινά, Hes. O. 23 ; vgl. bes. Thuc. 2.64 ὁ δρᾶν τι βουλόμενος καὶ αὐτὸς ζηλώσει · εἰ δέ τις μὴ κέκτηται, φθονήσει ; gleichbedeutend mit μιμέομαι, 2.37, wie Isocr. 12.16 ; ὁ παῖς τὸν πατέρα ζηλοῖ Plat. Rep. VIII.553a, vgl. Prot. 326a ; τὰ ζηλούμενα παρὰ πᾶσιν, dem Alle nachjagen, Arist. rhet. 1.5. – Bewundern, preisen, ζηλῶ σε τοῦ νοῦ Soph. El. 1027 ; πολλά σε ζηλῶ βίου frg. 516 ; ὑμᾶς τῆς τέχνης Plat. Ion 530b ; τὴν πόλιν τῆς μάχης Isocr. 4.91 ; auch σὲ – τοῦτο, Soph. Aj. 548 ; σὲ ζηλῶ θανόντα, daß du gestorben bist, Aesch. Pers. 698 ; Eur. Or. 521 ; = μακαρίζω, Thuc. 5.105, womit es Isocr. 12.260 vrbdt. Bei Eur. Med. 59 ablehnend, ich bewundere dich, daß du so fragen kannst, ich bitte dich !
2) beneiden, H.h. Cer. 168 ; bes. Sp.; eifersüchtig sein, LXX.NT.
3) übh. mit Eifer nach Etwas streben, δωρεάς Dem. 20.154 ; τοῦτο (sc. δόξαν λαμβάνειν) ἐζήλωκε 2.15 ; auch Sp. S. ζηλωτός.

ζηλόω, -ῶ
[in LXX chiefly for קָנָא pi. ;]
__1. to burn with envy or jealousy, to be jealousy: absol., Act.7:9 17:5, 1Co.13:4, Jas.4:2 (R, mg., cf. Mayor, in l).
__2. to seek or desire eagerly: with accusative of thing(s), 1Co.12:31 14:1 14:39 (cf. Sir.50:18, Wis.1:12); with accusative of person(s), 2Co.11:2, Gal.4:17; pass., Gal.4:18.†
(AS)