εος-ους (τὸ) :
   I. 1 attelage de deux animaux (bœufs, chevaux, mulets) IL. 18, 543 ; THC. 4, 128 ; d’où voiture traînée par des animaux attelés, chariot, HDT. 1, 31 ; ἐπὶ ζεύγεος ἐλαύνειν, HDT. 1, 199 ; ἐπὶ ζεύγους ἄγειν, AND. 7, 13 ; HYPÉR. Lyc. 5, traîner sur un chariot ;
      2 p. ext. couple, paire, en parl. d’animaux (faucons, etc.) HDT. 3, 76, etc. ; de choses (chaussures, etc.) AR. Eq. 872, etc. ; en parl. des Atrides, ESCHL. Ag. 44 ; particul. couple uni par mariage, EUR. Ph. 331 ; XÉN. Œc. 7, 18 ; LUC. Am. 11 ; κατὰ ζεῦγος ou κατὰ ζεύγη, PLUT. M. 93 d ; ἐς ζεύγεα, LUC. Syr. 12, par couples, par paires ; pfs. au pl. ζεύγη, anche double de l’aulos, d’où ensemble de l’embouchure, TH. H.P. 4, 11, 4 ;
   II p. ext. en parl. de plus de deux animaux attelés ou de plus de deux pers. réunies : ζ. τέθριππον, ESCHL. fr. 368, quadrige ; fig. ζ. τριπάρθενον, EUR. fr. 359, le groupe des trois jeunes filles, les trois Grâces.

➳ Duel nom.-acc. ζεύγει, CIA. 2, 652, b, 26 (v. Meisterh. p. 103, § 51, a, 6).

Étym. ζεύγνυμι.

εος, τό, (< ζεύγνυμι) yoke of beasts, pair or team of mules, oxen or horses, Il. 18.543, IG 5(2).3.1 (Arc., iv BC), etc. ; ζ. ἵππων And. 4.26.
carriage drawn by a yoke of beasts, a chariot, ζεύγεϊ κομίζεσθαι Hdt. 1.31; ἐπὶ ζευγέων ἐλάσασαι ib. 199; ἐπὶ ζεύγους ἄγειν And. 1.45; τῷ ζεύγει ὃ ἦγεν τὴν γυναῖκα Hyp. Lyc. 5; wagons, ζεύγεσι τοὺς λίθους ἄγουσι SIG 124 (iv BC); βοεικά Th. 4.128; racing-car, = τέθριππον, Id. 5.50; ζ. τέθριππον A. Fr. 346; ἢ συνωρίδι ἢ ζεύγει νενίκηκεν Pl. Ap. 36d (but = συνωρίς, Plu. 2.146d); ζ. μίσθιον a hired chariot, Id. Ant. 6; λευκὸν ζ.
with white horses, D. 21.158.
pair or couple of any things, ἰρήκων, αἰγυπιῶν, Hdt. 3.76; πεδέων ib. 130; Ἀτρειδᾶν A. Ag. 44 (anap.); ἐμβάδων Ar. Eq. 872, cf. Herod. 7.51; ἐνωτίων BGU 1050.9 (Aug.), etc. ; κεράμου IG1². 313.23, al. ; [κεράμων] SIG 245 G i36 (Delph., iv BC); θυρῶν IG1². 313.110; ταὧν Antiph. 205; καλλιπύγων Cerc. 14; abs., married couple, τὸ ζ., ὃ καλεῖται θῆλυ καὶ ἄρρεν X. Oec. 7.18; τὸ ἐρωτικὸν ζ. Luc. Am. 11; κατὰ ζεῦγος in pairs, Plu. 2.93d; ἐς ζεύγεα Luc. Syr. D. 12.
mouthpiece of a double flute, Thphr. HP 4.11.4, 6. ζ. ἱματίων suit of clothes, BGU 814.9 (iii AD). incorrectly also of more than two things or persons joined together, ζ. τριπάρθενον three maiden sisters, of the Graces, E. Fr. 357; so ζ. τρίδουλον Ar. Fr. 576; ζ. νεκρῶν, where parents and children are spoken of, E. HF 454. = Lat. jugerum, Cod.Just. 10.27.2.8.

τό, ein Joch od. Gespann Zugvieh, zwei zusammengejochte Rinder od. Maultiere, Il. 18.543 ; Ackergespann, βοεικόν Thuc. 4.128 ; Plat. Lys. 208b u. öfter, wie Sp.; Fuhrwerk, ζεύγεϊ κομίζεσθαι Her. 1.31 ; ἤλασε τὸ ζεῦγος 1.59 ; μίσθιον, Lohnkutsche, Plut. Ant. 6 ; ἐκπίπτειν ἐκ τῶν ζευγῶν Plat. Gorg. 516e. Uebh. ein Paar, πεδέων χρυσέων δύο ζεύγεα Her. 3.130 ; Ἀτρειδῶν Aesch. Ag. 44 ; ἐμβάδων Ar. Eq. 872 ; Ehepaar ; ἐρωτικόν, Liebespaar, Luc. am. 11 ; κατὰ ζεῦγος, paarweis. Auch von mehr als zwei untereinander verbundenen od. zusammengehörenden Personen od. Dingen, τριπάρθενον, drei jungfräuliche Schwestern, Soph. frg. 490, von den Chariten, die auch τριζυγέες Χάριτες heißen, Maced. ep. 33. So ist ein Drei- od. Viergespann gemeint bei Plat. Apol. 36d, ἵππῳ ἢ ξυνωρίδι ἢ ζεύγει νικᾶν Ολυμπιάσιν, vgl. ζεῦγος τεθρίππων Aesch. fr. 357.

ζεῦγος, -εος (-ους), τό
(< ζεύγνυμι, to yoke), [in LXX chiefly for צֶמֶד, Jdg.19:3, al. ;]
__1. a yoke of beasts: Luk.14:19.
__2. a pair of any­thing, Luk.2:24 (LXX).†
(AS)