'conj. marquant :
   I le temps : lorsque, tandis que, aussitôt que ou aussi souvent que :
      1 avec l’ind. en parl. d’un fait accompli, IL. 8, 367, etc. ; correspond d’ord. à une ou plusieurs particules dans la prop. princip. : ἔνθα, IL. 6, 392 ; τῆμος δή, OD. 13, 93 ; δὴ τότε, OD. 22, 182 ; καὶ τότε δή ῥα, OD. 24, 147 ; τόφρα δέ, OD. 20, 73 ; δέ, IL. 23, 62 ; OD. 17, 359 ; δ' ἄρα, OD. 20, 56 ; la prop. avec εὖτε peut se trouver la dernière, IL. 5, 396 ; 6, 515 ;
      2 avec ἄν et le sbj. en parl. d’un fait à venir, IL. 1, 242, etc. ; OD. 17, 323, etc. ; HÉS. Th. 28 ; PD. O. 6, 114 ; en prose, HDT. 6, 27 ; ou avec le sbj. seul, OD. 7, 202 ; HÉS. Th. 28 ; ESCHL. Sept. 338, etc. ;
      3 avec l’opt. sans ἄν, en parl. d’un fait passé, avec idée de répétition ou d’habitude, HH. 17, 8 ; HÉS. Sc. 164 ; ESCHL. Ag. 565 ;
      4 avec un part. ESCHL. Ag. 411 ;
   II la cause : puisque, SOPH. Aj. 715, O.C. 84, Ph. 1099 ;
   III la comparaison : de même que, IL. 3, 10 ; 19, 386.

Étym. épq. et ion. c. αὖτε ; cf. ὅτε et épq. ἠΰτε.

'

Ep., Ion., and poet. Adv. (rare in Trag., never in Com. or Att. Prose); of Time, when, with ind., of a definite occurrence in past time, εὖτέ μιν προὔπεμψεν when he sent him, Il. 8.367, cf. 11.735, 23.85, E. Ion 888 (lyr.); with impf., ἤκουσας… εὖτε ὁρμῶμεν Hdt. 7.209, prob. in B. 3.25; freq. with a corresp. Particle in apodosi, τῆμος δή Od. 13.93; δὴ τότε γε 22.182; καὶ τότε δή ῥα 24.147; τόφρα δέ 20.73; δέ Il. 23.62, Od. 17.359; δ’ ἄρα 20.56; the clause with εὖτε may stand last, Il. 5.396, 6.515, Pi. O. 3.28. with subj., εὖτ’ ἄν (like ὅταν), a. referring to future time, οὔ τι δυνήσεαι χραισμεῖν, εὖτ’ ἂν πολλοὶ πίπτωσι when many shall be falling, Il. 1.242, cf. 2.34, A. Pers. 230 (troch.). with pres. in apod., whenever, so often as, ἥμισυ ἀρετῆς ἀποαίνυται, εὖτ’ ἄν μιν κατὰ δούλιον ἦμαρ ἕλῃσιν whenever it comes upon him, Od. 17.323, cf. 320, Hdt. 6.27, A. Ag. 12; in orat. obl. (for opt. after past tense), Pi. O. 6.67; ἄν is sts. omitted, εὖτ’ ἔρδωμεν whenever we offer, Od. 7.202, cf. Hes. Th. 28, B. 1.73, A. Th. 338 (lyr.), A.R. 2.801, AP 14.45. with opt., whenever, as often as, with impf. in apodosi, εὖτε μάχοιτο whenever he fought, Hes. Sc. 164, cf. h.Hom. 18.8, B. 12.118, A. Ag. 565, A.R. 2.471. causal, since, with aor. ind., S. Aj. 716 (lyr.), OC 84, Ph. 1098 (lyr.). Adv. of Comparison, for ἠΰτε, as, twice in Il., εὖτ’ ὄρεος κορυφῇσι κτλ. 3.10; τῷ δ’ εὖτε πτερὰ γίγνετ’ 19.386 (so Aristarch., but with vv. ll. ὥστε, αὖτε); freq. in Q.S., 1.549, al.

poet. u. Her. = ὅτε (von dem es nach Buttmann Lexil. II p. 227 nur dialektisch verschieden ist, vgl. Apollon. adv. p. 538.5 ; Andere leiten es von οὗ ab, = εὗτε),
1) von der Zeit, als, da,
   a) c. indic., εὖτε γὰρ ἠέλιος φαέθων ὑπερέσχεθε γαίης, συμφερόμεσθα μάχῃ, als die Sonne aufging, da begannen wir den Kampf, Il. 11.735 ; gew. folgt bei Hom. eine Partikel im Nachsatz, ἔνθα, 6.392, ἔπειτα, Od. 17.320, τῆμος δή, 13.93, δὴ τότε, 22.182, καὶ τότε δή ῥα, 24.149, τόφρα δέ, 20.73, das einfache δέ, Il. 12.373, Od. 17.359. Mit Verschiebung der Sätze fängt es den zweiten Satz an, Il. 5.396, Od. 20.56 ; Pind. Ol. 3.29 u. öfter ; Tragg. u. sp.D.
   b) c. conj. mit ἄν, εὖτ' ἄν = ὅταν, im Falle daß, sobald als, so oft als, in Beziehung auf Gegenwart u. Zukunft, Il. 1.242, 2.34, 228, 19.158, Od. 1.192, 17.320 ; so Hes. O. 169 ; auch εὖτ' ἂν δή, 321 ; Pind. Ol. 6.67, P. 3.106 ; Aesch. Pers. 226 u. öfter ; Soph. O.C. 1231 ; Tr. 286, El. 617 ; Eur. Alc. 948, Herc.Fur. 1331 ; sp.D. So auch Her. 2.63, 6.27. Das ἄν fehlt Od. 7.202 ; Aesch. Spt. 320 ; Hes. Th. 28 u. sp.D., wie Ap.Rh. 2.801 ; Aenigm. 22 (XIV.45).
   c) c. optat., wenn, so oft als, in Beziehung auf die Vergangenheit, H.h. 17.8 ; Aesch. Ag. 551, wie Hes. Sc. 164 ; Ap.Rh. 2.471.
   d) c. partic., μάταν γάρ, εὖτ' ἂν ἐσθλά τις δοκῶν ὁρᾶν – βέβακε ὄψις Aesch. Ag. 411.
2) causal, weil, Soph. O.C. 84, Aj. 716.
3) Adv. der Vergleichung, = ἠΰτε, gleich wie, Il. 3.10, auch 19.386, bei Bekker u. Spitzner.