GRC

εὔφρων

download
JSON

Bailly

εὔ·φρων, ων, ον, gén. ονος :
   I
d’esprit joyeux, d’où :
      1 intr. gai, joyeux, de bonne humeur, IL. 15, 99 ; cf. OD. 17, 531 ; AR. Th. 1148, etc. ;
      2 tr. qui réjouit, réjouissant, IL. 3, 246 ; HÉS. O. 774 ; ESCHL. Ag. 1577 ; SOPH. Aj. 420, etc. ;
   II bienveillant, propice, PD. O. 2, 16 ; 4, 13 ; N. 5, 38 ; 7, 67, etc. ; ESCHL. Pers. 627, 772 ; d’où bienfaisant, hospitalier, SOPH. Aj. 420, etc. ;
   III sensé, d’où facile à comprendre, intelligible, ESCHL. Suppl. 378.

Épq. ἐΰφρων, HOM. ll. cc.

Étym. εὖ, φρήν.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

Ep. ἐΰφρων, ον, both in Hom. ; (< φρήν): — cheerful, merry, of persons, εἴ πέρ τις… δαίνυται εὔφρων Il. 15.99, etc. ; θυμός Od. 17.531; ἶλαι Pi. N. 5.38. Adv. -νως with good cheer, Id. P. 10.40, etc. Act., cheering, making glad or merry, οἶνος Il. 3.246; οἶμος Pi. Pae. 6.115; εὔφρων πόνος εὖ τελέσασι A. Ag. 806 codd. ; ὦ φέγγος εὖφρον ib. 1577; ῥοαὶ εὔφρονες Ἀργείοις S. Aj. 420 (lyr.); neut. pl., εὔφροσιν δεδεγμένη, = εὐφροσύναις, A. Eu. 632 (s.v.l.).
kindly, gracious, θεὸς εὔ. εἴη εὐχαῖς Pi. O. 4.14, cf. A. Pers. 772, S. Aj. 705 (lyr.), A.R. 4.1411, etc. ; γαῖαν ἀνθρώποισι καὶ εὔφρονα μήλοις Pi. O. 7.63; εὐ. ἥδ’ ὁμιλία A. Eu. 1030; ψῆφον δ’ εὔφρον’ ἔθεντο Id. Supp. 640 (lyr.); v.l. for ἐπίφρονος in Theoc. 25.29. Adv. -νως A. Ag. 351, al.
of sound mind, reasonable, ἄνδρες Xenoph. 1.13. = εὔφημος, πῶς εὔφρον’ εἴπω ; A. Ch. 88; οὐδ’ αὖ τόδ’ εὖφρον Id. Supp. 378.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

ον,
1) gutes, frohes, heiteres Sinnes, Il. 15.99 ; θυμός Od. 17.531 ; Soph. frg. 517 ; Pind. u. a. D.
2) erfreuend, erheiternd, angenehm, οἶνον ἐΰφρονα καρπὸν ἀρούρης Il. 3.246, wie Hes. O. 774 ; εὔφρων πόνος εὖ τελέσασι Aesch. Ag. 780 ; ὦ φέγγος εὖφρον ἡμέρας 1559 ; χαίρουσ' εὔφρονι μολπῇ Eur. Alc. 590, vgl. Troad. 547, Cycl. 505.
3) wohlwollend, gnädig, θεὸς εὔφρων εἴη εὐχαῖς Pind. Ol. 4.13, vgl. 2.16 ; Ἀπόλλων ἐμοὶ ξυνείης διὰ παντὸς εὔφρων Soph. Aj. 691 ch., vgl. El. 158 ; θεὸς γὰρ οὐκ ἤχθηρεν ὡς εὔφρων ἔφυ Aesch. Pers. 758 ; ψῆφον εὔφρον' ἔθεντο Suppl. 631, öfter ; sp.D., εὔφρονες δαίμονες Ap.Rh. 4.1411.
4) πῶς εὔφρον' εἴπω, verständig, Aesch. Ch. 80, vgl. Suppl. 373 ; εἴθ' εἶχε φωνὴν εὔφρονα Ch. 193, hell, leicht zu verstehen.
• Adv. εὐφρόνως, heiter, froh, Pind. P. 10.40 ; verständig, λέγειν Aesch. Ag. 342 ; wohlwollend, 823 ; Eur. Hipp. 793.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
See also: Εὔφρων
memory