εὔ·φορος, ος, ον :
   I pass. :
      1 facile à porter (armes, lance, fronde, etc.) XÉN. Cyr. 2, 3, 14 ; Eq. 7, 8 ; LUC. Demon. 7 ; fig. facile à supporter (fatigue), PD. N. 10, 24 ;
      2 porté vers, enclin à : πρός τι, LGN 44, 1 ;
      3 qui se répand facilement, qui se propage (maladie) LUC. Abd. 27 ;
   II act. :
      1 qui porte ou pousse (un navire), favorable, propice, en parl. du vent, XÉN. Hell. 6, 2, 27 ;
      2 qui supporte facilement, d’où fort, dispos, vigoureux, bien constitué, XÉN. Conv. 2, 16 ; ARSTT. H.A. 6, 21, 4 ; avec l’inf. apte à, ARÉT. Caus. m. diut. 1, 2 ;
      3 qui produit de bons fruits ou beaucoup de fruits, fertile, ARSTT. H.A. 4, 11, 3 ; TH. C.P. 1, 17, 10 ; joint à εὔκαρπος, PLUT. M. 59 a ; τινος, HDN 1, 6 ; πρός τι, DH. Rhet. 3, 3, en qqe ch.

• Cp. εὐφορώτερος, XÉN. Conv. 2, 167 ; ARSTT. Plant. 1, 7 ; irrég. εὐφορέστερος, ARÉT. Cur. m. acut. 1, 4. • Sup. εὐφορώτατος, XÉN. Cyr. 2, 3, 14.

Étym. εὖ, φέρω.

ον, (< φέρω) well or patiently borne, πόνοι Pi. N. 10.24.
easy to bear or wear, manageable, light, ὅπλα X. Cyr. 2.3.14 (Sup.); δόρυ Id. Eq. 7.8 (Sup.); ἔκπωμα Critias Fr. 34 D. (Sup.); σφενδόνη Luc. Dom. 7; ductile, of clay, Ph. 1.418 (Sup.); of wines, εὐφορώτατοι κεφαλῇ καὶ πέψεσιν Ruf. ap. Orib. 6.38.15.
easily borne, spreading rapidly, of diseases, Luc. Abd. 27; of persons, εὔ. πρὸς ἡδονὰς λόγων Longin. 44.1. of the body, active, vigorous, healthy, Phoc. 3.4; εὔ. ἔχειν τὸ σῶμα Arist. HA 575a33; but, capable of graceful movement, in dancing, εὐφορώτερον τὸ σῶμα ἕξειν X. Smp. 2.16.
able to endure, patient; in Adv. -ρως, τλῆναι S. Ph. 872; ὀχεῖν Democr. 173; Comp. -ώτερον, φέρειν Hp. Fract. 18; Sup. -ώτατα, φέρειν Aph. 1.13; τὰ κρύη καὶ τοὺς χειμῶνας εὐ. ἔχειν Plu. 2.651c. of animals and plants, productive, fertile, Arist. HA 538a1, Thphr. CP 1.17.10; χώρα Ph. 2.297 (Sup.); ἀγρός Plu. 2.59a; c. gen., ὀπωρας Hdn. 1.6.1; πυρετῶν Gal. 7.334; metaph, εὔ. γνῶσις Phld. Hom. p. 62 O. (dub.); πόλις εὔ. πρὸς ἀνδρῶν ἀρετήν rich in manly virtue, D.H. Th. 3.3.
easily able to do, c. inf., Aret. SD 1.2. Adv. -ρως easily, εὐ. καὶ μετὰ ῥαστώνης ἐνεργεῖν Ph. 2.283; ἐς τὸ πάθος ἐκφερόμενος App. BC 2.146 (Sup.); εὐφόρως ἔχειν τῆς γλώττης to have a ready tongue, Philostr. VS 1.25.5; εὐφόρως ἔχειν to feel well, Gal. 11.28; with no Verb expressed, κοιλίαι τοῖσι πλείστοισι πάνυ εὐφόρως Hp. Epid. 1.3, cf. Gal. 17(1).209; Comp. -ωτέρως, περιγίνεσθαι Hp. Art. 69. — An irreg. Comp. εὐφορέστερος in Aret. CA 1.4.

1) leicht zu tragen, πόνοι Pind. N. 10.24 ; τὰ ὅπλα ὡς ἂν εὐφορώτατα εἴη Xen. Cyr. 2.3.14 ; Folgde, wie Arr. An. 6.29.9 πύελον εὔογκον καὶ ταύτῃ εὔφορον.
2) leicht tragend ; vom Körper, gewandt, Xen. Symp. 2.16 ; vom Winde, gut dahintragend, leicht bewegend, Hell. 6.2.27 ; vom Lande, viel hervorbringend, fruchtbar, ergiebig, τὸν ἀγρὸν εὔφορον ποιεῖν καὶ εὔκαρπον Plut. ad. et amic. discr. 23 ; a.Sp., auch φυτά, Arist. H.A. 4.11 ; aber 6.21 ein Körper, der sich gut hält, gesund ; εὔφορος εἰς πυροῦ γεωργίαν, für den Weizenbau, Schol. Ar. Eq. 262 ; πόλις εὔφορος πρὸς ἀνδρῶν ἀρετήν, reich an Männertugend, Dion.Hal. rhet. 3.3 ; νοσήματα, die sich leicht verbreiten, Luc. Abdic. 27 ; auch πρὸς ἡδονάς, geneigt dazu, Longin. 44.1. – Ein unregelmäßiger Kompar. εὐφορέστερος findet sich bei Aret.
• Adv., εὐφόρως ἔχειν πρὸς τὰ κρύη, gut ertragen können, Plut. Symp. 3.4.2 ; anders τῆς γλώσσης εὐφόρως εἶχε, er hatte eine geläufige Zunge, Philostr. V. Soph. 23.5.