εὔ·διος, ος, ον [ῐ, mais ῑ épq. quand la finale est longue]
   I calme, tranquille, serein, en parl. de l’air, ORPH. H. 4, 6 ; du temps, LUC. Scyth. fin ; THCR. Idyl. 22, 22 ; du vent, XÉN. Hell. 1, 6, 38 ; de la mer, A.RH. 1, 521 ; d’où à l’abri du vent ou du mauvais temps (rivage, port, etc.) DS. 12, 61 ; LUC. Pisc. 29 ; d’où tiède, doux, PD. P. 5, 12 ; HPC. 287, 1 ; ARAT. 823 ; fig. en parl. de l’amour, bienveillant, joint à πρηΰς, OPP. H. 4, 29 ;
   II qui entreprend ou fait qqe ch. par un beau temps, ARAT. 916.

• Cp. εὐδιαίτερος, XÉN. Hell. 1, 6, 38 ; • Sup. εὐδιέστατος, HPC. 288, 48.

➳ [ῑ] ARAT. 784, 823, 916, 994 ; ORPH. H. 37, 24.

Étym. εὖ, δῖος.

ον, calm, fine, clear, of air, weather, sea, ἄνεμος X. HG 1.6.38 (Comp.); εὔδια πάντα Theoc. 22.22; ἁλὸς ἄκραι A.R. 1.521, etc. ; warm, mild, χειμών Hp. Aër. 10; peaceful, εὔ. καὶ γαληνὸς βίος Ph. 1.411; of persons, mild, gracious, εὐδίhα the Gracious one, Inscr.Cypr. in Berl.Sitzb. 1911.639, cf. Oppian. H. 4.29; τὸ εὔδιον τοῦ προσώπου M.Ant 6.30; neut. εὔδιον, εὔδια, as Adv., Opp. C. 1.44, AP 10.14.1 (Agath.); Comp. -αίτερος X. l.c. ; Sup. -εστάτη [χώρη] Hp. Aër. 12.
in fine weather, κέπφοι εὔδιοι ποτέονται Arat. 916; bringing fine weather, Orph. H. 38.24. (For εὔδιϜος, cf. Ζεύς.) [ι in εὐδία, εὔδιος, exc. metri gr., Orph. l.c., Arat. l.c.]

(Ζεύς, Διός), still, ruhig, heiter (vgl. εὐδιεινός u. εὐδία), bes. bei Sp. von dem Ruhen der Stürme, ἐκ δ' ἀνέμοιο εὔδιοι ἐκλύζοντο – ἄκραι Ap.Rh. 1.521 ; κλίμα Strab. III p. 144 ; νῆσος ποιοῦσα εὔδιον τὸν λιμένα DS. 12.61, wie Luc. Pisc. 29 ; τὰ πρὸς πλόον εὔδια πάντα Theocr. 22.22 ; bei heiterm Wetter Etwas tuend, Arat. 991 u. öfter ; oft übertr., εὔδιος καὶ ἥδιστος βίος, ruhig, heiter, poet., u. ähnl., wie ποτὲ μὲν φαίνεις πολὺν ὑετόν, ἄλλοτε δ' αὖτε εὔδιος Ep.adesp. 37 (XII.156); πρηΰς τε καὶ εὔδιος ἄμμιν ἱκάνοις Opp. H. 4.29 ; vgl. Jacobs zu Philostr. 20.17 ; τὸ εὔδιον τοῦ προσώπου M.Ant. 6.29 ; – εὔδιον steht adverb., Opp. Cyn. 1.44, wie εὔδια πόντος πορφύρεται Agath. (X.14). – Bei Hippocr. mild, in Beziehung auf die Wärme, χειμὼν μήτε λίην εὔδιος μήτε ὑπερβάλλων τῷ ψύχει. Vgl. oben εὐδιαίτερος. Hippocr. hat auch den superl. εὐδιεστάτη.
[ι wird von Arat. u. Orph., wenn die letzte Silbe lang ist, auch lang gebraucht.]