εὐ·ώνυμος, ος, ον [ῠ]
   I qui a un beau nom, càd. :
      1 au nom respecté ou honoré, HÉS. Th. 409 ; ou glorieux, célèbre, PD. O. 2, 8 ; N. 4, 19 ; 7, 85 ; 8, 47 ; P. 11, 58 ;
      2 qui a un nom de bon augure, p. opp. à δυσώνυμος, PLAT. Leg. 754 e, Pol. 302 d ; DC. 52, 4 ; d’où par antiphrase, pour ἀριστερός ou σκαιός, placé à gauche, ESCHL. Pr. 490 ; SOPH. Tr. 926 ; XÉN. Cyn. 10, 12 ; PLAT. Leg. 760 d, etc. ; ἐξ εὐωνύμου χειρός, HDT. 7, 109 ; ou simpl. ἐξ εὐ. HDT. 1, 72, à main gauche, à gauche ; κατὰ τὰ εὐ. XÉN. Lac. 11, 10 ; εἰς τὰ εὐ. ARSTT. P.A. 3, 4, 19 ; ou ἐπὶ τὰ εὐ. ARSTT. H.A. 2, 1, 9, vers la gauche, sur la gauche ; τὸ εὐώνυμον κέρας, HDT. 6, 111 ; THC. 5, 67 ; ou simpl. τὸ εὐώνυμον, THC. 3, 107 ; 4, 43, 96, l’aile gauche ;
   II rempli de beaux mots, LUC. Lex. 1.

Étym. εὖ, ὄνομα.

εὐ·ώνυμος, ου (ἡ) fusain, arbrisseau (Euonymus europæus L.) PLIN. H.N. 13, 38 ; τὸ εὐώνυμον δένδρον, TH. H.P. 3, 18, 13, m. sign.

ον, (< ὄνομα) of good name, honoured, Hes. Th. 409, Pi. O. 2.7, etc. ; εὐ. χάρις the honour of a good name, Id. P. 11.58; δίκη… μὴ εὐ. not creditable, Pl. Lg. 754e.
expressed in well-chosen terms, λόγος Luc. Lex. 1.
having an auspicious name or sound, ἀριστοκρατία Pl. Plt. 302d; πρόσρημα D.C. 52.4.
prosperous, fortunate, δίκα, πόδες, Pi. N. 7.48, 8.47, cf. Eust. 895.37. epith. of Artemis, Ἀρχ. Ἐφ. 1914.20 (Gonni, iv/iii BC). euphem. (like ἀριστερός) for left, on the left hand (because bad omens came from the left), ὠλένη εὐ. S. Tr. 926; ἐξ εὐωνύμου χειρός Hdt. 7.109; ἐξ εὐωνύμου (sc. χειρός) Id. 1.72; κατὰ τὰ εὐ. X. Lac. 11.10; εἰς τὰ εὐ. παρεκκλίνειν Arist. PA 666b7; ἐπὶ τὰ εὐ. ἀνακλίνεσθαι Id. HA 498a11; ἐξ εὐωνύμων Ev. Matt. 20.21; as military term, τὸ εὐ. κέρας Hdt. 6.111, Th. 5.67, etc. ; τὸ εὐ. (without κέρας) Th. 4.96. euphem. of bad omens, opp. οἱ δεξιοὶ φύσιν, A. Pr. 490, cf. SIG 1167.3 (Ephesus, vi/v BC). Astron., southerly, Cleom. 1.1.

ἡ, spindle-tree, Euonymus europaeus, Plin. HN 13.118; τὸ εὐ. δένδρον Thphr. HP 3.18.13.

mit gutem Namen, berühmt, geehrt ; Ἀστερίη Hes. Th. 409 ; πάτρα, πατέρες, Pind. N. 7.85, Ol. 2.8 ; Ἀθῆναι N. 4.19 ; auch πόδες, die im Wettlaufe den Sieg davon getragen haben, 8.47 ; χάρις, rühmliches Lob, P. 11.58 ; ἀριστοκρατία Plat. Polit. 302d ; καὶ καλὴ δίκη, im Ggstz von αἰσχρά, ehrenvoll, Legg. VI.754e. Geziert sagt Luc. Lexiph. 1 λόγος εὐών., reich an schönen Namen. – Mit einem Namen von guter Vorbedeutung, ἡ ἰσονομία τό τε πρόσρημα εὐώνυμον καὶ τὸ ἔργον δικαιότατον ἔχει DC. 52.4 ; vgl. auch die Stellen des Plat. – Dah. euphemistischer Ausdruck für links (denn ἀριστερός hatte eine üble Vorbedeutung, u. man suchte daher dies Wort zu vermeiden), sowohl bei den Tragg., neben δεξιός Aesch. Prom. 488, ὠλένη Soph. Tr. 922, als in Prosa, Plat. Legg. VI.760d ; häufiger bei Her., 7.109 ; bes. Thuc. u. Xen. in der Bezeichnung des linken Flügels, τὸ εὐώνυμον κέρας u. τὸ εὐών. allein, u. so auch Sp.; – ἡ εὐώνυμος, der Spindelbaum, Theophr.

εὐώνυμος, -ον
(εὖ, ὄνομα), [in LXX chiefly for שְׂמֹאול ;]
__1. of good name or omen.
__2. Euphemistic for ἀριστερός, left: Act.21:3, Rev.10:2; ἐξ εὐωνύμων, on the left: Mat.20:21, 23 25:33, 41 27:38, Mrk.10:40 15:27.†
(AS)