ης (ἡ) [ῠ]
      1 joie, gaîté, plaisir, OD. 20, 8 ; PD. N. 4, 1 ; souv. au pl. OD. 6, 156 ; ESCHL. Pr. 540 ; XÉN. (v. ci-dessous) ;
      2 particul. joie dans un festin, bonne chère, OD. 9, 6, etc.

➳ Mot poét. ; en prose, XÉN. Cyr. 3, 3, 7 ; PLAT. Tim. 80 b ; au pl. XÉN. Cyr. 8, 1, 32 ; Ages. 9, 4. Dor. εὐφροσύνα, PD. N. 4, 1 ; etc. ; ANTH. 9, 375. Épq. ἐϋφρ- OD. ll. cc.

Étym. εὔφρων.

Ep. ἐϋφροσύνη, ἡ, (< εὔφρων) mirth, merriment, γέλω τε καὶ εὐφροσύνην παρέχουσαι Od. 20.8, cf. 10.465, etc. ; esp. of a banquet, good cheer, festivily, οὐ… τί φημι χαριέστερον εἶναι ἢ ὅτ’ ἐϋφροσύνη μὲν ἔχῃ κατὰ δῆμον ἅπαντα κτλ. 9.6, cf. h.Merc. 449, 482, etc. ; κρατὴρ μεστὸς ἐϋφροσύνης Xenoph. 1.4; pl., σφισι θυμὸς αἰὲν ἐϋφροσυνῃσιν ἰαίνεται is cheered with glad thoughts, Od. 6.156; festivities, A. Pr. 539, E. Ba. 377 (both lyr.), etc. ; chiefly poet., used by X. Cyr. 8.1.32, Ages. 9.4 (pl.); in sg., Id. Cyr. 3.3.7, Pl. Ti. 80b; ἡ χαρὰ καὶ ἡ εὐ. Epicur. Fr. 2; also in later Prose, LXX Ge. 31.27, al., Act. Ap. 2.28, Diogenian. Epicur. 4.50, PLips. 119 ii 1 (iii AD), etc. ; εὐ. ψυχῆς οἶνος πινόμενος LXX Si. 34.28 (31.36). pr. n., Euphrosyne, one of the Graces, Hes. Th. 909, etc.

ἡ, ep. ἐϋφροσύνη, Frohsinn, Heiterkeit, Freude bes. beim Mahle, ἀλλήλῃσι γέλωτα καὶ εὐφροσύνην παρέχουσαι Od. 20.8 ; 23.52 ; im plur., θυμὸς αἰὲν ἐϋφροσύνῃσιν ἰαίνεται 6.155 ; Pind. u. Tragg., wie Aesch. θυμὸν ἀλδαίνουσαν ἐν εὐφροσύναις Prom. 537 ; τινὶ παρέχειν Plat. Tim. 80b ; Folgde : auch im plur., wie Xen. Cyr. 8.1.32. – Bei Orph. H. 2.5 = εὐφρόνη, die Nacht, die Wohlwollende. – Ammon. erkl. εὐφρ. πάθος χρόνιον μετὰ σωφροσύνης γιγνόμενον, während εὐθυμία nur eine βραχεῖα ψυχῆς χαρά ist.

εὐφροσύνη, -ης, ἡ
(< εὔφρων, cheerful) [in LXX chiefly for שִׂמְחָה ;]
rejoicing, gladness: Act.2:28 (LXX) Act.14:17.†
(AS)