'ας (ἡ) :
   I parole de bon augure, p. opp. à δυσφημία ; p. suite :
      1 action d’éviter des paroles de mauvais augure, d’où silence religieux, SOPH. Tr. 178 ; cf. EUR. I.A. 1564 ; PLAT. Leg. 949 b ; εὐφημία 'στω, AR. Av. 959, Th. 295, silence ! silence ! (avant une prière) ;
      2 euphémisme, càd. emploi d’un mot favorable au lieu d’un mot de mauvais augure (p. ex. Εὐμενίδες, Εὔξεινος, etc.) : δι' εὐφημίαν, PLAT. Leg. 736 a ; εὐφημίας ἕνεκα, ESCHN. 66 fin, par euphémisme ;
   II parole bienveillante, d’où :
      1 bienveillance de langage, PLAT. Leg. 717 c ; ESCHN. 24, 13 ; DÉM. 14, 72, 5 ;
      2 louange, acclamation, parole d’éloge, PLAT. 2 Alc. 149 b, etc. ; au pl. chants en l’honneur de qqn, PD. P. 10, 35 ;
   III bonne expression, D. PHAL. 175.

➳ Dor. εὐφαμία [φᾱ] PD. l. c.

Étym. εὔφημος.

'

ἡ, use of words of good omen, opp. δυσφημία ; abstinence from inauspicious language, religious silence, εὐφημίαν ἴσχε, = εὐφήμει, S. Tr. 178; εὐ. ἐσχηκέναι πρός τινα Pl. Lg. 717c; εὐφημίἀστω, εὐφημία ΄στω, as a proclamation of silence before a prayer, Ar. Th. 295, cf. Av. 959; so εὐφημίαν… κηρύξας ἔχω S. Fr. 893; Ταλθύβιος… εὐφημίαν ἀνεῖπε καὶ σιγὴν στρατῷ E. IA 1564; μετ’ εὐ. διδάσκειν Pl. Lg. 949b; ἐν εὐ. χρὴ τελευτᾶν Id. Phd. 117e; πρὸς εὐφημίαν τρεπέσθω Luc. Laps. 17. in positive sense, auspiciousness, λόγων εὐ. E. IA 608, Aeschin. 1.169; πᾶσαν εὐ. παρειχόμην D. Ep. 2.19; esp.
a fair or honourable name for a bad thing, euphemism (as Εὐμενίδες, εὐφρόνη, etc.), δι’ εὐφημίας Pl. Lg. 736a; εὐφημίας ἕνεκα Aeschin. 3.92, cf. Plu. 2.449a. f.l. for εὐφωνία, Demetr. Eloc. 175.
prayer and praise, worship, offered to the gods, E. IA 1469; = εὐχή, Pl. Alc. 2.149b; εὐξάμενον μετ’ εὐφημίας Din. 2.14; pl., Pi. P. 10.35.
honour, good repute enjoyed by men, Phld. Int. Sto. 16, 20; ἀθάνατος εὐ. D. S 1.2; opp. δυσφημία, 2 Ep. Cor. 6.8; ἀδιάλειπτος Plu. 2.121e; ἡ ὕστερον εὐ. D.Chr. 31.20; τὴν παρὰ πᾶσιν ἀγαθὴν εὐ. good repute, IG 12(5).860.39 (Tenos, i BC); ἡ ἐκ τῶν ξένων εὐ. OGI 339.30 (Sestos, ii BC); panegyric, Jul. Or. 3.106a, Lib. Or. 62.3; ἡ εὐ. σου, as a form of address, PLond. 3.891.9 (iv AD); αἱ εὐ.
plaudits, acclamations in a local senate, POxy. 2110.2 (iv AD).

ἡ,
1) der gute Ruf, erst bei Sp., Ael. V.H. 3.47 ; Plut. u. A.
2) das Reden guter Worte, die gute Vorbedeutung haben, δι' εὐφημίαν ὄνομα ἀποικίαν τιθέμενος Plat. Legg. I.736a, u. sonst ; Φίλιππον νῦν μὲν διὰ τὴν τῶν λόγων εὐφημίαν ἐπαινῶ, worauf folgt ἐὰν δὲ ὁ αὐτὸς ἐν τοῖς ἔργοις γένηται, οἷος νῦν ἐν τοῖς ἐπαγγέλμασιν, – ἀσφαλῆ ποιήσεται τὸν ἔπαινον Aesch. 1.169 ; vgl. 3.92 ; πᾶσαν εὐφημίαν παρειχόμην, ich habe alles Gute geredet, Dem. ep. 2 g.E.; bes. beim Opfer, Andachtsstille (VLL σιωπή), εὐφημίαν νῦν ἴσχε, schweige still, Soph. Trach. 177, wie frg. 764 εὐφημίαν μὲν πρῶτα κηρύξας ἔχω ; so oft εὐφημία ἔστω, Ar. Th. 303, u. A.; καὶ σιγή Ath. XII.538a. Daher = Anbetung, Gebet, Plat. Alc. II, 149b, wie Pind. ὧν εὐφαμίαις μάλιστ' Ἀπόλλων χαίρει, P. 10.35. Vgl. noch Din. 2.14 ὁ νόμος εὐξάμενον κελεύει τὸν κήρυκα μετ' εὐφημίας πολλῆς, οὕτως ὑμῖν τὸ βουλεύεσθαι παραδιδόναι ; anders Plat. εὐφημίαν ἔχειν πρὸς αὑτοῦ γονέας, Legg. IV.717c. – Bes. bei Sp. freudiger Zuruf, Beglückwünschung, z.B. εὐφημίαις παντοδαπαῖς ὑπεδέχοντο Hdn. 1.7.11. – Gute Aussprache, Demetr.Phal. 175.

εὐφημία, -ας, ἡ
(< εὔφημος), [in Sm.: Psa.42:5 47:2 100:2 126:2 * ;]
good report, praise: opp. to δυσφημία, 2Co.6:8.†
(AS)