ας (ἡ) [ᾰπ] disposition à plaisanter agréablement, plaisanterie aimable et spirituelle, enjouement, HPC. 24, 3 ; PLAT. Rsp. 563 a ; DS. 15, 6 ; PLUT. Ant. 43 ; définie par ARSTT. Rhet. 2, 12, 16 πεπαιδευμένη ὕϐρις ; p. opp. à ἀγροικία et βωμολοχία, ARSTT. Nic. 2, 7 ; rar. en mauv. part, plaisanterie grossière, bouffonnerie, NT. Eph. 5, 4.

Étym. εὐτράπελος.

ἡ, ready wit, liveliness, Hp. Decent. 7, Pl. R. 563a, Posidipp. 28.5, Cic. Fam. 7.32.1, D.S. 15.6; pl., pleasantries, Demetr. Eloc. 177; defined by Arist. as πεπαιδευμένη ὕβρις, Rh. 1389b11, cf. EN 1108a24; ἡ περὶ τὰς παιδιὰς καὶ τὰς ὁμιλίας εὐ. Plu. Ant. 43. rarely in bad sense, = βωμολοχία, Ep. Eph. 5.4.

ἡ, das Wesen u. Betragen des εὐτράπελος, Artigkeit, Witz, nach Arist. rhet. 2.12 ἡ εὐτρ. πεπαιδευμένη ὕβρις ἐστίν ; Plat. vrbdt es mit χαριεντισμός, Rep. VIII.563a, nach dem Schol. zu dieser Stelle u. Arist. Eth. 2.7.13, Eth. magn. 1.31 ist sie die rechte Mitte zwischen βωμολοχία u. ἀγροικία, ἣ τὸν ἔχοντα παρέχεται δύνασθαί τι σκῶψαι ἐμμελῶς καὶ ὑπομένειν σκωπτόμενον ; auch Sp., wie DS. 15.6, 20.63 ; ἡ περὶ τὰς παιδιὰς καὶ τὰς ὁμιλίας εὐτρ. Plut. Ant. 43. – Im schlimmen Sinne, Ep. Ephes. 5.4.

εὐτραπελία, -ας, ἡ
(< εὖ, τρέπω),
__1. versatility, wit, facetiousness (Hippocr., Plat., al.).
__2. = βωμολογία, coarse jesting, ribaldry (Abbott, Essays, 93): Eph.5:4.†
SYN.: μωρολογία, see Tr., Syn., § xxxiv (AS)