εὐστοχέω-ῶ, bien viser, atteindre le but, LUC. Cal. 14 ; POL. 1, 14, 7 ; d’où atteindre, en gén., avec le gén. POL. 2, 45, 5 ; 28, 3, 6 ; 32, 7, 10 ; STR. 791 ; avec l’acc. APD. 1, 7, 4 ; fig. raisonner ou deviner juste, PLUT. M. 617 d.

Étym. εὔστοχος.

pf. inf. εὐστοχηκέναι D.S. 2.31: — hit the mark, succeed, opp. ἁμαρτάνω, Plb. 1.14.7, etc. ; c. gen., εὐ. πάσης περιστάσεως, τῶν καιρῶν, τῆς ἐλπίδος, to hit them exactly, Id. 2.45.5, 28.3.6, 32.3.10; τῆς εἰσβολῆς τοῦ λιμένος Str. 17.1.6; περί τι Id. 5.3.8; c. acc., θηρίον Apollod. 1.7.4; abs., Plb. 9.12.1; ἐν ἅπασιν J. BJ 1.15.1; guess aright, Plu. 2.617d; — Pass., impers., Antyll. ap. Orib. 44.23.44; εὐστοχηθεῖσα χάρις blessing seasonably granted, J. AJ 15.9.2.

das Ziel glücklich treffen, Luc. cal. non tem. cred. 14 ; Ggstz ἁμαρτάνειν, Pol. 1.14.7 ; DS. 2.31 ; πάσης περιστάσεως, sich in alle Umstände leicht zu schicken, sie zu benutzen wissen, Pol. 2.45.5 ; τῶν παρεστώτων καιρῶν 28.3.6 ; ἐλπίδος 32.7.10 ; τῆς εἰσβολῆς τοῦ λιμένος Strab. XVII.791 ; – erraten, Plut. Symp. 1.2.4.