εὐ·πρεπής, ής, ές :
   I de belle apparence, convenable, décent, ESCHL. Ch. 664 ; HDT. 2, 47 ; avec un inf. οὐ γὰρ εὐπρεπὲς λέγειν, EUR. Or. 1145, car il ne convient pas de dire cela ;
   II p. suite :
      1 qui a l’air noble, beau, distingué, HDT. 1, 60 ; ESCHL. Pers. 833 ; εἶδος εὐπρεπής, EUR. Hec. 269 ; εὐπρεπὴς τὴν ὄψιν, DÉM. 1016, 24, dont les traits ont de la noblesse, noble d’aspect ; εὐπρ. ἰδεῖν, AR. Th. 192 ; XÉN. Mem. 2, 1, 22, beau à voir, de bel aspect ; fig. beau, glorieux : τελευτὴ εὐπρ. THC. 2, 44, fin glorieuse ;
      2 spécieux, plausible, THC. 6, 76 ; PLAT. Soph. 227 c ; PLUT. Cam. 3 ; εὐπρ. δειλία, THC. 3, 82, lâcheté dissimulée sous un beau nom ; ἐκ τοῦ εὐπρεποῦς, THC. 7, 57, pour la forme.

• Cp. -έστερος, ESCHL. Ch. 664 ; HDT. 2, 47 ; XÉN. Eq. 1, 7 ; PLAT. Leg. 761 c. • Sup. -έστατος, HDT. 1, 60 ; 3, 72 ; THC. 2, 44 ; PLAT. Soph. 227 c.

Étym. εὖ, πρέπω.

ές, (< πρέπω) well-looking, comely, of outward appearance, σχῆμα εὐπρεπέστατον Hdt. 1.60, cf. 2.37; [κόσμος] εὐ. A. Pers. 833; εὐ. ἰδεῖν fair to look on, Ar. Th. 192, X. Mem. 2.1.22; εἶδος εὐπρεπεστάτη E. Hec. 269 (v.l. ἐκπρ-)· τὴν ὄψιν D. 40.27; κοσμοῦντες… οἰκοδομήμασιν εὐπρεπέστερα Pl. Lg. 761c.
decent, seemly, ἄνδρα δ’ εὐπρεπέστερον (sc. ἐξελθεῖν ἐστι) A. Ch. 664, etc. ; οὐ γὰρ εὐ. λέγειν E. Or. 1145; λόγος ἐμοὶ οὐκ εὐπρεπέστερος λέγεσθαι Hdt. 2.47; νόσημα ῥηθῆναι οὐκ εὐ. Isoc. 12.267; τελευτὴ εὐπρεπεστάτη a most glorious end, Th. 2.44.
specious, plausible, opp. ἀληθής, E. Tr. 951; σκῆψις εὐπρεπεστάτη Hdt. 3.72; εὐ. αἰτία Th. 6.76; εὐ. δειλία cowardice veiled under a fine name, Id. 3.82; μετ’ ὀνόματος εὐ. ibid. ; ἀπάτῃ εὐπρεπεῖ Id. 4.86; ἐκ τοῦ εὐ.
in pretence, Id. 7.57; τὸ εὐ. τοῦ λόγου, = εὐπρέπεια II, Id. 3.38, 44; εὐ. ἦν πρὸς τοὺς πλείους Id. 8.66. Adv. -πῶς, Ion. -πέως, οὐκ ἔχειν έως ἐκλιπεῖν τὴν τάξιν Hdt. 7.220, cf. A. Ag. 616, etc. ; with a good pretext, Th. 6.6; Comp. -πέστερον E. Rh. 841; -πεστέρως Gloss. ; Sup. -πέστατα Th. 8.109.

ές, wohlanständig, schicklich ; κόσμος Aesch. Pers. 819 ; ἄνδρα (sc. ἐξελθεῖν) εὐπρεπέστερόν ἐστι Ch. 653 ; οὐ γὰρ εὐπρεπὲς λέγειν Eur. Gr. 1145 ; mit Attraktion, ἐμοὶ μέντοι ἐπισταμένῳ οὐκ εὐπρεπέστερός ἐστιν (sc. ὁ λόγος) λέγεσθαι, es schickt sich nicht, daß ich sage, Her. 2.47 ; νοσήματος ῥηθῆναι οὐκ εὐπρεποῦς Isocr. 12.267. Bes. von äußerem Ansehen, geschmückt, schön, stattlich ; λαός Aesch. Spt. 89 ; μεγέθει εὐπρεπεστάτη Pers. 180 ; γυνή, μορφή, Eur. I.A. 386, 822 ; Ar. Eccl. 427 ; γυνὴ εὐπρεπὴς ἰδεῖν Xen. Mem. 2.1.22 ; Ar. Ti. 192 ; εὐπρεπεστάτη τελευτή, ruhmvoll, Thuc. 2.44 ; τὰ πηγαῖα ὕδατα κοσμοῦντες εὐπρεπέστερα ποιοῦσιν Plat. Legg. VI.761a ; Folgde. Bes. was einen schönen Anschein hat, ohne gerade so zu sein, τὸ εὐπρεπὲς τοῦ λόγου Thuc. 3.38 ; vgl. Eur. Tr. 951 ; Plat. Polit. 296a, was schön, glaubwürdig klingt ; u. ä. εὐπρεπὴς αἰτία Thuc. 6.76, δειλία 3.82, Feigheit, die sich hinter einem schönen Namen verbirgt, wie μετ' ὀνόματος εὐπρεποῦς, unter anständigem Namen, ibid.; ἀπάτη 4.86, u. ä. ἦν τοῦτο εὐπρεπὲς πρὸς τοὺς πλείους 8.66 ; ἐκ τοῦ εὐπρεποῦς, dem Vorwande nach, 7.57 ; im Ggstze zu ἀληθής Luc. Syr. dea 16, vgl. εὐπρέπεια.
• Adv. εὐπρεπῶς, geziemend, εἶπε Aesch. Ag. 602 ; ὡς εὐπρεπέστατα τιθέναι Plat. Symp. 198d ; scheinbar, Thuc. 6.6 u. öfter.

1. well-looking, goodly, comely , of outward appearance, (Herdotus Historicus), attic; εὐπρ. ἰδεῖν fair to look on, (Xenophon Historicus); εἶδος εὐπρεπής (Euripides)
2. decent, seemly, fitting, becoming , (Herdotus Historicus); τελευτὴ εὐπρεπεστάτη a most glorious end, (Thucydides)
3. specious, plausible , (Herdotus Historicus); ἐκ τοῦ εὐπρεποῦς in pretence , (Thucydides)
4. adverb -πῶς, ionic πέως, (Herdotus Historicus), etc.; comparative -πέστερον, (Euripides); Sup. -πέστατα, (Thucydides) (ML)