εὐ·μεταχείριστος, ος, ον :
      1 facile à manier, maniable, traitable, facile, en parl. de pers. XÉN. An. 2, 6, 20 ; PLAT. Phædr. 240 a ; ISOCR. 410 d ; en parl. de choses, ISOCR. Ep. 9 commenc. ; ARSTT. Pol. 1, 9, 8 ; LUC. H. conscr. 5 ;
      2 facile à maîtriser, à vaincre, THC. 6, 85 ; XÉN. Hell. 5, 2, 15.

• Cp. -ότερος, ISOCR. Ep. 9 commenc. ; • Sup. -ότατος, DH. 8, 6.

Étym. εὖ, μεταχειρίζω.

ον, manageable, of persons, Isoc. Ep. 2.20, Pl. Phdr. 240a, X. An. 2.6.20; of things, Onos. 6.5; λόγος εὐμεταχειριστότερος Isoc. Ep. 9.2; σώματα εὐ. τῇ τέχνῃ Max.Tyr. 10.3; χρεία εὐ. πρὸς τὸ ζῆν Arist. Pol. 1257a37.
easy to cope with, ἰσχύς Th. 6.85, cf. X. HG 5.2.15; of persons, D.H. 8.6 (Comp.). in Act. signf., Adv. -τως handily, adroitly, τῇ ἀσπίδι χρῆσθαι Philostr. Gym. 19, cf. Eustr. in EN 343.32.

leicht zu handhaben, zu behandeln ; οὔτ' εὐάλωτον οὔτε ἁλόντα εὐμ. ἡγήσεται Plat. Phaedr. 240a ; οἱ ἄδικοι ἐπεβούλευον ὡς εὐμεταχειρίστῳ ὄντι, als einem gutmütigen Manne, mit dem man leicht fertig werden kann, Xen. An. 2.6.20 ; von Dingen, leicht zu betreiben, leicht, χρεία Arist. Polit. 1.9, λόγος Isocr. ep. 9 A ; Sp., wie Luc. salt. 35 ; – leicht zu überwältigen, zu bezwingen, δύναμις Thuc. 6.85, eine Heeresmacht ; vgl. Xen. Hell. 5.2.15 ; Sp., ἀπ' ἐμοῦ τοῦ νεωτέρου καὶ εὐμεταχειριστοτάτου ἀρξάμενος Dion.Hal. 8.6.