εὐ·μαρής, ής, ές [ᾰ] litt. qui a la main libre ou adroite, d’où :
      1 en parl. de choses, facile, aisé, commode, ESCHL. Ag. 1326, Suppl. 338 ; HDN 4, 7, 10, etc. ; εὐμαρές (ἐστι) PD. P. 3, 115 ; EUR. Alc. 492, il est facile de ; ἐν εὐμαρεῖ, EUR. I.A. 969 ; ἐξ εὐμαροῦς, PHLÉG. TR. Mir. p. 38, 12, aisément, facilement ;
      2 qui rend tout facile, SOPH. El. 179 ; d’où facile, complaisant, HPC. 24, 52 ; THÉM. p. 457, 7 ; ARÉT. Caus. m. diut. 1, 6.

➳ [ᾱ] EPICH. (ATH. 85 d).

Étym. εὖ, μάρη, main.

ές, easy, convenient, most commonly of things, εὐμάρεα προλέξαις Alc. Supp. 22.7; εὐ. χείρωμα an easy prey, A. Ag. 1326; δυστυχούντων γ’ εὐμαρὴς ἀπαλλαγή Id. Supp. 339; ἔνθεσις Pherecr. 108.6; Comp., Ph. 1.19, Ascl.Tact. 7.3; εὔμαρές [ἐστι] c. inf., ΄tis easy, Sappho Supp. 5.5, Thgn. 845, Simon. 125.5, Pi. P. 3.115, N. 3.21, E. Alc. 492; so ἐν εὐμαρεῖ [ἐστι] Id. IA 969, Hel. 1227, Fr. 382.10; [Ἡράκλειαν] ἐξ εὐμαροῦς ἔλαβεν Phleg. Mir. 3.
easy to obtain, abundant, cheap, σῖτος IG 12(5).714.15 (Andros, iv BC, Comp.). rarely of persons, bringing ease, χρόνος γὰρ εὐ. θεός S. El. 179 (lyr.); gentle, Aret. SD 1.6; Comp. -έστερος more ΄in touch΄, Hp. Decent. 13. Adv. -ρῶς, poet. -ρέως, easily, readily, πείθομαι B. 5.195, cf. A. Fr. 366, Pl. Criti. 113e, Lg. 706b, Luc. Am. 53, Sor. 1.33, etc. ; τλήσεται εὐ. AP 5.245 (Paul. Sil.); Comp. -έστερον Trag.Adesp. 383, Hdn. 8.7.6; Sup. -έστατα Ph. 2.419; εὐμαρέως τοι χρῆμα θεοὶ δόσαν οὔτε τι δειλὸν οὔτ’ ἀγαθόν Thgn. 463. (From μάρη = χείρ (cf. εὐχερής) Sch. Il. 15.137.) [α, for καταφαγῆμεν εὐμαρέα shd. be read in Epich. 42.]

ές, (nach den Alten von μάρη = χείρ, also = εὐχερής, Schol. Il. 15.37), leicht, bequem, mühelos ; εὐμαρές ἐστι, es ist leicht, Pind. P. 3.115, N. 3.20 ; so oft bei Folgdn, bes. Dichtern, Eur. Alc. 492, Alph. 1 (XII.18), Simonds. 71 (XIII.11) ; ἐν εὐμαρεῖ τὸ δρᾶν Eur. I.A. 969 ; δυστυχούντων εὐμαρὴς ἀπαλλαγή Aesch. Suppl. 334, vgl. Ag. 1299 ; χρόνος εὐμαρὴς θεός Soph. El. 179, eine Gottheit, die Alles leicht ausführt, wie auch Hippocr., Themist. von Menschen ; häufiger von Sachen, die leicht zu beschaffen sind, βίος Dion.Hal., ὅσα εὐτελέστατα καὶ τοῖς πενεστάτοις τῶν στρατιωτῶν εὐμαρῆ Hdn. 4.7.10, öfter bei Sp. – Das adv. auch früher in Prosa, τὴν νῆσον εὐμαρῶς διεκόσμησεν Plat. Critia. 113e, vgl. Legg. IV.706b ; oft bei Luc. u. Sp.