'ας (ἡ) :
      1 bienveillance, bonté, SOPH. O.C. 531 ; XÉN. Ap. 7, etc. ; εὐ. παρὰ τῶν θεῶν, HDT. 2, 45 ; ou πρὸς τὸ θεῖον, THC. 5, 105, la faveur des dieux ; ἐπ' εὐμενείᾳ, LUC. Tox. 1, pour gagner la faveur des dieux ;
      2 fig. douceur d’un parfum, d’une odeur, TH. C.P. 6, 14, 12.

Étym. εὐμενής ; cf. εὐμενία.

'

ἡ, poet. εὐμενία Pi. P. 12.4: — goodwill, favour, ἡμῖν… παρὰ τῶν θεῶν… εὐ. εἴη Hdt. 2.45, cf. S. OC 631, E. Hel. 313, X. Ap. 7, Pl. Smp. 197d, etc. ; ἡ πρὸς τὸ θεῖον εὐ. the favour of the gods (v. πρός) Th. 5.105; ἡ συναντωμένη τισὶν εὐ. παρὰ τοῦ δαιμονίον SIG 601.14 (Teos, ii BC); ἐπ’ εὐμενείᾳ to gain favour, Luc. Tox. 1; σὺν εὐμενίᾳ kindly, Pi. l.c. of smell, pleasantness, Thphr. CP 6.14.12.

ἡ, p. εὐμενία, Pind. P. 12.4, ion. εὐμενέη, l.d. bei Her., das Wesen u. Benehmen eines εὐμενής, Wohlwollen, Freundlichkeit ; εὐμένεια εἴη παρὰ τῶν θεῶν ἡμῖν εἰποῦσι Her. 2.45, d.i. mögen sie uns gnädig sein ; vgl. Xen. Apol. 7 ; ἐπ' εὐμενείᾳ θύειν, damit er gnädig sei, Luc. Tox. 1 ; – von Menschen, Soph. O.C. 637, Eur. Hel. 313 ; φιλόδωρος εὐμενείας Plat. Symp. 197b ; Sp.; εὐμ. πρὰος τὸ θεῖον, Ergebenheit, Thuc. 5.105 ; σὺν εὐμενίᾳ δέξαι στεφάνωμα Pind. a.a.O., nimm hulbreich auf. – Auch vom Geruch, Lieblichkeit, Theophr.