εὐεργετέω-ῶ (impf. εὐεργέτουν et εὐηργέτουν, f. εὐεργετήσω, ao. εὐεργέτησα, pf. εὐεργέτηκα et εὐηργέτηκα) faire du bien : τινα, ESCHL. Eum. 725, à qqn ; εὐεργεσίαν εὐ. τινα, PLAT. Ap. 36 c, faire du bien à qqn ; εὐ. τινά τι, PLAT. Rsp. 345 a, rendre qqe service à qqn ; μεγάλως ou μεγάλα, XÉN. Cyr. 8, 2, 10 et 12, rendre de grands services ; d’où au pass. recevoir des bienfaits : εὐεργεσίαν εὐεργετηθείς, PLAT. Gorg. 520 c, qui a reçu qqe bienfait ; μείζονα εὐεργετημένος, XÉN. Mem. 2, 2, 3, qui a reçu de plus grands bienfaits ; ὑπό τινος, PLAT. Crit. 43 a, de qqn.

➳ Impf. εὐεργέτουν, XÉN. Ap. 26 ; Ages. 4, 4 (var. εὐηργ-). Ao. εὐεργέτησα, ISOCR. 52 b ; ou εὐηργέτησα, AR. Pl. 835 ; LYS. 115, 22. Pf. εὐεργέτηκα, PLAT. Rsp. 615 b ; DÉM. 467, 13 ; ou εὐηργέτηκα, LYCURG. 167, 38 ; deux fois sans augm. dans les inscr. att. : εὐεργέτηκεν, CIA. 2, 271, 4 (302 av. J.C.), et εὐεργετήκασι, CIA. 2, 283, 10 (env. 300 av. J.C.) ; v. Meisterh. p. 136, 14. Pass. ao. part. εὐεργετηθείς (v. ci-dessus) ; pf. εὐεργέτημαι, XÉN. Mem. 2, 2, 3 (var. εὐηργ-) ; PLAT. Crit. 43 a.

Étym. εὐεργέτης.

the augm. εὐηργ- is sts. found, esp. in codd., as impf. εὐηργέτουν X. Ap. 26; aor. εὐηργέτησα Ar. Pl. 835, v.l. in Din. 1.16, but ηὐεργέτησα Lys. 9.14; pf. εὐηργέτηκα v.l. in Lycurg. 140; pf. Pass. εὐηργέτημαι X. Mem. 2.2.3, SIG 798.5 (Cyzicus, i AD), but Inscrr. and Pap. have εὐεργέτηκα IG2². 573 (iv BC), εὐεργέτημαι PLond. 2.169.26 (i AD), εὐεργετήθην IG 7.2808 (Hyettus, iii AD), ηὐεργετημένοι PTeb. 326.16 (iii AD):
to be a benefactor, S. Ph. 670, IG2². 786, etc. ; [Ἰησοῦς] διῆλθεν τῶν Act. Ap. 10.38.
to be proclaimed as εὐεργέτης I.2, JHS 10.76 (Patara, i AD). c. acc. pers., do good services or show kindness to one, τοὺς θανόντας εἰ θέλεις εὐεργετεῖν A. Fr. 266.1, cf. Eu. 725, E. Ion 1540, Lys. l.c., etc. ; ὁ νόμος βούλεται τεῖν βίον ἀνθρώπων Democr. 248; εὐ. τὸν δῆμον IG2². 791.25, etc. ; τὸν θεὸν εὐεργετηκότες SIG 417.13 (Delph., iii BC); c. acc. cogn., εὐ. τινὰ τὴν μεγίστην εὐεργεσίαν Pl. Ap. 36c, cf. R. 615b; ὅ τι ἂν ἡμᾶς εὐεργετήσῃς ib. 345a; μεγάλως or μεγάλα εὐ., X. Cyr. 8.2.10, 12; c. dat. rei, χρήμασιν εὐ. ib. 2; — Pass., have a kindness done one, εὐεργεσίαν εὐεργετηθείς Pl. Grg. 520c; μείζω εὐηργετημένοι X. Mem. 2.2.3; καί τι εὐεργέτηται ὑπ’ ἐμοῦ Pl. Cri. 43a; ἀντὶ πολλῶν καὶ μεγάλων ὧν εὐεργετήθη παρὰ τοῦ θεοῦ IG 7.2808 (Hyettus, iii AD); εὐεργετούμενος εἰς χρήματα Pl. Smp. 184b.

ein εὐεργέτης sein, gut, recht handeln, bes. Wohltaten erzeigen, absol., Soph. Phil. 666 ; gew. τινά, Aesch. Eum. 695 ; Eur. I.A. 1413, Ion 1540 u. oft ; Ar. Plut. 834 ; in Prosa, z.B. Plat. Crat. 428a ; ἕκαστον τὴν μεγίστην εὐεργεσίαν Apol. 36c ; εἴ τινας εὐεργεσίας εὐεργετηκότες εἶεν Rep. X.615b ; ὅ τι ἂν ἡμᾶς εὐεργετήσῃς I.345a ; pass., εὐεργετούμενος ὑφ' ἡμῶν, der von uns Wohltaten erhalten, Isae. 7.4 ; καί τι καὶ εὐεργέτηται ὑπ' ἐμοῦ Plat. Crit. 43a ; ἄλλην εὐεργεσίαν τις εὐεργετηθείς Gorg. 520c ; μείζονα εὐεργετημένος Xen. Mem. 2.2.3, der größere Wohltaten empfangen hat. Erst sehr Späte verbinden es mit dem dat. – Das Augment schwankt, gew. aber ist εὐεργέτουν.

εὐεργετέω, -ῶ
(< εὐεργέτης), [in LXX: Psa.13:6 (גָּמַל), Wis.3:5, al. ;]
to do good, bestow benefit: Act.10:33.†
(AS)