εὐδοκιμέω-ῶ [ῐ] (impf. ηὐδοκίμουν, f. εὐδοκιμήσω, ao. ηὐδοκίμησα, pf. ηὐδοκίμηκα) être estimé, honoré, avoir bon renom, en parl. de pers. : εὐδ. παρά τινι, HDT. 8, 87, etc. ; PLAT. Theag. 127 a ; DÉM. 530, 16, être estimé de qqn ; ἐν πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν, PLAT. Hipp. ma. 291 a ; διὰ πάντων τῶν βασιλέων, HDT. 5, 63, avoir bon renom parmi tous les Grecs, parmi tous les rois ; τινι, XÉN. Hell. 4, 5, 4 ; ἔκ τινος, PLUT. Dio. 34 ; ἀπό τινος, ANTH. 11, 157, par suite de qqe ch. ; ἔν τινι, HDT. 1, 59 ; THC. 2, 37 ; XÉN. Mem. 3, 6, 17 ; ἐπί τινι, XÉN. Œc. 11, 1 ; PLAT. Hipp. ma. 291 a ; ἐπί τινος, DÉM. 1425, 5 ; περί τι, PLAT. Rsp. 368 a ; PLUT. Thes. 3 ; τι, DC. 60, 8, au sujet de qqe ch., à cause de qqe ch. ; en parl. de choses, être estimé, être apprécié, ARSTT. H.A. 9, 28 ; Rhet. 2, 23, 30, etc. ;

Moy. εὐδοκιμέομαι-οῦμαι, avoir en honneur, POÈT. (DS. 12, 14) ; COM. AN. fr. 65 ; DS. 4, 24.

Étym. εὐδόκιμος.

impf. ηὐδοκίμουν Pl. Grg. 515e; aor. ηὐδοκίμησα X. Cyr. 7.1.46, D. 7.20; pf. ηὐδοκίμηκα Ar. Nu. 1031; the augm. is omitted in Ion., Hdt. 3.131, 7.227, and freq. in codd. of Att., etc., as Ar. l.c., X. HG 6.1.2, etc. : — to be of good repute, highly esteemed, popular, Thgn. 587, E. Fr. 546 (lyr.), Ar. l.c., Pl. Grg. l.c., etc. ; εὐ. ἐνθυμήματι gain credit by…, X. HG 4.5.4; εὐ. ἔν τινι to be distinguished in a thing, Hdt. 1.59, Th. 2.37; ἐπὶ σοφίᾳ ἐν πᾶσι τοῖς Ἕλλησιν Pl. Hp. Ma. 291a, cf. Isoc. 3.30; ἐπὶ τῶν λόγων D. Prooem 9; τὰ ἄλλα D.C. 60.8; περί τι Pl. R. 368a, etc. ; παρὰ τοῖς ἀνθρώποις ἔκ τινος Isoc. 11.28, cf. Plu. Dio 34; ἀπό τινων Eus. Mynd. 55; ἀπ’ ἀρετῆς ἐκ γένους ἀλλ’ οὐκ ἐκ τοῦ προστυχόντος εὐ. D.C. Fr. 57.48; ἐς φήμην Id. Fr. 54.7; εὐ. μάλιστα τῶν Πρωταγόρου μαθητῶν Pl. Prt. 315a; διὰ πάντων τῶν βασιλέων Hdt. 6.63; εὐ. παρὰ βασιλέϊ to have influence with him, Id. 8.87, cf. Lys. 25.24, etc. ; — later in Med., Com.Adesp. 110.4. of wine, meats, etc., to be highly esteemed, popular, εὐ. σφόδρα Alex. 282, cf. Philem. 122; σκῶπες σφόδρα εὐ., i.e. their flesh, Arist. HA 618a3; so of things generally, θεάματα κατὰ τὰς τέχνας εὐδοκιμοῦντα Isoc. 4.45, cf. 9.11; παρὰ τοῖς Ἕλλησι εὐδοκιμῶν νόμος D. 21.50, cf. Arist. EN 1181a16; of popular arguments, Id. Rh. 1400b25; of physicians and medical treatments, Gal. 10.390, Herod.Med. in Rh.Mus. 58.112; ἐκ τούτων ἡ νῦν εὐ. σοφία AP 11.157 (Ammian.); — also in Pass., ἀκρόαμα εὐδοκιμούμενον Plu. Galb. 16; to be recognized, approved, PTeb. 25.16 (ii BC). of money, to be genuine, LXX Ge. 43.23. in Med., hold in honour, D.S. 4.24 codd.

in gutem Rufe stehen, angesehen sein, Beifall finden, sich auszeichnen ; εὐδοκίμηκεν ἀνήρ Ar. Nub. 1031 ; ἐν τῇ στρατηγίῃ Her. 1.59 ; διὰ πάντων 5.63 ; παρά τινι 6.132 u. öfter, wie Eubul. Ath. I.25f u. Isocr. 1.12 u. oft ; εὐδοκιμεῖ μάλιστα τῶν μαθητῶν Plat. Prot. 315a ; ἔν τισι, unter ihnen, 337b, wie ἐν ἅπασι τοῖς Ἕλλησιν ἐπὶ σοφίᾳ Hipp. mai. 291a, unter allen Griechen seiner Weisheit wegen im Rufe stehen, u. oft ; καὶ ἀριστεύειν Rep. V.468b ; auch περὶ τὴν μάχην, II.368a, wie Plut. Thes. 3 ; θεάματα εὐδοκιμοῦντα Isocr. 4.45 ; καιρίῳ ἐνθυμήματι Xen. Hell. 4.5.4 ; ἐπὶ τῶν λόγων, Dem. proœm. 9 ; ἔκ τινος, Plut. Dion. 34;
Pass. bei DS. 4.24, τοῖς εὐδοκιμουμένοις χάριτας ἀποδιδούς, wie Plut. Galb. 16 ἀκρόαμα εὐδοκιμούμενον, beliebt.

to be of good repute, to be held in esteem, honoured, famous, popular , (Theognis Elegiacus), etc.: —; εὐδ. ἔν τινι to be distinguished in a thing, (Herdotus Historicus); ἐπί τινι (Plato Philosophus):—; εὐδ. παρὰ τῷ βασιλέϊ to have influence with him, (Herdotus Historicus) (ML)