εὐδοκέω-ῶ :
      1 juger bon, approuver, être satisfait : τινι, POL. 2, 38, 7 ; 3, 8, 7 ; ἔν τινι, SPT. 4Reg. 22, 20 ; NT. 2Cor. 12, 10 ; cf. Matthäi 3, 17 ; avec l’acc. τι, SPT. Ps. 67, 16 ; Lev. 26, 34, être content de qqe ch., se complaire dans qqe ch. ; avec un rég. de pers. au dat. εὐδ. τινι, DS. 17, 47 ; avec ἐπί et le dat. SPT. Jer. 2, 19 ; avec εἰς et l’acc. NT. Matth. 12, 18, acquiescer au désir de qqn ; avec une prop. inf. POL. 1, 8, 4, etc. ; ou un part. POL. 2, 38, 4 ; avec un inf. POL. 5, 93, 7 ; SPT. Sir. 25, 16, juger bon de, être satisfait de ou que, consentir ;
      2 impers. εὐδοκεῖ τινι, POL. 20, 5, 10, il semble bon à qqn, on approuve ;

Moy. être content de : τινι, POL. 3, 31, 6 ; 27, 3, 5 ; ἐπί τινι, POL. 1, 8, 4, de qqe ch., se complaire en qqe ch.

Étym. εὖ, δοκέω.

to be well pleased or content, Plb. 2.49.2, al. ; ἐάν… Id. 29.12.8; c. part., Id. 15.36.6; c. dat., to be content with, find pleasure in a person or thing, Id. 18.52.5, D.S. 17.47, D.H. 8.74; τῇ ἀδικίᾳ 2 Ep. Thess. 2.12; ἔν τινι LXX Is. 62.4, al., 2 Ep. Cor. 12.10, al. ; εἴς τινα 2 Ep. Pet. 1.17; ἐπί τινι LXX Ju. 15.10; also c. acc., τινα ib. Ge. 33.10; [ἐγγύους] SIG 672.27 (Delph., ii BC); ἡ γῆ εὐδοκήσει τὰ σάββατα LXX Le. 26.34.
consent, approve, c. dat., τοῖς γεγραμμένοις PLond. 3.1168.15 (i AD), al. ; τῇ δημοσιώσει POxy. 1273.40 (iii AD); also ἐπί τινι PTeb. 317.33 (ii AD), al. ; freq. abs. in legal documents, PRyl. 120.24 (ii AD), etc. c. inf., consent, agree to do, Plb. 1.78.8, al. (and c. acc. et inf., consent that…, Id. 1.8.4, LXX 2 Ma. 14.35); to be ready, willing, PGrenf. 1.1.17 (ii BC), 1 Ep. Thess. 2.8.
determine, resolve, Ev. Luc. 12.32, etc.
to be content, happy, Phld. D. 1.1; — also in Med., τῆς εὐδοκουμένης ζωῆς Id. Mort. 36. Med., = Act. in signf. 1, ἐπί τινι Plb. 1.8.4; τινι Id. 3.31.6, D.S. 15.16 codd. ; περί τινος Phld. Rh. Supp. p. 44S. Pass., to be favoured, i.e.
prosper, LXX 1 Ch. 29.23; c. dat., find approval with, τισι Plb. 1.88.4, al.
to be approved, ὑπό τινων BGU 1157.12 (i BC). of persons or things, to be well-pleasing or acceptable, find favour with, τινι Plb. 20.5.10, Max.Tyr. 32.5; τὰ εὐδοκοῦντα ἑαυτῷ Phld. Rh. Supp. p. 54 S. c. acc. et gen., deem worthy of, τινα τιμῆς PLond. 1.3.6 (ii BC).

womit zufrieden sein, einstimmen, genehmigen, oft bei Pol., ὥστε πάντας εὐδοκῆσαι, στρατηγὸν αὐτὸν ὑπάρχειν 1.8.4 ; auch εὐδοκεῖν τινι, 2.38.7 (so auch DS. öfter, 4.23, 17.47 ; auch ἔν τινι, Sp., wie Matth. 3.17); – c. partic., εὐδοκοῦσι τὴν πολιτείαν μετειληφότες ib. 2.38.4 ; τοῖς Θηβαίοις οὐχ ὅλως εὐδόκει τὸ γεγονός 20.5.10.
Pass. εὐδοκεῖσθαι ἐπί τινι, mit Etwas zufriedengestellt sein, ib. 1.8.4, wie τινί, 27.3.5 ; in B.A. 260 wird erkl. εὐδοκούμενος ὁ συγκατατιθέμενος καὶ μὴ ἀντιλέγων.

εὐ-δοκέω, -ῶ
(on the derivation, see EL, § 28, 6) [in LXX chiefly for רָצָה, also for אָבָה, חָפֵץ, etc. ;]
__1. with inf. (Polyb., al.), to be well pleased, to think it good, to give consent (so freq. in π. in legal docu­ments; Milligan, Th., 22 f.): Luk.12:32, Rom.15:26-27, 1Co.1:21, Gal.1:15, Col.1:19, R, mg. (ICC, in l, but see infr.), 1Th.2:8 3:1; μᾶλλον εὐ., 2Co.5:8; with accusative and inf. (Polyb., i, 8, 4), Col, l.with, R, txt. (Lft., in l).
__2. to be well pleased or take pleasure with or in a person or thing;
__(a) with dative (Polyb., al.; 1Ma.1:43, I Est.4:39): 2Th.2:12;
__(b) as freq. in LXX,
__α with accusative: Mat.12:13, Heb.10:5, 8' (LXX) ;
__β before ἐν (cf. Heb. בּ רָצָה, Psa.149:4): Mat.3:17 17:5, Mrk.1:11, Luk.3:22 (on the tense, see M, Pr., 134 f.; DCG, i,308 b), 1Co.10:5, 2Co.12:10, Heb.10:38' (LXX) ;
__(with) before εἰς: 2Pe.1:17. (cf. συν-ευδοκέω, and see Cremer, 213 f.; Field, Notes, 48 f.; DCG, i, 355a.)†
(AS)