ή, όν, calme, tranquille, serein, PLAT. Leg. 919 a ; ARSTT. H.A. 5, 8, 9 ; particul. à l’abri du vent ou du mauvais temps, d’où abrité, p. suite, tiède, chaud, XÉN. Cyn. 5, 9 ; ARSTT. H.A. 5, 16, 7.

• Cp. -ότερος, ARSTT. Meteor. 1, 10.

Étym. εὐδία.

ή, όν, = εὔδιος, χειμών Hp. Aph. 3.12 (v.l.), Plu. in Arat. 7 (Comp.); γαλήνη Pl. Lg. 919a; τροπαί Arist. HA 542b5; ὁ ζέφυρος Id. Pr. 943b21, etc. ; ἐν εὐδιεινοῖς in sheltered spots, X. Cyn. 5.9, Arist. HA 548b21, cf. Mete. 347a23 (Comp.), Thphr. HP 3.2.5. Adv. -νῶς calmly, gently, ἱλαρῶς καὶ εὐ. παρακελεύειν Hp. Decent. 16; later contr. εὐδεινός.

= εὔδιος, γαλήνη, heitere Ruhe, Plat. Legg. XI.919a ; nach VLL hießen die Tage, in welchen der Eisvogel brütet, εὐδιειναί, vgl. Schol. Ar. Av. 251 ; so τροπαί, ἔτος, Arist. H.A. 5.8, 6.15 ; χώρα, ein dem Winde nicht ausgesetztes, Strab., wie τόποι εὐδ., den χειμερινοί entgegengesetzt, Arist. Meteor. 10.12 ; u. den προσήνεμοι, Theophr.; bei Xen. Cyn. 5.9, ποιούμενος εὐνήν, ὅταν μὲν ᾖ ψύχη, ἐν εὐδιεινοῖς, windstill, Andere erkl. warm.
• Adv. übertr., εὐδιεινῶς καὶ ἱλαρῶς, Hippocr.