(seul. prés. fut. et ao.) :
      1 tr. juger ou proclamer heureux, acc. EUR. Tr. 268 ; cf. XÉN. Mem. 2, 7, 7 ; ISOCR. 175 d ; avec double rég. εὐδ. τινά τινος, SOPH. O.C. 144 ; DÉM. 550, 20 ; LUC. Somn. 12 ; τινὰ ὑπέρ τινος, XÉN. An. 1, 7, 3 ; τινὰ ἐπί τινι, DÉM. 314, 2 ; LUC. M. cond. 7 ; ou διά τι, LUC. Nigr. 23, qqn au sujet de qqe ch. ;
      2 intr. être heureux, ATH. 130 d.

➳ Fut. réc. 3 sg. -ίσει, ARSTT. Nic. 1, 10 ; ao. εὐδαιμόνισα, PLAT. Crit. 43 b ; opt. -ίσειεν, DÉM. 362, 12 ; inf. -ίσαι, SOPH. l. c. ; part. -ίσαντας, LUC. M. cond. 7.

Étym. εὐδαίμων.

call or account happy, εὐδαιμόνιζε παῖδα σήν E. Tr. 268, cf. X. Mem. 2.7.7, Arist. EN 1096a2, etc. ; τὴν πόλιν Isoc. 8.83; c. gen. rei, οὐ… μοίρας εὐδαιμονίσαι πρώτης for his eminent fortune, S. OC 144, cf. Pl. R. 516c, al. ; αὑτὸν εὐδαιμονιεῖ τῆς περιουσίας D. 21.109, cf. 19.67; εὐ. τινὰ ὑπέρ τινος X. An. 1.7.3 (s.v.l.); ἐπί τινι D. 18.260; διά τι Luc. Nigr. 23; — Pass., διά τι Pl. R. 465d, al.

glücklich preisen, schätzen, τινὰ μοίρας, wegen seines Schicksals, Soph. O.C. 142 ; Eur. Tr. 268 ; τοὺς ἀνθρώπους τῶν ἀγαθῶν Plat. Symp. 184e, wie Crit. 43b u. Folgde, z.B. Dem. 19.67 ; ὑπέρ τινος, Xen. An. 1.7.3, wo jedoch wohl mit Krüger ὑπέρ zu streichen ; ἐπί τινι, Luc. Merc.cond. 7 ; διά τι, Nigr. 23. – Bei Ath. IV.130d = εὐδαιμονέω.