ας (ἡ) :
      1 bonheur, prospérité, HH. 10, 5 ; PD. P. 3, 84 ; HDT. 1, 5, etc. ; ATT. ; au pl. EUR. I.A. 591, PLAT. Phæd. 115 d ;
      2 particul. richesses, abondance de biens, THC. 2, 97 ; en parl. des ressources d’un pays, HDT. 5, 28, etc.

➳ Ion. -ίη, HH. HDT. ll. cc.

Étym. εὐδαίμων.

Ion. -ίη, ἡ, prosperity, good fortune, opulence, h.Hom. 11.5, Pi. N. 7.56, Hdt. 1.5, 32, Hp. Ep. 11 (v.l.), etc. ; χρημάτων προσόδῳ καὶ τῇ ἄλλῃ εὐ. Th. 2.97; of countries, Hdt. 5.28, 7.220, etc. ; μοῖρ’ εὐδαιμονίας Pi. P. 3.84; pl., E. IA 591 (anap.), Pl. Phd. 115d.
true, full happiness, εὐ. οὐκ ἐν βοσκήμασιν οἰκεῖ οὐδ’ ἐν χρυσῷ Democr. 171; εὐ. ψυχῆς, opp. κακοδαιμονίη, Id. 170, cf. Pl. Def. 412d, Arist. EN 1095a18, Zeno Stoic. 1.46, etc. personified as a divinity, SIG 985.8 (Philadelphia).

ἡ, der Zustand des Glücklichen, Glückseligkeit ; H. h. 10.5 ; Pind. P. 3.84, N. 7.56 ; πολλῷ τὸ φρονεῖν εὐδαιμονίας πρῶτον ὑπάρχει Soph. Ant. 1328 ; Folgde, in Prosa überall ; Ggstz ἀθλιότης, Plat. Theaet. 175c. Vgl. bes. Arist. rhet. 1.15. Auch im plur., Eur. I.A. 590, wie Plat. Phil. 115d. – Bes. auch auf die äußeren Güter bezogen, Wohlstand, Wohlhabenheit, ἡ Νάξος εὐδαιμονίῃ τῶν νήσων προέφερε Her. 5.28 ; Thuc. 2.97 u. A.