εὐδαιμονέω-ῶ : réussir, être heureux, HDT. 1, 170 ; ATT. (THC. 8, 24, etc.) ; εὐδ. τι, HDT. 2, 177 ; SOPH. Ant. 506 ; εἴς τι, EUR. fr. 46 ; ἔν τινι, LUC. D. mort. 24, 3, être heureux en qqe ch. ; εὐδαιμονοίης, puisses-tu être heureux ! sois heureux ! EUR. El. 231, etc. ; ironiq. AR. Ach. 446, 457.

➳ Ao. ηὐδαιμόνησα, XÉN. Lac. 1, 2 ; pf. sans augm. 3 sg. εὐδαιμόνηκεν. ARSTT. Metaph. 8, 6, 8.

Étym. εὐδαίμων.

pf. εὐδαιμόνηκα Arist. Metaph. 1048b26; (< εὐδαίμων): — to be prosperous, well off, Hdt. 1.170, Th. 8.24, etc. ; τι in respect to…, Hdt. 2.177, S. Ant. 506, etc. ; οὔτις ἀνδρῶν εἰς ἅπαντ’ εὐ. E. Fr. 45; ἔν τινι Luc. DMort. 24.3; εὐδαιμονοίης E. El. 231, Ph. 1086; dual, εὐδαιμονοῖτον Id. Med. 1073; parodied by Ar. Ach. 446, 457.
to be truly happy, εὐδαιμονοῦσιν ἄνθρωποι ὀρθοσύνῃ καὶ πολυφροσύνῃ Democr. 40, cf. Arist. Pol. 1339b19, Diog.Oen. 25, etc.

ein εὐδαίμων sein, glücklich sein ; ἡ τυραννὶς πολλά τ' ἄλλ' εὐδαιμονεῖ Soph. Ant. 502, wie Eur. εὐδαιμονήσει δ' οὐχ ἕν, ἀλλὰ μυρία Med. 952, vgl. Or. 541, in Vielem glücklich sein, viel anderes Gutes haben (Sp., wie Luc. D.Mort. 24.3, auch ἔν τινι); Her. 2.177 ; Thuc. 8.24 u. Folgde überall ; mit εὖ πράττειν verbunden, Plat. Charm. 174b ; – εὐδαιμονοίης, möge es dir wohl gehen, Ar. u. Eur. oft ; bes. im Wohlstande sein, πόλις εὐδαιμονοῦσα, Xen. Vect. 6.1. Vgl. εὐδαίμων.