εὐ·ήρης, ης, ες, bien ajusté, d’où souple, commode à manier ou à manœuvrer, HPC. 19, 52 ; en parl. de rames, de vaisseaux, OD. 11, 120, 124, etc. ; PLUT. Ant. 65 ; LUC. Cat. 19 ; en parl. de membres, MAX. π. κατ. 211, 234, 266.

Étym. εὖ, *ἄρω.

ες, (< ἀραρίσκω) well-fitted, Hom. (only in Od.) always of the oar, well-poised, easy to handle, λαβὼν εὐ. ἐρετμόν 11.121; οὐδ’ εὐήρε’ ἐρετμά ib. 125, al. ; νεὼς εὐ. πίτυλος the plash of the well-poised oars, E. IT 1050; σκάφη Plu. Ant. 65; well-knit, γυῖα Nic. Th. 81; generally, ὄργανα εὐ. πρὸς τὴν χρείαν well-fitted for…, Hp. Medic. 2; εὐ. τεύχη Orac. ap. Paus. 4.12.4; εὐήρεας ἵππους, = εὐαγώγους, Hsch. ; fem. εὐήρις, pr. n. in Paus. 1.27.4 (s.v.l.).

ες, wohl angefügt, u. dah. bequem zu gebrauchen, zu handhaben, in der Od. stets Beiwort des Ruders, u. so noch Sp., wie Luc. Catapl. 19. Auch νεὼς πίτυλος εὐήρης, des Schiffes leicht zu handhabende Ruder, d.i. das leichtberuderte Schiff, Eur. I.T. 1050 ; περιπλέων εὐήρεσι σκάφεσι Plut. Ant. 65 ; wobei man dann τριήρης u. Aehnliches verglich u. es von ἐρέσσω ableiten wollte ; – εὐήρη πρός τι ὄργανα Hippocr., wie γυῖα Nic. Th. 81.