ας (ἡ) honnête simplicité :
      1 en b. part, candeur, honnêteté, bonhomie, DÉM. 717, 2 ;
      2 en mauv. part, niaiserie, sottise, THC. 3, 45 ; PLAT. Rsp. 348 d.

Étym. εὐήθης.

poet. also εὐηθία, Ion. εὐηθίη, ἡ, goodness of heart, guilelessness, generally in ironical sense, πάνυ γενναίαν εὐ. Pl. R. 348c, cf. D. 24.52, Com.Adesp. 773; δἰ εὐηθίην by his good nature, Hdt. 3.139. in bad sense, simplicity, silliness, ἐς τοσοῦτο εὐηθίης ἀνήκει τοῦτο Id. 7.16. γ΄, cf. 1.60; κουφόνους εὐηθία A. Pr. 385; ἀνωφελὴς εὐηθίᾳ… γυνή E. Hipp. 639; πολλῆς εὐηθείας, ὅστις οἴεται Th. 3.45; εὐήθειάν τινος καταγιγνώσκειν Lys. 26.2.

ἡ, Gutmütigkeit, Treuherzigkeit, Einfalt im guten Sinne, Her. 3.140 ; γενναία, edle Einfalt, Plat. Rep. II.348d ; der πρᾳότης entsprechend, Dem. 24.52 ; gewöhnlich im tadelnden Sinne, Torheit, vgl. Plat. Rep. III.401e οὐχ ἣν ἄνοιαν οὖσαν ὑποκοριζόμενοι καλοῦμεν ὡς εὐήθειαν, ἀλλὰ τὴν ὡς ἀληθῶς εὖ τε καὶ καλῶς τὸ ἦθος κατεσκευασμένην διάνοιαν ; πολλῆς εὐηθείας, ὅστις οἴεται Thuc. 3.45, es ist eine große Torheit, wenn man meint ; Her. 1.60 ; Xen. An. 1.3.16 ; ὑμῶν τὴν εὐήθειαν καταγιγνώσκουσιν Lys. 26.2 ; Isocr. 4.169 u. Sp.