'ou parfois εἷα (cf. HDN 1, 495, 14) interj. allons ! courage ! avec le sg. EUR. Med. 820 ; THCR. Idyl. 5, 78 ; et le plur. EUR. I.T. 1423 ; PLAT. Soph. 239 b, etc. (v. ci-dessous) ; εἶα δή, ESCHL. Ag. 1650 ; AR. Th. 659 ; εἶα νῦν, AR. Pax 459 ; ἄγ' εἶα, AR. Ran. 394, ou εἶ' ἄγε, THCR. Idyl. 2, 95 ; ἀλλ' εἶα, EUR. H.f. 622 ; ἀλλ' εἶα δή, PLAT. Soph. 239 b, eh bien, allons ! dans une phrase interr. οὐκ εἶα dev. un verbe, formule d’exhortation : οὐκ εἶα πώλοις ἐμϐαλόντες ἡνίας παράκτιοι δραμεῖσθε ; etc. EUR. I.T. 1423, allons ! qu’attendez-vous pour brider vos chevaux, courir au rivage ? etc.

Étym. cf. lat. eia.

'

an exclamation used to cheer or urge on, on ! up ! away ! used with the imper. sg. or pl., cf. E. Med. 820, etc. ; εἶα δή come then! A. Ag. 1650, Ar. Th. 659; εἶά νυν well now! Id. Pax 467; ἄγ’ εἶα Id. Ra. 396; ἀλλ’ εἶα E. HF 622, Ar. Pl. 760; ὦ εἶα Id. Pax 459; εἶα ὦ ib. 468; ἀλλ’ εἶα δὴ… σκεψώμεθα Pl. Sph. 239b; — with interrog. οὐ, where the question is equivalent to a command, οὐκ εἶα… δραμεῖσθε ; E. IT 1423, cf. Hel. 1597. (εἷα S. Ichn. 87, cf. Hdn. Gr. 1.495.)

auch, vielleicht der Etymologie wegen, εἴα geschrieben, da aber α immer kurz, ist εἶα vorzuziehen ; ein Ermunterungsruf, hei ! he ! zu ! wohlan ! bes. beim gemeinschaftlichen Arbeiten, vgl. Ar. Pax 451 ff., wo einer dem Chor zuruft ὦ εἶα, der Chor antwortet εἶα μάλα, εἶα ἔτι μάλα. – Beim imperat.; sing., εἶα χώρει, Eur. Med. 820 u. öfter ; εἶα λέγε, Theocr. 5.78 u. a. sp.D.; plur., ἀλλ' εἶ' ὁμαρτεῖτε Eur. Herc.Fur. 622 ; ἀλλ' εἶ' ἁπαξάπαντες ὀρχεῖσθε Ar. Plut. 760 ; ἀλλ' εἶα δὴ σκεψώμεθα Plat. Soph. 239b. – Häufig mit δή, wohlan denn ! εἶα δή, ξίφος πᾶς τις εὐτρεπιζέτω Aesch. Ag. 1636 ; Ar. Th. 659 ; – ἄγ' εἶα – παρακαλεῖτε Ar. Ran. 394 ; auch mit einem Fragesatze statt des Imperativs ; οὐκ εἶα – δραμεῖσθε ; οὐκ εἶ' ὁ μέν τις ἀρεῖται δόρυ ; Eur. I.T. 1423, Hel. 1597. Vgl. ἔα, εὖα.