όνος (ἡ) :
   I image, d’où :
      1 image, portrait (tableau, statue, etc.) HDT. 2, 130, 143 ; ESCHL. Sept. 559 ; PLUT. M. 117 c ; en parl. d’un travail de tapisserie ou de broderie, EUR. I.T. 223 ;
      2 image réfléchie dans un miroir, EUR. Med. 1162 ; PLAT. Rsp. 402 b ;
      3 simulacre, fantôme, EUR. H.f. 1002 ;
      4 image de l’esprit, PLAT. Tim. 92 c, etc. ;
   II ressemblance, similitude, AR. Nub. 559 ; PLAT. Phæd. 87 b ; adv., εἰκόνα, PLAT. Crat. 400 c, à la façon de, à l’instar de, gén.

➳ Formes sync. : sg. gén. εἰκοῦς, dans les Gramm. ; acc. εἰκώ, HDT. 7, 69 (mais εἰκόνα, HDT. 2, 143) ; au pl. εἰκούς, EUR. Tr. 1178 ; AR. Nub. 559. Dans les inscr. att. seul. formes non contractes εἰκόνος, εἰκόνι, εἰκόνα, CIA. 2, 331, 81 (av. 287 av. J.C.) ; 482, 35 (39/32 av. J.C.) ; seul. sous l’empire, acc. εἴκω (v. Meisterh. p. 102).

Étym. *εἴκω².

ἡ, gen. όνος, acc. όνα, etc. ; poet. and Ion. nom. εἰκώ is implied (though not found) in gen. εἰκοῦς E. Hel. 77, acc. εἰκώ A. Th. 559, E. Med. 1162, Hdt. 7.69 (but εἰκόνα 2.143, both εἰκόνα and εἰκώ in Pl. Ti. 37d), Maiist. 15; acc. pl. εἰκούς E. Tr. 1178, Ar. Nu. 559; (Εἴκω, ἔοικα, Ϝεικ- Inscr.Cypr. 151 H.)
likeness, image, whether picture or statue, Hdt. 2.130, 143, A. Th. 559, etc. ; εἰ. γεγραμμένη Plu. 2.1117c; εἰ. γραπτά IG 4.940.23, cf. 3.1330; of needlework, E. IT 223 (anap.); bust, Luc. Alex. 18; εἰ. βασιλικαί, = Lat. imagines imperatorum, Lib. Or. 56.13; generally, εἰ. τοῦ νοητοῦ θεὸς αἰσθητός Pl. Ti. 92c.
image in a mirror, E. Med. 1162, Pl. R. 402b.
personal description, PTeb. 32.21 (ii BC), etc. metaph, living image, representation, εἰ. ζῶσα τοῦ Διός OGI 90.3 (Rosetta, ii BC); τοῦ θεοῦ 2 Ep. Cor. 4.4.
semblance, phantom, E. HF 1002; οὐ γὰρ ἐκεῖνος τέθνηκεν, ἀλλ’ ἐγὼ ἡ εἰ. αὐτοῦ Luc. DMort. 16.1; imaginary form, Pl. R. 588b; image in the mind, εἰκοὺς πατρός E. Tr. 1178; δοξῶν καὶ λόγων Pl. Phlb. 39c, etc. ; εἰκόνας σῆς ἀρετῆς thy virtue΄s counterparts, of children, Epigr.Gr. 435.4; περίβολον ἔχειν δεσμωτηρίου εἰκόνα Pl. Cra. 400c; ἐν εἰκόνι βασιλείας Hdn. 7.9.10.
similitude, comparison, Ar. Nu. 559, Ra. 906, Pl. Phd. 87b, Men. 80c, Men. 536.1; δι’ εἰκόνος λέγεσθαι Pl. R. 487e, cf. Arist. Rh. 1407a11, Lib. Ep. 8.1.
pattern, archetype, ποτὶ τὰν εἰκόνα [κόσμος] ἀπειργασμένος Ti.Locr. 99d.

όνος, ἡ (gen. εἰκοῦς Eur. Hel. 77 ; acc. εἰκώ Aesch. Spt. 541 ; Eur. oft u. Her.; acc. plur. εἰκούς Ar. Nub. 559 Eur. Tr. 1178), das Bild, welches einem Gegenstande gleicht, Ebenbild ; ἐχθίστου δάκους εἰκὼ φέρων, im Schilde, Aesch. Spt. 541 ; ὡς οὔτε εἰκὼν οὔτε εἴδωλον εἴη Plat. Soph. 264c ; Statue, χρυσῆν εἰκόνα ἀναθήσειν Phaedr. 235d, wie Critia. 116e ; χαλκῆ, λιθίνη, Plut. Dem. 30, Mar. 2 ; – εἰκὼν γεγραμμένη, Gemälde, Plut. adv. Col. 17. – Gedankenbild, Vorstellung, νοητοῦ θεοῦ Plat. Tim. 92b. – Vergleichung, Gleichnis, Plat. Phaed. 87b, Symp. 215a ; ἄλλην σοι εἰκόνα λέγω Gorg. 493d ; δι' εἰκόνων λέγειν Rep. VI.487e. Vgl. Arist. rhetor. 3.4 u. Rhett. – Acc. εἰκόνα adverbial, nach Art, wie δεσμωτηρίου εἰκόνα, instar, Plat. Crat. 400c ; Long. 1.11.

εἰκών, -όνος (cf. ἔοικα),
[in LXX chiefly for צֶלֶם ;]
an image, likeness: Mat.22:20, Mrk.12:16, Luk.20:24, Rom.1:23, 1Co.15:49, Rev.13:14, 15 14:9, 11 15:2 16:2 19:20 20:4; opp. to σκιά, Heb.10:1; of man, εἰ. θεοῦ, 1 Co 11:7; of the regenerate, εἰ. τ. θεοῦ Col.3:10 (see Lft., in l.); εἰ. τ. υἱοῦ τ. θεοῦ, Rom.8:29, 2Co.3:18; of Christ, εἰ. τ. θεοῦ, 2Co.4:4, Col.1:15.† SYN.: ὁμοίωμα, denoting resemblance, which may however be merely accidental. εἰ. is a derived likeness and like the head on a coin or the parental likeness in a child, implies an archetype. Cf. also εἶδος, appearance, not necessarily based on reality; σκιά, a shadowed resemblance; χαρακτήρ, the impress of a stamp; μόρφη (which see), the form as indicative of the inner being.
(AS)