δύσ·φορος, ος, ον :
   I difficile à porter, lourd, pesant (bouclier) XÉN. Mem. 3, 10, 13 ;
   II difficile à supporter, en parl. de nourriture, XÉN. Cyr. 1, 6, 17 ; fig. au sens mor. :
      1 intolérable, PD. N. 1, 85 ; ESCHL. Ag. 859, Sept. 657 ; EUR. Alc. 620 ; XÉN. Mem. 2, 2, 7 ;
      2 funeste, SOPH. Aj. 643 ; τὰ δύσφορα, SOPH. El. 144, les maux ;
   III peu propre à se porter, qui se meut avec peine, pesant, lourd, XÉN. Eq. 1, 12 ; PLAT. Tim. 74 e ;
   IV qui se porte à faux, égaré, SOPH. Aj. 51.

• Cp. -ώτερος, ESCHL. Sept. 657 ; XÉN. Mem. 2, 2, 7.

Étym. δ. φέρω.

ον, hard to bear, heavy, θώρακες X. Mem. 3.10.13. mostly of sufferings, hard to bear, grievous, θάμβος, μέριμνα, Pi. N. 1.55, Fr. 248; ἄτα, βίος, A. Eu. 372 (lyr., codd.), Ag. 859, etc. ; δ. γνῶμαι false, blinding fancies, S. Aj. 51; τὰ δ. our troubles, sorrows, Id. OT 87, cf. El. 144 (lyr.); δύσφορόν [ἐστι] X. Cyr. 1.6.17. Adv. δυσφόρως, διάγειν τὴν νύκτα Hp. Epid. 5.95; δ. φέρειν Id. Aph. 1.18 (Sup.), Hdn. 1.8.4; δ. ἔχειν S. OT 770; impatiently, τοὔνειδος ἦγον ib. 783. of food, oppressive, X. Cyr. 1.6.17.
bearing bad crops, χώρα Men. Rh. p. 345 S. (from Pass.) moving with difficulty, slow of motion, σώματα Pl. Ti. 74e; ἵππος X. Eq. 1.12 (Comp.).

schwer zu tragen ; ἀσπίδες Xen. Mem. 3.10.13 ; übertr., lästig, unerträglich ; θάμβος, μέριμναι, Pind. N. 1.55 frg. 124 ; γόος, ἄτα, βίος, Aesch. Spt. 639, Eum. 350, Ag. 833 ; vgl. Soph. Aj. 628 u. öfter ; δύσφορον γάρ, es ist lästig, Xen. Cyr. 1.6.17. – Aber σώματα, schwerfällig, Plat. Tim. 74e ; vgl. Xen. de re Eq. 1.12 ; Poll. 1.198, von Pferden, die einen schleppenden Gang haben ; s. φορά. – Bei Soph. Aj. 51 γνῶμαι, verwirrt, Schol. παράφοροι.
• Adv., δυσφόρως, ἔχειν Soph. O.R. 770 ; ἄγειν τι, übel ertragen, 783 ; φέρειν Hdn. 6.6.1, = ἀγανακτέω.