εως (ἡ) [ῠ]
   I action de se plonger dans, d’où :
      1 coucher du soleil, des astres, ESCHL. Ag. 826 ; SOPH. fr. 379 ; p. opp. à ἀνατολή, PLAT. Pol. 269 a ; au plur. ESCHL. Pr. 458 (δύσεις, p. opp. à ἀντολάς) ; A.RH. 1, 85 et ARAT. 62 (ion. δύσιες, p. opp. à ἀντολαί) ; χειμεριναὶ δύσεις ou δύσις χειμερινή, POL. 1, 42, 6 ; 3, 37, 5 ; CLÉOM. 38, 12, STR. 17, 1, 2 Kram. la région (du ciel) où le soleil se couche en hiver ; θερινή, CLÉOM. 38, 10, en été ; ἰσημερινή, CLÉOM. 38, 7 ; STR. 2, 4, 5 Kram. aux équinoxes ; τροπική, STR. 2, 4, 7 Kram. aux solstices ;
      2 p. suite, région du couchant, occident : πρὸς ἡλίου δύσιν, THC. 2, 96 ; πρὸς δύσιν, ARSTT. Mund. 3, 8, vers le couchant ; πρὸς δύσει, POL. 1, 42, 5, du côté du couchant ; ἐξ ἀνατολῶν ἢ δύσεως, HDN 7, 3, 9, du levant ou du couchant ; au plur. πρὸς τὰς δύσεις, POL. 5, 104, 7, vers le couchant ; πρὸς ταῖς δύσεσι, POL. 5, 104, 2, du côté du couchant ;
   II lieu de refuge, OPP. H. 1, 330.

Étym. δύω.

εως, ἡ, (< δύω) setting of the sun or stars, opp. ἀνατολή, Heraclit. 120, A. Pr. 458; ἀμφὶ Πλειάδων δύσιν (cf. Πλειάδες) Id. Ag. 826; περὶ δύσιν Πλειάδος Damox. 2.19; δ. χειμερινή, θερινή, ἰσημερινή, Cleom. 1.9; δ. τροπική Str. 2.4.7; ἄχρι ἡλίου δύσεως IG 4.597 (Argos); ἁλίου ἄχρι δ. ib. 606 (ibid.); Κυνὸς ψυχρὰν δ. S. Fr. 432.11; personified, PMagBerol. 2.94; pl., δύσιες, opp. ἀντολαί, A.R. 1.85; metaph, δ. τοῦ λογισμοῦ Ph. 1.511.
quarter in which the sun sets, west, πρὸς ἡλίου δύσιν Th. 2.96; πρὸς δύσεις Arist. Mu. 393a18; ἀπὸ δύσεως CIG 1755 (Opus); πρὸς δύσει Plb. 1.42.5; πρὸς τὰς δύσεις βλέπειν Id. 5.104.7.
hiding-place, Oppian. H. 1.330.

ἡ,
1) das Untergehen, Untertauchen, bes. Sonnen- u. Sternenuntergang ; ἄστρων, πλειάδων, Aesch. Prom. 458, Ag. 826 ; Κυνός Soph. frg. 3791 καὶ ἀνατολὴ ἡλίου Plat. Polit. 269a, u. öfter ; auch sp.D., wie Ap.Rh. 1.85.
2) die Himmelsgegend, πρὸς ἡλίου δύσιν, gegen Westen, Thuc. 2.96 ; τὸ πρὸς δύσει μέρος Pol. 1.42 ; bes. im plur., 5.104 u. öfter.
3) Zufluchtsort, Schlupfwinkel ; στρόμβων δύσεις Opp. Hal. 1.330.

δύσις, -εως, ἡ
(< δύνω), [in LXX: Psa.104:19 (מָבוֹא) * ;]
__1. a sinking, setting, as of the sun (Æsch.): Mrk.16:1-20 [alt. ending].
__2. the sun-setting, the west (Thuc.).†
(AS)