δωρέω-ῶ (f. ήσω, ao. ἐδώρησα, pf. inus. ; pass. ao. ἐδωρήθην, pf. δεδώρημαι) donner en présent : δ. δῶρον, HÉS. O. 82, faire un présent ; δ. θυσίαις τινά, PD. O. 6, 131, honorer un dieu par des sacrifices, d’où au pass. (particul. à l’ao. δωρηθῆναι, et au pf. δεδωρῆσθαι) être offert en présent, HDT. 8, 85 ; SOPH. Aj. 1030 ; PLAT. Ep. 314 d ;

Moy. (f. δωρήσομαι, ao. ἐδωρησάμην, pf. δεδώρημαι) :
      1 faire un présent : δ. τινί τι, IL. 10, 557 ; HDT. 5, 37 ; ESCHL. Pr. 251 ; XÉN. Cyr. 8, 4, 24 ; PLAT. 2 Alc. 148 e, faire présent de qqe ch. à qqn ; δ. τινα, HDT. 4, 110, faire un présent à qqn ; δ. τινά τινι, HDT. 1, 54 ; 3, 130 ; ESCHL. Pr. 780 ; PLAT. 2 Alc. 149 c, gratifier qqn d’un présent ou honorer qqn par un présent ;
      2 (au prés. ; cf. de même en ce sens le prés. de δίδωμι) avoir l’intention de donner, d’où offrir, EUR. Suppl. 875.

➳ Moy. prés. 3 sg. ion. δωρέεται, HDT. 6, 125. Impf. 3 sg. ion. ἐδωρέετο, HDT. 3, 130. Ao. opt. 3 sg. δωρήσαιτο, IL. 10, 557 (seul. ex. du moy. dans Hom.). Pf. δεδώρημαι, au sens pass. PLAT. Pol. 274 c, etc. ; au sens act. XÉN. Cyr. 5, 2, 8 ; PLAT. Tim. 46 e, Leg. 672 b.

Étym. δῶρον.

fut. -ήσω Hom. Fr. 17; aor. ἐδώρησα Hes. Op. 82, Pi. O. 6.78: — give, present, δῶρον Hes. l.c. ; present one with, θυσίαις Ἑρμᾶν Pi. l.c. ; — Pass., aor. δωρηθῆναι to be given or presented, Hdt. 1.87, Isoc. 4.26; in pf. Pass., παρὰ θεῶν δῶρα ὑμῖν δεδώρηται Pl. Plt. 274c; and of persons, to be presented with a thing, χώρῃ Hdt. 8.85, cf. S. Aj. 1029. more freq. Med. δωρέομαι, ῥεῖα θεὸς… ἵππους δωρήσαιτ’ Il. 10.557; δωρέεσθαί τί τινι present a thing to one, Hdt. 2.126, 5.37, A. Pr. 253, X. An. 7.3.20, etc. ; σπέρμα εἰς Πελοπόννησον δωρήσασθε Id. HG 6.3.6; also δ. τινά τινι present one with a thing, Hdt. 1.54, 3.130, A. Pr. 778; δ. τινά to make him presents, Hdt. 1.55; pf., δεδώρηται Pl. Ti. 46e, Lg. 672b, X. Cyr. [5.2.8]. in pres. and impf. also, offer, E. Supp. 875.

schenken. Abgesehn vom adject. verb. δωρητός, welches unten besonders aufgeführt wird, bei Homer nur einmal, im medium, Il. 10.557 ῥεῖα θεός γ' ἐθέλων καὶ ἀμείνονας ἠέ περ οἵδε ἵππους δωρήσαιτο. Komposita bei Homer nicht.
Folgende :
1) das aktivische Verbum δωρέω : ἐδώρησαν Hes. O. 81 ; Ἑρμᾶν λιταῖς ἐδώρησαν, beschenken, Pind. Ol. 6.73 ; pass., ἐδωρήθη οἱ χώρη Her. 8.85 ; vgl. Soph. Aj. 1008 ; Plat. Tim. 47b ; τὰ παρὰ τῆς τύχης δωρηθέντα Isocr. 4.26 ; DS. 5.49 ; δῶρα δεδώρηται Plat. Polit. 274c. – Gew.
2) dep. med.: Pind. Ol. 7.3 ; Her. 2.126 u. öfter ; u. so Attiker ; δεδώρηταί τι ἡμῖν ὁ θεός Plat. Tim. 46e ; – τινά τινι, beschenken womit, Her. 3.130 u. öfter ; vgl. Eur. Heracl. 1098 ; θεοὺς ἀναθήμασι Plat. Alc. II, 149c ; σπέρμα εἰς Πελοπόννησον Xen. Hell. 6.3.4 ; bloß τινά, Her. 4.110.

δωρέω, -ῶ
[in LXX: Gen.30:20 (זָבַד), Est.8:1, Pro.4:2 (נָתַן), Lev.7:15 (קׇרְבָּן), 1Es.1:7 Est.8:14 Est.8:55, Sir.7:25 * ;]
to present, bestow. As depon. (with same sense), -Ιομαι,.-οίμαι: Mrk.15:45, 2Pe.1:3-4.†
SYN.: δίδωμι, q.v (AS)