δυσχρηστέω-ῶ :
   I causer de l’embarras, POL. 27, 6, 10 ;
   II intr.
      1 être peu utile ou incommode, POL. 16, 3, 5 ;
      2 être dans l’embarras : περί τι, POL. 1, 75, 7, pour qqe ch. ; διά τι, POL. 21, 2, 4, à cause de qqe ch. ; au pass. δυσχρηστέομαι-οῦμαι, être mis dans l’embarras, ATH. 634 b ;

Moy. être embarrassé : τινι, POL. 1, 18, 7, ou ἔν τινι, POL. 1, 87, 7 ; ἐπί τινι, DS. 19, 77 ; πρός τι, POL. 16, 3, 5, être dans l’embarras au sujet de qqe ch., ne savoir comment se tirer de qqe ch.

➳ Impf. ἐδυσχρήστουν, POL. 2, 10, 4. Ao. ἐδυσχρήστησα, POL. 21, 2, 4. Impf. pass. 3 sg. ἐδυσχρηστεῖτο, POL. 16, 3, 5. Pf. act. et pass. inus.

Étym. δύσχρηστος.

to be intractable, Plb. 27.7.10.
to be in difficulties or distress, Id. 4.60.8; ταῖς εἰρεσίαις Id. 16.4.10; διά τι Id. 1.51.6; περὶ τὴν ἔξοδον ib. 75.7; — also in Med., δ. ἐν τοῖς κινδύνοις ib. 87.7; πράγμασι, λόγοις, Id. 1.18.7, 3.11.4; of things, to be useless, Id. 16.3.5; — Pass., to be brought into distress, ἐπὶ τοῖς ἀπαντωμένοις ὑπ’ Ἀρχιμήδους Id. 8.6.5; to be annoyed, D.S. 18.39; ἐπί τινι Id. 19.77.

1) Schwierigkeiten machen, Pol. 27.6.10 u. öfter.
2) Gew. intr., in Verlegenheit, in Not sein ; περί τι, Pol. 1.75.7 ; – bes. med.; absolut, 1.28.9 u. A.; ἐν τοῖς κινδύνοις 1.87.7 ; τοῖς πράγμασι 1.18.7 ; vgl. Ath. III.91d τῇ βρώσει, sich beim Essen nicht zu helfen wissen ; τοῖς λόγοις 3.11.4 ; περί τι, 21.3.4 ; πρὸς πᾶν, ganz u. gar ratlos sein, 16.3.5 ; ἐπί τινι, DS. 19.77 ; – auch pass., ὑπό τινος, durch etwas in Verlegenheit gebracht werden, Ath. XIV.634b.