δυστυχέω-ῶ [τῠ] (impf. ἐδυστύχουν, f. δυστυχήσω, ao. ἐδυστύχησα, pf. δεδυστύχηκα ; pass. ao. ἐδυστυχήθην) être malheureux, abs. PLAT. 2 Alc. 448 d, etc. ; τι, EUR. Hec. 429 ; τινι, EUR. Ph. 427 ; ἔν τινι, LUC. D. deor. 14, 1 ; περί τινος, EUR. Andr. 714 ; rar. περί τι, PLUT. Cam. 11 et 38, M. 1126 d ; LUC. Sacr. 4 ; εἴς τι, PLAT. Lach. 183 c ; πρός τι, PLUT. Luc. 36, en qqe ch. ; syn. de mourir, succomber : ἐν ναυμαχίᾳ, XÉN. Hell. 2, 3, 15, dans un combat naval ; au pass. δυστυχέομαι-οῦμαι :
      1 être éprouvé par le malheur, être malheureux, PLAT. Leg. 877 e ;
      2 en parl. de choses, être dirigé sans succès, d’où aboutir à un échec, PLUT. M. 344 a ; τὰ δυστυχηθέντα, LYS. 197, 13 ; PLUT. Pyrrh. 4, les revers.

➳ Impf. ion. ἐδυστύχεον, HDT. 8, 105.

Étym. δυστυχής.

Ion. impf. ἐδυστύχεον Hdt. 8.105; aor. ἐδυστύχησα Pl. Mx. 243a; pf. δεδυστύχηκα Id. La. 183c, Isoc. 4.55, Lyc.Trag. 5; — Pass., v. infr. : — to be unlucky, unfortunate, Hdt. l.c., etc. ; ἐπεύχομαι τῷδε μὲν εὐτυχεῖν… τοῖσι δὲ δ. A. Th. 482 (lyr.), cf. S. Ant. 1159; γάμοις E. Ph. 424; παίδων πέρι Id. Andr. 713; ἔν τινι Ar. Ra. 1449; εἴς τι Pl. La. 183c; κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν Id. Alc. 2.148d; περί τι Plu. Cam. 11; c. acc., πάντα δυστυχῶ E. Hec. 429; δυστυχεῖν ἄμορφον γυναῖκα to be curst with…, AP 11.287 (Pall.); μανίαν Ach.Tat. 4.17; τῆς ἀλλοδαπῆς βαρυτέραν τὴν πατρίδα δυστυχήσασα Hld. 10.16; — Pass. in same sense, ὅταν τις δυστυχηθῇ is made unfortunate, Pl. Lg. 877e; τὰ ὑφ’ ἑτέρων δυστυχηθέντα Lys. 2.70, cf. Plu. Pyrrh. 4.

unglücklich sein, Mißgeschlick haben ; Aesch. Prom. 345 u. öfter, wie Soph., Plat. u. Folgende ; τινί, durch, in etwas, Aesch. Spt. 464 ; γάμοις Eur. Phoen. 406 ; ἔν τινι, Ar. Ran. 1445, wie Luc. D. Deor. 14.1 ; περί τινος, Eur. Andr. 714 ; u. häufiger περί τι, in Bezug auf etwas, Plut. Camill. 38 u. öfter ; auch εἴς τι, Plat. Lach. 183c ; ὅσα περὶ τοὺς ἔρωτας ἐδυστύχησε Luc. sacrific. 4 ; vgl. tyrannic. 4 ; πάντα, in Allem, Eur. Hec. 429 ; ἄμορφον γυναῖκα, d.i. ein häßlich Weib zu leiden haben, Pallad. 8 (XI.287); πατρίδα βαρυτέραν τῆς ἀλλοδαπῆς Hel. 10.18. – Pass., vom Mißgeschicke betroffen werden, berunglücken ; ἐάν τις δυστυχηθῇ τῶν οἴκων Plat. Legg. IX.877e ; τὸ ὑφ' ἑτέρων δυστυχηθέντα, Anderer Mißgeschick, Lys. 2.70 ; vgl. Plut. Pyrrh. 4.