[ῠ]
      1 être le maître ; exercer le pouvoir, la domination : τινός, POSIDON. (ATH. 213 a) ; τινί, ATH. 624 d, sur qqn ; ἐν ταῖσι πόλισι, HDT. 9, 2 ; ἐν πόλει, PLAT. Rsp. 498 e, dans les villes, dans une ville ; ἐν τοῖς Ἕλλησι, ISOCR. 1, 178 Baiter-Sauppe, parmi les Grecs ; πᾶσαν δυναστείαν δυναστεύειν, PLAT. Leg. 777 e, exercer une domination quelconque ; abs. οἱ δυναστεύοντες, PLAT. Leg. 711 c, ceux qui exercent un pouvoir absolu ; αἱ δυναστεύουσαι πόλεις, POL. 2, 5, 2, les États prépondérants ;
      2 p. anal. en parl. de choses diverses (forces de la nature, passions etc.) dominer, régner : en parl. du vent, HPC. 1247 a ; des passions, PLAT. Pol. 273 c ; d’une cause de maladie, GAL. 7, 113 ;
      3 t. d’arithm. au pass. être élevé au cube (cf. δύναμαι) PLAT. Rsp. 546 b.

Étym. δυνάστης.

hold power or lordship, be powerful or influential, Hdt. 9.2, Isoc. 12.82, OGI 56.12, etc. ; τὸ δυναστεῦον, opp. δῆμος, Th. 6.89; ἡ πόλις τῶν λοιπέων ἐδυνάστευε μέγιστον Hdt. 5.97; c. gen., to be lord over, Οἰχαλίας D.S. 4.31; metaph, αἱ ἄλογοι ἡδοναὶ δ. ψυχῆς Ph. 1.19; c. dat., Ath. 14.624d; generally, prevail, be prevalent, of a wind, of climate, Hp. Aph. 3.5, Aër. 12; to be influential, potent, ἐν τῷ σώματι Id. VM 16, cf. Herophil. ap. Gal. 12.619; — Pass., to be ruled, πρὸς μυρίων Ph. 2.503. Math., in Pass., to be concerned with powers of numbers, Pl. R. 546b.

ein δυνάστης sein, die Macht haben, durch Macht u. Ansehen der Erste im Staate sein ; οἱ δυναστεύοντες ἄνδρες ἐν ταῖσι πόλεσι Her. 9.2, wie Plat. Rep. VI.498e. So sagt Isocr. von den Athenern δ. ἐν τοῖς Ἕλλησι 4.178, sie haben die Hegemonie. – C. gen., Posidon. bei Ath. V.213a ; τινί, Ath. XIV.624d. – Auch übertr., πάθος Plat. Polit. 273c ; νότος, Hippocr. – Bei Plat. Rep. VII.546b, αὐξήσεις δυνάμεναί τε καὶ δυναστευόμεναι, scheint es der Gegensatz des Erhebens ins Quadrat zu sein.

to hold power or lordship, be powerful , (Herdotus Historicus), etc.
from δῦνάστης (ML)