εῖα, ύ [ῑ]
      1 aigre, âcre, piquant, p. opp. à γλυκύς, XÉN. Mem. 1, 4, 5 ; ARSTT. An. 2, 10, 6 ; en parl. d’odeurs : δρ. καπνός, AR. Vesp. 146, fumée âcre ; δρ. ὀσμή, ARSTT. An. 2, 9 ; TH. H.P. 6, 7, 2, odeur âcre ; de saveur : οἶνος, LUC. M. cond. 18, vin piquant ou aigre ; d’une sensation de piqûre aiguë : δρ. βέλος, IL. 11, 270, douleur aiguë (de l’enfantement) ; p. anal. en parl. du regard. δριμὺ βλέπειν, AR. Ran. 562 ; ἀποϐλέπειν, LUC. Pseud. 32 ; ἐνορᾶν, EL. V.H. 14, 22 ; ἐνιδεῖν, DC. 59, 26, attacher sur qqn des regards perçants ou irrités ; fig. δριμεῖα μάχη, IL. 15, 696, HÉS. Sc. 261, 411, combat rude (litt. âcre) ; δριμὺ μένος, OD. 24, 319, vive émotion ; δρ. ἄκος, HÉS. Sc. 457, douleur violente ; p. suite, rude, violent, en parl. de pers. ESCHL. Ag. 1501 ; AR. Vesp. 277, Eq. 808 ;
      2 particul. en parl. de l’intelligence perçant, pénétrant, fin, PLAT. Rsp. 519 a ; en mauv. part, fin, rusé, EUR. Cycl. 104 ; PLAT. Leg. 808 d, Theæt. 173 a ; δριμὺς καὶ δικανικός, PLAT. Theæt. 175 d, subtil et chicaneur.

• Cp. -ύτερος, ARSTT. H.A. 10, 1 ; TH. H.P. 6, 7, 2 ; PLUT. M. 379 e ; HDN 3, 11, 17 ; DIOSC. 4, 173 ; GEOP. 2, 21, 9, etc. • Sup. -ύτατος, AR. Vesp. 277, Pax 146 ; TH. H.P. 6, 7, 5.

εῖα, ύ, piercing, sharp, keen, βέλος Il. 11.270; metaph, δριμεῖα μάχη 15.696, Hes. Sc. 261; δ. χόλος Il. 18.322; μένος Od. 24.319; ἄχος Hes. Sc. 457; θυμός A. Ch. 391 (lyr.). of things which affect the eyes or taste, keen, pungent, acrid, of smoke, δριμύτατος καπνῶν Ar. V. 146; of radish, etc., opp. γλυκύς, X. Mem. 1.4.5, cf. Pl.Com. 154 (Sup.); χυμός Arist. de An. 422b13; ὀσμαί ib. 421a30; δριμέσιν ἰητρεύειν with pungent drugs, Hp. Fract. 27; δ. οἶνος Luc. Merc. Cond. 18. Adv. -έως ; Comp. δριμύτερον, ὄζειν Arist. Pr. 907a13; ῥεύματος δριμύτερον γενομένου Hp. VM 18. metaph, of persons, bitter, fierce, ἀλάστωρ A. Ag. 1501 (lyr.); ἄγροικος Ar. Eq. 808, etc. ; also, keen, shrewd, κρόταλον E. Cyc. 104; ἔντονοι καὶ δ. Pl. Tht. 173a; δ. καὶ δικανικός ib. 175d; δ. ἐν τῷ ἀποκρίνεσθαι Arist. Top. 156b37; λόγος δριμύτατος Id. SE 182b37 (but λέξις and λόγος δ. of striking turns of phrase, Hermog. Id. 1.2, 2.5); neut. as Adv., δριμὺ βλέπειν look bitter, Ar. Ra. 562; but also to look sharply, keenly, Pl. R. 519a, Luc. Symp. 16; ἐνορᾶν Id. Cat. 3, Ael. VH 14.22, D.C. 59.26; — regul. Adv. δριμέως, Anaxandr. 15.3; ἐρασθῆναι Ael. NA 7.15; δριμύτατα ἀλγεῖν Id. VH 12.1.

[ῑ], εῖα, ύ, scharf, durchdringend, stechend, von der Wirkung aufs Gefühl ; vgl. Plat. Tim. 66a. Homer viermal : Il. 15.696 δριμεῖα μάγη ; 18.322 δριμὺς χόλος ; 11.270 ὡς δ' ὅτ' ἂν ὠδίνουσαν ἔχῃ βέλος ὀξὺ γυναῖκα, δριμύ, τό τε προϊεῖσι μογοστόκοι εἰλείθυιαι, Ἥρης θυγατέρες πικρὰς ὠδῖνας ἔχουσαι ; Od. 24.319 ἀνὰ ῥῖνας δέ οἱ ἤδη δριμὺ μένος προύτυψε. – Folgende  : ἀλγηδών Polem. 1.25 ; καπνός Ar. Vesp. 146, der in die Augen beißt ; vom Geschmacke, χυμός Arist. anim. 2.10 ; οἶνος Luc. tuere. cond. 18 ; vom Geruche, Ar. Plut. 693 ; Arist. anim. 2.9 ; Xen. Mem. 1.4.5 setzt bei der Empfindung des Geschmacks τὰ γλυκέα den δριμέα gegenüber, u. so öfter vom Geschmacke, = bitter, herb, Theophr. Auch vom stechenden Blicke, δριμὺ βλέπειν Ar. Ran. 562 Philp. 50 (IX.777), finster, zornig aussehen ; ἀποβλέπειν, ἐνορᾶν, Luc. Pseud. 32 ; Ael. V.H. 14.22 ; δριμὺ βλέμμα Hdn 4.5.17. – Häufig übertr. scharf, heftig ; μάχη Hes. Sc. 261 ; ἄχος Hes. Sc. 457 ; vgl. Aesch. Ch. 386 ; Ag. 1482 ἀλάστωρ, streng, unerbittlich, δριμύτατος, der heftigste, Ar. Vesp. 277 u. öfter ; γολή Theocr. 1.18 ; δριμὺ καὶ ὑβριστότατον θηρίων Plat. Legg. VII.808d ; ἔρως, Plat. epigr. 6 bei D.L.3.31, in der Anth. (VII.217) steht γλυκύς, s. Jacobs zur St.; ἔρως εἰρήνης Plut. Num. 16 ; begierig, Ael. H.A. 10.14. – Vom Geiste, durchdringend, scharfsinnig, verschmitzt, acutus ; Σισύφου γένος Eur. Cycl. 104 ; καὶ ἔντονοι Plat. Theaet. 173a ; καὶ δικαινικός 175d ; vgl. Ar. Av. 255 ; Sp.