(impf. ἐδούλευον, f. δουλεύσω, ao. ἐδούλευσα, pf. inus.) :
      1 être esclave, abs. THC. 7, 85 ; EUR. Tr. 964, etc. ; p. opp. à ἄρχειν, ESCHL. Pr. 927 ; joint à ἄρχεσθαι, PLAT. Phæd. 79 e ; ou à ὑπηρετεῖν, PLAT. Euthyd. 282 b ; δουλείαν ou δουλείας δ. XÉN. Mem. 3, 12, 2 ; PLAT. Leg. 698 c, Conv. 183 a, 184 b, m. sign. ; avec un dat. δ. τινί, AND. 18, 8 ; EUR. Andr. 928, être esclave de qqn ; fig. δ. νόμοις, PLAT. Leg. 698 c, 700 a ; ARSTT. Pol. 5, 12 ; γαστρί, XÉN. Mem. 1, 6, 8 ; ταῖς ἡδοναῖς, ISOCR. 20 d ; PLAT. Phædr. 238 e, etc. être esclave des lois, de son ventre, des plaisirs ; καιρῷ, ANTH. 9, 441, se plier aux circonstances ;
      2 travailler à gages, faire un travail mercenaire, DL. 2, 19.

Étym. δοῦλος.

(< δοῦλος) to be a slave, Hdt. 2.56, And. 1.138, Pl. Lg. 777d, etc. ; παρά τινι D. 18.129; c. acc. cogn., δουλείαν δ. X. Mem. 3.12.2, Pl. Smp. 183a, al.
serve, be subject, τό τ’ ἄρχειν καὶ τὸ δ. δίχα A. Pr. 927, etc. ; δ. ζεύγλαις ib. 463; τοῖς ἄρχουσι καὶ τοῖς νόμοις Pl. Lg. 698b; ἡδονῇ Id. Phdr. 238e, etc. ; δ. γαστρί, ὕπνῳ, λαγνείᾳ, X. Mem. 1.6.8; κεναῖς δόξαις Polystr. p. 29 W. ; τῇ γῇ δ.
make oneself a slave to one΄s land, i.e. give up rights that one may keep it, Th. 1.81; so δ. τῇ κτήσει αὐτοῦ Pl. R. 494d; δουλεύομεν δόξαισιν Philem. 93.8; δ. τῷ καιρῷ accommodate oneself to the occasion, AP 9.441 (Pall.); θυμῷ Hdn. 1.17.6.
render a service, τινά PLond. 5.1727.11 (vi AD).

ein Knecht sein, als Knecht dienen, Ggstz ἄρχειν, Aesch. Prom. 929 ; neben ἄρχεσθαι Plat. Phaed. 79e ; Folgde : καὶ ὑπηρετεῖν Plat. Euthyd. 282b ; übh. = unterworfen sein ; auch ταῖς ἡδοναῖς, Isocr. 1.21, wie Plat. Phaedr. 238e ; u. γαστρί, dem Bauche fröhnen, Xen. Mem. 1.6.8 ; τῷ θυμῷ, Hdn. 1.17.14 ; καιρῷ, Pallad. 133 (IX.441), sich nach der Zeit bequemen, wie τοῖς λυσιτελοῦσιν Dem. 19.153 ; – δουλείαν δουλεύειν sagt Plat. Legg. III.698e.

δουλεύω
(< δοῦλος), [in LXX for עָבַד, as Gen.14:4, exc. Da TH Dan.7:14, 27 (פְּלַח), Isa.56:6 (שָׁרַת pi.)* ;]
to be a slave, be subject to, serve: absol., Rom.7:6, Gal.4:25, 1Ti.6:2; with dative of person(s), Mat.6:24, Luk.15:29 16:13, Rom.9:12' (LXX) ; of nations, Jhn.8:33, Act.7:7' (LXX) ; θεῷ, τ. κυρίῳ, Mat.6:24, Luk.16:13, Act.20:19, Rom.12:11 (R, mg., καιρῷ) Rom.16:18, Eph.6:7, Col.3:24, 1Th.1:9; τ. Χριστῷ, Rom.14:18, Col.3:24; νόμῳ θεοῦ, Rom.7:25; τ. θεοῖς, Gal.4:8; τ. καιρῷ, Rom.12:11 (R, mg. for κυρίῳ); ἀλλήλοις, Gal.5:13; σὺν ἐμοί Php.2:22; τ. ἁμαρτίᾳ, Rom.6:6; νόμῳ ἁμαρτίας, Rom.7:25;
ἐπιθυμίαις κ. ἡδοναις, Tit.3:3; τ. κοιλία, Rom.16:18; μαμωνᾷ, Mat.6:24, Luk.16:13; τ. στοιχείοις τ, κόσμου, Gal.4:9 (Cremer, 217).†
(AS)