δι·όλλυμι (f. -ολέσω, att. -ολῶ, ao. διώλεσα, pf. διολώλεκα) :
   I perdre complètement :
      1 faire périr, détruire de fond en comble : τι, PLAT. Crit. 47 c, etc. qqe ch. ; τινά, perdre qqn, SOPH. O.R. 442, Tr. 1028 ; ou corrompre (la femme d’autrui) EUR. El. 921 ;
      2 laisser se perdre (un souvenir), oublier, SOPH. O.R. 318 (cf. p. opp. σῴζω, φυλάσσω) ;
   II intr. (au pf.2 διόλωλα, au sens du prés.) périr, être perdu, ESCHL. Pers. 590 ; EUR. Andr. 1175 ;

Moy. (f. διολοῦμαι, ao.2 διωλόμην) périr, être perdu, THC. 3, 40 ; PLAT. Rsp. 370 b, 497 d ; δ. δόρει, ESCHL. Suppl. 846, périr frappé par une lance ; ἔκ τινος δ. SOPH. O.R. 225, périr de la main de qqn.

➳ Act. pf. διολώλεκα, DH. Is. c. 8. Pass. impf. 3 sg. διώλλυτο, ESCHL. Pers. 482 ; fut. 3 sg. διολεῖται, PLAT. Rsp. 497 d ; ao.2, 2 sg. διώλου, ESCHL. Suppl. 846 ; 3 sg. διώλετο, SOPH. O.R. 225.

or διολλύω (Them. Or. 32.356a), fut. -ολέσω, Att. -ολῶ S. Tr. (v. infr.): — destroy utterly, bring to naught, Emp. 139, S. OT 442, Tr. 1028 (lyr.), Pl. Cri. 47c, etc. ; δ. γυναῖκα ruin a woman, E. El. 921; — Pass., with fut. -ολοῦμαι, pf. -όλωλα, perish utterly, come to naught, Th. 3.40, etc. ; διώλετο ἔκ τινος by some one΄s hand, S. OT 225.
blot out of one΄s mind, forget, εἰδὼς διώλεσα ib. 318.

[ῡ], (ὄλλυμι), ganz zu Grunde richten, vernichten ; σ' ἡ τύχη διώλεσεν Soph. O.R. 442 ; κάλλος τὸν βίον Tr. 465 ; διώλεσε δόλοισι σὸν παῖδα Eur. Hipp. 1311 ; νόσος τὸ σῶμα, Ggstz σῴζω, Hel. 894 ; Plat. Rep. X.609c ; πάμπαν διώλεσαν Polit. 308a. Auch = aus dem Gedächtniß verlieren, vergessen, Soph. O.R. 318. – Häufiger im med. u. perf. II. act., gänzlich untergehen, ganz verloren sein ; Hom. Od. 2.64 οὐδ' ἔτι καλῶς οἶκος ἐμὸς διόλωλε ; στρατὸς διώλλυτο, διόλωλεν ἰσχας, Aesch. Pers. 475, 582 ; ἀνδρὸς ἐκ τίνος διώλετο Soph. O.R. 225, u. sonst ; διολώλαμεν, διῳχόμεθα, Eur. Andr. 1177 ; Prosa, διόλλυνται τὸν κίνδυνον ὑφορώμενοι, sie kommen um, d.i. sie können es nicht ertragen, die Gefahr vor Augen zu haben, Thuc. 3.40