δια·χράομαι-ῶμαι, ion. διαχρέομαι (f. -χρήσομαι) :
A dép. ;
   I. 1 user habituellement de, dat. HDT. 1, 71 ; 4, 43, 76 ; XÉN. Cyr. 1, 5, 12 ;
      2 en gén. user de, faire l’expérience de, éprouver (au sens du lat. uti) : συμφορῇ μεγάλῃ, HDT. 3, 117, éprouver un grand malheur ; ὀλέθρῳ κακίστῳ, HDT. 1, 110, périr de la mort la plus cruelle ; etc. ;
      3 user de, càd. manier, traiter : τινα ἀνομώτατα, STR. 259, traiter qqn d’une façon tout à fait illégale ; cf. LUC. Cyn. 1 ;
   II user jusqu’au bout, d’où consumer, épuiser ; p. suite, faire périr, tuer, HDT. 1, 24 ; THC. 3, 36 ; ANT. 113, 45 ; PLUT. Alex. 70 ; etc. avec un suj. de chose : νόσος διαχρωμένη σῶμα, PLUT. Per. 38, la maladie qui use le corps ;
B pass. être tué, DL. 1, 102.

➳ Fut. 3 sg. dor. διαχρησεῖται [ᾰ] THCR. Idyl. 15, 54. — Conjug. ion. en ε : prés. 3 sg. διαχρέεται (sel. d’autres διαχρᾶται) HDT. 1, 58 ; 3 pl. διαχρέονται (sel. d’autres διαχρέωνται) HDT. 1, 34.

fut. -ήσομαι, Dor. 3 sg. διαχρησεῖται Theoc. 15.54. Dep., c. dat. rei, use constantly or habitually, chiefly in Hdt., τῇ αὐτῇ γλώσσῃ 1.58; τῷ αὐτῷ τρόπῳ 2.127; οὐκ οἴνῳ διαχρέωνται 1.71, cf. 2.77; ἐσθῆτι φοινηκηΐῃ 4.43; τῇ ἀληθείῃ δ. speak the truth, 3.72; οἰμωγῇ ἀφθόνῳ 3.66, cf. 6.58; ἀρετῇ 7.102; ἀγνωμοσύνῃ 6.10; ἀναιδείῃ τε καὶ ἀβουλίῃ 7.210; νόμοις τοῖς προτέροισιν Ar. Ec. 609; λιμῷ ὅσαπερ ὄψῳ δ.
use hunger as a sauce, X. Cyr. 1.5.12. of passive states, meet with, suffer under, συμφορῇ μεγάλῃ, τοιούτῳ μόρῳ, Hdt. 3.117, 1.167; αὐχμῷ δ. Id. 2.13.
treat, handle, ἀνομώτατα Str. 6.1.8; c. acc., destroy, kill, Hdt. 1.24, 110, Antipho 1.23, Th. 3.36, etc. Pass., to be lent out to different persons, v. διακίχρημι.
to be killed, D.L. 1.102. later in Act., διαχράω reveal by oracle, τελετήν Orac. ap. Phleg. Olymp. Fr. 1.

ion. auch διαχρέομαι, διαχρέωνται (s. χράω);
1) fortwährend brauchen, übh. = brauchen, sich bedienen ; häufig bei Her.: ἐσθῆτι 4.43 ; οἴνῳ 1.71 ; ὀνόματι 1.171 ; τῷ αὐτῷ τρόπῳ 7.9.2 ; τῇ ἀληθείῃ 3.72, 7.102 ; ähnl. ἀρετῇ 7.102 ; auch von unangenehmen Dingen, συμφορῇ μεγάλῃ, μόρῳ, ὀλέθρῳ, 3.117, 1.110, 167. Auch Ar., νόμοις Eccl. 609 ; λιμῷ ὥσπερ ὄψῳ Xen. Cyr. 1.5.12.
2) c. acc., verbrauchen, töten ; Her. 1.24 ; Antiph. 1.23 ; Thuc. 3.36, u. öfter bei Folgdn ; νόσος διαχρωμένη σῶμα, aufreiben, Plut. Pericl. 38. – Sp. = behandeln ; τοῖς ἐναντίοις τὸ ἴδιον δέμας Luc. Cyn. 1 ; ἀνομώτατα αὐτοὺς διεχρήσατο Strab. 6.1.8.