ᾶς (ἡ) :
   I différence, d’où :
      1 propr. différence, diversité : διαφορὰν ἔχειν, MÉN. (STOB. Ecl. phys. 2, 341) être différent ; παρά τι, DH. Comp. p. 89 Reiske, par rapport à qqe ch. ; θεοῦ πρὸς ἄνθρωπον, PLUT. M. 1075 c, différence de Dieu à l’homme ;
      2 variété, espèce, au plur. ARSTT. Metaph. 9, 7, 8 ; POL. 3, 14, 2, etc. ; TH. H.P. 6, 4, 5 ; γένη καὶ διαφοραί, PLUT. M. 667 e ; ἰδέαι καὶ διαφοραί, PLUT. M. 719 e, les genres et les espèces ;
      3 particul. action de se distinguer, supériorité, PLAT. Tim. 23 a ;
   II différend, désaccord, contestation, HDT. 1, 1 ; 7, 9 ; THC. 1, 81 ; XÉN. Hell. 7, 4, 5 ; πρός τινα, PLUT. Cam. 29, avec qqn ; δ. τινος πρός τινα, PLAT. Leg. 928 d ; HDN 8, 1, 1, d’une personne avec une autre ; φιλοσοφίᾳ τε καὶ ποιητικῇ, PLAT. Rsp. 607 b, désaccord entre la philosophie et la poésie ; δ. ἔχειν τινί, EUR. Med. 75 ; ἐν διαφορᾷ καταστῆναί τινι, ANT. 111, 38, être en contestation avec qqn ;
   III action de se porter d’un autre côté, d’où égarement (de l’esprit) DIOSC. Iob. 7.

Étym. διαφέρω.

ἡ, (< διαφέρω) moving hither and thither, πεσσῶν διαφοραί moves, E. Fr. 360.9.
dislocation, τοῦ ὤμου Heliod. ap. Orib. 40.8.4, 49.9 tit.
difference, Th. 3.10 (pl.), etc. ; περί τι D.H. Comp. 15; θεοῦ πρὸς ἄνθρωπον Plu. 2.1075c; διαφορὰν ἔχειν to differ, Men. 426. in Logic, the differentia of a species, ἐκ τοῦ γένους καὶ τῶν διαφορῶν τὰ εἴδη Arist. Metaph. 1057b7, cf. Top. 139a29; hence in pl. of species or kinds, Id. Pol. 1285a1, 1289a20, Thphr. HP 6.4.5; εἴδη καὶ δ. Plu. 2.719e; also κατὰ διαφορὰν ποιός Stoic. 2.128, al.
variance, disagreement, Hdt. 1.1; δ. ἔχειν τινί E. Med. 75; pl., τὰς διαφορὰς διαιρέειν, καταλαμβάνειν, settle the differences, Hdt. 4.23, 7.9. β’ ; δ. θέσθαι καλῶς And. 1.140; διαφοραὶ πρός τινας Pl. Phdr. 231b; δ. πρὸς ἀλλήλους περί τινος Lys. 25.10; ἐν δ. καταστῆναί τινι Antipho 1.1; δ. φιλοσοφίᾳ καὶ ποιητικῇ Pl. R. 607b.
distinction, excellence, Id. Ti. 23a; ναυπηγίας Plb. 1.51.4.
advantage, profit, Antipho 2.3.3; πᾶν τὸ πῖπτον εἰς διαφορᾶς λόγον, valuables, Agatharch. 102.
vote, division, in an assembly, δ. ποιήσασθαι IG 12(2).526a18 (Eresus).
delay, PMagd. 11.10 (iii BC). δ. διανοίας being beside oneself, Dsc. Ther. 7.

ἡ,
1) Verschiedenheit ; ἀτύχημα κἀδίκημα διαφορὰν ἔχει, = διαφέρει, Men. bei Stob. ecl. phys. 2 p. 341 ; παρά τι, in Beziehung auf, Dion.Hal. C.V.; dah. Art, Abteilung, Theophr.; γένη καὶ διαφοραί Plut.; vgl. Arist. top. 1.8.3.
2) Vorzüglichkeit, Auszeichnung, Plat. Tim. 23a. – Gewöhnl.
3) Uneinigkeit, Zwist ; Her. 7.9.2 im plur.; Thuc. 1.81 ; Plat. Euthyphr. 7 ; αἱ πρὸς τοὺς προσήκοντας διαφοραί Phaedr. 231b ; Lycurg. 6 u. A.; διαφορὰ φιλοσοφίᾳ τε καὶ ποιητικῇ Plat. Rep. X.607b ; διαφορὰν ἔχειν τινί, einen Streit mit Jem. haben, Eur. Med. 75 ; ἐν διαφορᾷ καταστῆναί τινι, in Streit sein mit, Antiph. 1.1, von Prozessen.