'ῆς (ἡ) [ῐϐ]
   I litt. usure par le frottement, d’où :
      1 déchirement, discorde, DH. 10, 15 ;
      2 action de faire passer le temps, d’où délai, retard : διατριϐὴν χρόνου ἐμποιεῖν, THC. 3, 38 ; ἐμϐάλλειν, PLUT. Nic. 20, causer du retard ; ἔργα διατριϐὴν ἔχοντα, PLUT. Per. 12, ouvrages qui demandent du temps ; διατριϐὴν ποιεῖσθαι, en b. part, ISOCR. 75 a, 281 c, prendre son temps ;
   II manière d’employer le temps, particul. :
      1 passe-temps (jeu, conversation, etc.) : δ. ἐν ἀγορᾷ, AR. Nub. 1055 ; ἐν δικαστηρίοις, ESCHN. 84, 40, sur la place publique, dans les tribunaux ; διατριϐὰς μετ' ἀλλήλων διατρίϐειν, ESCHN. 20, 35, passer son temps, càd. converser les uns avec les autres ;
      2 occupation sérieuse, travail, étude, surtout au plur. διατριϐὰς ποιεῖσθαι περί τι, IS. 87, 36 ; PLUT. M. 667 d ; πρός τι, ESCHN. 33, 15 ; ἐπί τινι, AR. Ran. 1498 ; ἔν τινι, PLUT. M. 713 c, s’adonner à qqe ch. ; περί τινα, PLAT. Conv. 177 e, à qqn ; particul. réunion de gens qui causent de lettres, d’art, de philosophie, PLAT. Charm. init., Ap. 37 d ; d’où entretien philosophique, ATH. 508 d ;
      3 p. suite, genre de vie, d’où particul. action de passer son temps, de vivre, de séjourner qqe part : ἐν Σικελίᾳ, PLAT. Ep. 337 e, en Sicile ; ποιεῖσθαι τὴν δ. ἐν τῷ ὕδατι, ἐν τῇ γῇ, ARSTT. H.A. 1, 1, vivre dans l’eau, sur terre ;
      4 lieu de passe-temps, d’où école (cf. lat. schŏla = σχολή), particul. école de philosophie, ATH. 211 d ; école en génér. ISOCR. 237 a ; PLUT. Alc. 24, etc.'

ἡ, wearing away, esp. of Time, way or manner of spending, χρόνου τε διατριβὰς… ἐφηῦρε… πεσσοὺς κύβους τε pastimes, S. Fr. 479.2; hence, abs., pastime, amusement, Ar. Pl. 923, Alex. 219.4, etc. ; ἐν συνουσίᾳ τινὶ καὶ δ. D. 21.71; γέλωτα καὶ δ. παρέχειν τινί Aeschin. 1.175, cf. Plu. Tim. 11; τοῦ συμποσίου δ. Alex. 185; παρέσχε τοῖς κωμικοῖς δ.
materiem jocandi, Plu. Per. 4, cf. Jul. Or. 2.52b; place of amusement, Men. 481.10, Bato 2.4.
serious occupation, study, etc., τοὺς ἐν φιλοσοφίᾳ καὶ τῇ τοιᾷδε δ. τεθραμμένους Pl. Tht. 172c; διατριβὰς ποιεῖσθαι περί τι Lys. 16.11, cf. Is. 11.37; πρός τι Aeschin. 2.38; ἐπί τινι Ar. Ra. 1498; ἡ δ. τὰ πολλὰ ἐν λόγοις Pl. Ly. 204a.
discourse, τὰς ἐμὰς δ. καὶ τοὺς λόγους Id. Ap. 37d, cf. Grg. 484e, Isoc. 12.19, etc. ; αἱ πολιτικαὶ δ. D.H. 10.15.
short ethical treatise or lecture, δ. βραχέος διανοήματος ἠθικοῦ ἔκτασις Hermog. Meth. 5, cf. Suid. ; title of works by Zeno, Cleanthes, etc.
school of philosophy, Ath. 5.211d, al., Luc. Alex. 5; Μωυσοῦ καὶ Χριστοῦ Gal. 8.579; Ἐπικούρου δ. Numen. ap. Eus. PE 14.5; also, a place of teaching, school, ἡ ἐν τῷ κήπῳ δ. Epicur. Fr. 217, cf. Phld. Acad. Ind. p. 39 M., Luc. Nigr. 25, Ath. 8.350b.
way of life, passing of time, δ. ἐν ἀγορᾷ Ar. Nu. 1055; δ. νέων ἐν δικαστηρίοις And. 4.32; ἡ ἐν Σικελίᾳ δ.
stay there, Pl. Ep. 337e; ποιεῖσθαι ἐν τῷ ὑγρῷ τὴν δ., ἐν τῇ γῇ, Arist. HA 487a20, Resp. 474b26; διατριβὰς μετ’ ἀλλήλων διατρίβειν Aeschin. 1.147.
place of resort, haunt, τὰς ἐν Λυκείῳ δ. Pl. Euthphr. 2a; ᾖα ἐπὶ τὰς συνήθεις δ. Id. Chrm. 153a. in bad sense, waste of time, loss of time, delay, with or without χρόνου, E. Ph. 751, etc. ; δ. ποιεῖσθαι Isoc. 4.164; pl., δ. καὶ μελλήσεις Th. 5.82; χρόνου δ. ἐμποιεῖν, παρέχειν, Id. 3.38, X. Oec. 8.13, etc. ; ἐμβαλεῖν Plu. Nic. 20; διατριβὴν ποτῷ ποιεῖν prolong a carouse, Alex. 226.4. Rhet., occasion for dwelling on a subject, Arist. Rh. 1418a27 (pl.).
continuance, permanence, Id. Mete. 374a12.
sens. obsc., = συνουσία, Procop. Arc. 2.

ἡ, das Zerreiben, bes. das Verbrauchen der Zeit ;
   a) Verzögerung ; διατριβὴν χρόνου ἐμποιεῖν, Thuc. 3.38, wie Hdn. 3.14.9 ; ἐμβάλλειν, Plut. Nic. 20 ; διατριβῆς ἐγγινομένης, Thuc. 8.9 ; Hdn. öfter ; διατριβὴν ἔχειν, von Sachen, die Zeit erfordern, Plut. Pericl. 12 ; Luc. D.Mar. 6.2. Aehnl. δ. ἔσται ἀμφὶ ταῦτα Xen. Cyr. 6.1.20 ; διατριβὴν ποιεῖσθαι, zögern, Ggstz σπεύδειν, Isocr. 4.164 ; dah. geradezu = Zögerung, tadelnd, Xen. Hell. 6.5.89. – Vom Orte, wo man verweilt, Plat. Charm. 153a.
   b) Verwenden der Zeit auf eine Beschäftigung, Studium ; διατριβὰς ποιεῖσθαι περί τι, Lys. 16.11 ; ἡ περὶ ταῦτα διατριβή Plat. Soph. 225d ; ᾧ περὶ Διόνυσον καὶ Ἀφροδίτην πᾶσα ἡ δ. Symp. 177e ; οὐκ ἀφανεῖς διατριβὰς διατρίβω Aesch. 1.121 ; u. so Folgde gew.; πρός τι, Aesch. 2.38 ; ἐπί τινι, Ar. Ran. 1498 ; οἷς ἡ δ. ἐπὶ ταῖς τῶν πέλας ἁμαρτίαις Arist. rhet. 2.6, von den κωμῳδοποιοί – Uebh. = Lebensart ; Xen. Apolog. 30 ; Leben, ἐν ἄστει, Sp. Auch = Unterredung ; Plat. Phaedr. 227b ; vgl. διατριβὰς μετ' ἀλλήλων διέτριβον, Umgang, Aesch. 1.147 ; Unterricht, Isocr. 12.19 ; Vorlesung, Luc. Nigr. 25.
   c) Zeitvertreib, Ergötzlichkeit ; δ. καὶ γέλωτα παρέχειν τινί Aesch. 1.175 ; vgl. Plut. Alc. 13 ; διατριβὴν παρεῖχον εἰ c. opt. Timol. 11 ; συμποσίου διατριβὴν ἐξεῦρε Alexis Ath. XIV.642c ; Vergnügungsort, Plut. Flam. 3.
   d) feindliche Reibung, Zwist ; πολιτικαί Dion.Hal. 10.15.

1. a way of spending time : hence, a pastime (pass-time), amusement , (Aristophanes Comicus)
2. serious employment, study , (Aristophanes Comicus),
3. a way of life, living , δ. ἐν ἀγορᾷ (Aristophanes Comicus)
4. in bad sense, a waste of time, delay , (Euripides); in plural, (Thucydides) (ML)