δια·τρίϐω (f. διατρίψω, ao.2 pass. διετρίϐην, pf. διατέτριμμαι) :
   I frotter, user en frottant, d’où :
      1 réduire en poudre : ῥίζαν, IL. 11, 847, broyer une racine ;
      2 user par le frottement, d’où fig. consumer, perdre, détruire : χρήματα, THGN. 921, gaspiller sa fortune ; κάκιστα διατριϐῆναι, HDT. 7, 120, être broyé, càd. périr misérablement ;
   II particul. passer le temps, d’où :
      1 avec idée de temps remettre, différer : χόλον, IL. 4, 42, user la colère (de qqn), en retarder ou en contenir l’explosion ; γάμον, OD. 20, 341, retarder un mariage ; avec deux acc. τινὰ δ. γάμον, OD. 2, 204, faire attendre à qqn, càd. remettre sans cesse un mariage ; ou avec un gén. μὴ δ. ὁδοῖο, OD. 2, 404, ne pas perdre de temps à se mettre en route ; δ. χρόνον, HDT. 1, 24 ; PLAT. Phæd. 117 a, etc. employer du temps, passer du temps, etc. ; ἀφικόμενος εἰς Κόρινθον διέτριϐέ τινας ἡμέρας, XÉN. Hell. 6, 5, 49, arrivé à Corinthe, il y passa quelques jours ; δ. μετά τινος, PLAT. Ap. 33 b, Phæd. 59 d, passer le temps avec qqn, càd. s’entretenir avec qqn ; ἔν τινι, PLAT. Ap. 29 c ; ISOCR. 149 e, etc. ; περί τι, PLAT. Phæd. 90 b ; ESCHN. 69, 5 ; PLUT. M. 8 a ; πρός τινι, ARSTT. Pol. 5, 8 ; PLUT. Marc. 21 ; ἐπί τινι, ISOCR. 30 d ; DÉM. 22 ; PLUT. Sol. 23, employer son temps à qqe ch., s’occuper de qqe ch. ; avec un part. XÉN. Cyr. 1, 2, 18 ; HDN 3, 10, 3 ; etc. passer son temps à faire qqe ch. ; abs. en mauv. part, passer son temps, perdre son temps, HPC. 911 g ; AR. Eq. 515, Vesp. 849 ; XÉN. Cyr. 3, 3, 25 ; LUC. V. auct. 26 ;
      2 avec idée de lieu, passer son temps qqe part, séjourner : ἐν ταῖς ὁδοῖς, XÉN. Mem. 2, 1, 15, sur les routes ; ἐν γυμνασίοις, AR. Nub. 1002, dans les gymnases ;

Moy. διατρίϐομαι, perdre son temps : μή τι διατριϐώμεθα πείρης, A.RH. 2, 883, ne différons pas notre entreprise.

pf. -τέτριφα Plb. 4.57.3; — Pass., aor.2 διετρίβην [ι] (v. infr.): — rub hard, χερσὶ διατρίψας Il. 11.847; more freq., wear away, consume, πάντα διατρίβουσιν Ἁχαιοί Od. 2.265; χρήματα Thgn. 921; τὰ τῶν Πελοποννησίων Th. 8.87; εἰς αἰτίας ἀλόγους δ. τὸ θεῖον to fritter away Providence into unreasoning causes, Plu. Nic. 23; — Pass., κάκιστα διατριβῆναι perish utterly, Hdt. 7.120 (v.l. ἐκ-), cf. Th. 8.78.
spend, of Time, θερείην Hdt. 1.189; freq. χρόνον δ. Lys. 3.11; παρά τινι Hdt. 1.24, etc. ; δ. τινὰς ἡμέρας X. HG 6.5.49; ἓξ ἔτη Isoc. 4.141 (later c. gen., ἐτῶν οὐκ ὀλίγων ἐν Ῥώμῃ δ. Hdn. 3.10.2); — Pass., ἐνιαυτὸς διετρίβη Th. 1.125. abs. (without χρόνον), waste time, οὐ μὴ διατρίψεις… ; make no more delay, Ar. Ra. 462; δ. ἐν γυμνασίοις pass all one΄s time there, Id. Nu. 1002; ἐν ἄστει Antipho 1.14; ἐν ἀγρῷ Philem. 71.6; αὐτοῦ, ἔνδον, Pl. Prt. 311a; δ. μετ’ ἀλλήλων go on talking, Id. Phd. 59d, etc. ; hence, busy, employ oneself, ἐν ζητήσει Id. Ap. 29c; ἐν φιλοσοφίᾳ Id. Tht. 173c; ἐπί τινι Id. Euthd. 305a, Isoc. 3.19, D. 2.16; ἀμφί τι X. Eq. 2.1; περί τι Pl. Phd. 90c, Isoc. 1.4; πρὸς ἱππικῇ Pl. Prm. 126c; πρὸς τοῖς ἔργοις Arist. Pol. 1309a8; πρὸς φιλοσοφίᾳ (prob. l. for -ίαν) Pl. R. 540b; c. part., δ. μελετῶσαι X. Cyr. 1.2.12. abs., lose time, delay, Il. 19.150, Hp. VC 19, Ar. Eq. 515, etc. ; λέγε καὶ μὴ διάτριβε Pl. R. 472b; διατέτριφα I have let the time slip by…, Id. Tht. 143a; c. part., καθ’ ἕκαστα λέγων δ.
to waste time in speaking, Isoc. 3.35, cf. D. 1.9.
reside, PHal. 1.182 (iii BC), PStrassb. 22.6 (ii AD), etc.
put off by delay, thwart, hinder, μή τι διατρίβειν ἐμὸν χόλον Il. 4.42; οὔ τι διατρίβω μητρὸς γάμον Od. 20.341; τἄριστον Ar. Fr. 503; c. dupl. acc. pers. et rei, ὄφρα κεν ἥ γε διατρίβῃσιν Ἀχαιοὺς ὃν γάμον put them off in the matter of her wedding, Od. 2.204; c. gen. rei, μὴ δηθὰ διατρίβωμεν ὁδοῖο let us not lose time on the way, ib. 404; — Med., μή τι διατριβώμεθα πείρης A.R. 2.883.

zerreiben ; ῥίζαν χερσί Il. 11.847 ; τὴν γῆν τοῖν χεροῖν Polyaen. 4.3.5 ; θύραν, zerbrechen, Ar. Ran. 462 ; dah. = aufreiben, verzehren ; χρήματα Theogn. 921 ; κάκιστα διατριβῆναι Her. 7.120 ; vgl. Thuc. 8.78 ; bes. χρόνον, z.B. πολλὸν παρά τινι, Zeit bei etwas hinbringen, verbringen, Her. 1.24 ; συχνὸν χρόνον διατρίψας Plat. Phaed. 117a, u. öfter ; ἐν ταῖς ὁδοῖς πολὺν χρόνον δ. Xen. Mem. 2.1.15 ; ἡμέρας τινάς Hell. 6.5.39 ; ἓξ ἔτη διατέτριφε Isocr. 4.141 ; ἐνιαυτὸς οὐ διετρίβη Thuc. 1.125 ; χρόνος διατριφθεὶς περὶ τὸν λόγον Isocr. 4.14 ; dah., mit Auslassung von χρόνον od. ähnlichen Wörtern, = verweilen ;
   a) zögern ; Il. 19.150 ; Ar. Vesp. 849 ; Thuc. 7.43 ; Xen. Cyr. 3.3.25 ; sich aufhalten, παρά τινι, Her. 1.24 u. Folgde. Bes.
   b) bei etwas, die Zeit mit etwas hinbringen, sich damit beschäftigen ; ἐν γυμνασίοις Ar. Nub. 1002 ; ἐν τῇ ζητήσει Plat. Apol. 29c ; ἐν Ὁμήρῳ Ion 530b ; u. so oft Folgde ; auch περί τι, z.B. περὶ τοὺς λόγους Plat. Phaed. 90b, wie Alexis Ath. XII.544e ; περὶ ποίησιν καὶ φιλοσοφίαν διατετριφότες Aesch. 3.108, u. A.; πρὸς τοῖς ἔργοις Arist. Pol. 5.8 ; vgl. Epicrat. Ath. II.50c (v. 3) u. Plut. Marcell. 21 ; Luc. merc.cond. 8 ; ἐπὶ τοῖς ἔργοις Dem. 2.16. u. A.; – μετά τινος, sich unterreden mit, Plat. Apol. 33b ; Phaed. 59d ; auch διατριβὴν διατρίβειν, Legg. VII.820c ; s. διατριβή ; – c. partic., διατρίβουσι μελετῶσαι, sie bringen ihre Zeit mit Uebungen hin, Xen. Cyr. 1.2.18 ; ἵνα μὴ καθ' ἕκαστα λέγων διατρίβω, um mich nicht mit Auseinandersetzung des Einzelnen aufzuhalten, Dem. 1.9.
   c) mit einem neuen acc., hinhalten, verzögern ; Od. 2.265 ; aufschieben, χόλον, γάμον, Il. 4.42, Od. 20.341 ; auch Ἀχαιοὺς γάμον, sie hält die Achäer mit der Hochzeit hin, 2.204 ; ἄριστον, Ar. bei Ath. IV.171b ; τοὺς πρέσβεις Plut. Herod.malign. 41 ; – μὴ διατρίβωμεν ὁδοῖο, laßt uns mit der Reise nicht zögern, Od. 2.404. So auch med., μή τι διατριβώμεθα πείρης Ap.Rh. 2.883.

δια-τρίβω
[in LXX Lev.14:8 (יָשַׁב), Jer.35:7 (גּוּר), Tob.11:8, 12, Jdth.10:2, 2Ma.14:23 * ;]
to rub hard, rub away, consume; δ. χρόνον, ἡμέρας, to spend time: Act.14:3, 28 16:12 20:6 25:6, 14. Intransitively with ellipse of object (El., § 81, 1), to spend time, stay: Jhn.3:22 11:54, Act.15:35, Act.12:19.†
(AS)