δια·τμήγω (v. ci-dessous) :
      1 couper en deux, IL. 21, 3 ; λαῖτμα δ. OD. 5, 409 ; 7, 276, fendre le flot (en nageant) ; ὦλκα δ. MOSCH. 2, 80, ouvrir un sillon, en parl. de la charrue ;
      2 séparer, d’où au pass. se séparer : ἐν φιλότητι, IL. 7, 302, avec des sentiments d’amitié ; abs. se séparer, IL. 1, 531 ; OD. 13, 439 ;
      3 fig. distinguer : Ἀπόλλωνα Ἠελίοιο, CALL. fr. 48, Apollon du Soleil ;

Moy. couper en deux, d’où fendre (avec la charrue) : ἀρούρας, A.RH. 1, 628, les champs.

➳ Act. ao.1, 3 sg. dor. διέτμαξεν [ᾱ] THCR. Idyl. 8, 23 ; part. διατμήξας, IL. 21, 3 ; OD. 5, 409. Ao.2 διέτμαγον [μᾰ] OD. 7, 276. — Pass. ao.2, 3 pl. épq. διέτμαγεν (p. διετμάγησαν) [μᾰ] IL. 7, 302.

aor.1 διέτμηξα ; aor.2 διέτμαγον ; — Pass., aor.2 -τμάγην [μα] (v. infr.); — Ep. for διατέμνω, cut in twain, ἔνθα διατμήξας… then having cut [the Trojan host] in twain…, Il. 21.3; νηχόμενος… λαῖτμα διέτμαγον Od. 7.276, cf. 5.409; ὦλκα δ., of ploughing, Mosch. 2.81 (Med., ἀρούρας διατ μήξασθαι A.R. 1.628); Ἀπόλλωνα ἠελίοιο χῶρι δ.
distinguish him from the Sun, Call. Fr. 48; — Pass., διέτμαγεν (3 pl. aor.2 for -τμάγησαν) ἐν φιλότητι they parted friends, Il. 7.302; abs., they parted, 1.531, Od. 13.439; also, they were scattered abroad, Il. 16.354.

= διατέμνω (s. τμήγω), durchschneiden ; τόδε λαῖτμα διατμήξας ἐτέλεσσα, schwimmend, Od. 5.409 ; ἔγωγε νηχόμενος μέγα λαῖτμα διέτμαγον 7.276 ; trennen, Menschen, διατμήξας Il. 21.3 ; Schiffe, Od. 3.291 ; διέτμαγεν, = διετμάγησαν, sie trennten sich, Il. 1.531, Od. 13.439 ; ἐν φιλότητι διέτμαγεν ἀρθμήσαντε Il. 7.302 ; διέτμαγεν ἐν ὄρεσσιν sie zerstreuten sich, von Schafen und Ziegen. Il. 16.354 ; σανίδες διέτμαγεν ἄλλυδις ἄλλη λᾶος ὑπὸ ῥιπῆς, wurden auseinandergesprengt, Il. 12.461 ; διατμῆξαι κοῖλον δόρυ νηλέϊ χαλκῷ, zerhauen. Od. 8.507, var. lect. διαπλῆξαι, s. Scholl. Didym.; κηροῖο τροχὸν τυτθὰ διατμήξας, zerschneiden, Od. 12.174. – sp.D.; διέτμαξεν Theocr. 8.24 ; Ap.Rh.3.1047.