δια·τάσσω, att. -τάττω (f. -τάξω, etc.) :
      1 disposer en ordre ; ἕκαστα, HÉS. Th. 74, chaque chose ; στρατόν, XÉN. Cyr. 8, 5, 15, les rangs d’une armée ; νόμον, HÉS. O. 274 ; THGN. 74, les clauses d’une loi, régler une loi ;
      2 p. suite, distribuer, répartir (pour une charge, etc.) : δ. τοὺς μὲν οἰκίας οἰκοδομέειν, τοὺς δὲ δορυφόρους εἶναι, HDT. 1, 114, répartir les emplois en ordonnant aux uns de construire des maisons, aux autres de servir comme doryphores ; φόροι διαταχθέντες, POL. 3, 33, 6, impôts répartis ; en parl. de la distribution de postes de combat : διατετάχθαι, HDT. 7, 124, etc. être placés chacun à son poste, être répartis dans différents postes ;
      3 prendre des dispositions, càd. distribuer des ordres ; au pass. διατέταγμαι avec l’inf. HDT. 1, 110, j’ai pour ma part reçu l’ordre de, etc. ;

Moy. :
   I tr.
      1 classer, répartir, PLAT. Phædr. 271 b, avec une prop. inf. prendre des dispositions pour que, etc. PLAT. Tim. 45 b ;
      2 p. suite, régler par une disposition testamentaire, d’où exprimer sa volonté : περί τινος, PLUT. M. 1129 a, au sujet de qqe ch. ; avec une prop. inf. ordonner que, ANTH. 11, 133 ;
   II intr. se placer chacun à son poste de combat, XÉN. Hell. 7, 1, 20 ; AR. Vesp. 360.

Att. διατάττω, pf. διατέταχα BGU 1151.6 (i BC), prob. in OGI 326.27 (Teos): — appoint or ordain severally, dispose, εὖ δὲ ἕκαστα ἀθανάτοις διέταξε Hes. Th. 74; ἀνθρώποισι νόμον δ. Id. Op. 276; appoint to separate offices, δ. τοὺς μὲν οἰκίας οἰκοδομέειν, τοὺς δὲ δορυφόρους εἶναι Hdt. 1.114; δ. τι εἶναι Pl. Ti. 45b; τίνας εἶναι χρεὼν τῶν ἐπιστημῶν… ἡ πολιτικὴ δ. Arist. EN 1094b1; abs., make arrangements, πρὸς τὸ συμπῖπτον ἀεὶ δ. X. Cyr. 8.5.16; — Med., arrange for oneself, classify, Pl. Phdr. 271b; τινὶ περί τινος Plb. 5.21.1; undertake, pledge oneself, πρός τινα c. fut. inf., ib. 14.11; also in act. sense, περὶ θυσιῶν OGI 331.53 (Pergam.); — Pass., to be appointed, constituted, Pl. Lg. 932a; παρὰ τὰ τεταγμένα contrary to orders, BGU 1022.17 (ii AD); c. inf., v.l. in Hdt. 1.110; c. acc., δ. γῆν to be appointed to cultivate, POxy. 899.22 (200 AD). esp.
draw up an army, set in array, Hdt. 6.107, Th. 4.103; διέταξε χωρὶς ἑκάστους εἶναι Hdt. 1.103; — Med., διαταξάμενοι posting themselves in battle-order, Ar. V. 360, Th. 8.104, X. HG 7.1.20; — pf. Pass., διατετάχθαι to be in battleorder, Hdt. 7.178, Th. 4.31; διετέτακτο Hdt. 6.112 (but in med. sense, J. AJ 12.5.4). Med., make teslamentary dispositions, περί τινος Plu. 2.1129a; order by will, c. inf., AP 11.133 (Lucill.); bequeath, BGU 1151.6 (i BC); — Pass., to be bequeathed, PFay. 97.13 (i AD).

att. διατάττω, anordnen, festsetzen, νόμον, Hes. O. 274 ; Theogn. 74 ; πάντα ταῦτα ἔμμετρα δεῖ τὸν νόμον διατάττειν Plat. Legg. V.746e, u. öfter ; τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν Pol. 11.33 ; φόροι διαταχθέντες, bestimmte Steuern, 3.33.6 ; bes. = in Reihe u. Glied, in Schlachtordnung stellen, Her. 6.112, 117 ; στρατόν 7.81 ; Xen. Cyr. 8.5.15 u. sonst ; dah. pass., in Reihe u. Glied gestellt werden, oft bei Histor.; διατέταγμαι ἐπορᾶν, ich bin beordert worden, Her. 1.100 ; auch διατετάχθαι, an verschiedenen Orten aufgestellt sein, 7.124, 8.34. – Sp. oft absolut, τοῖς μαθηταῖς Matth. 11.1. – Med., sich in Schlachtordnung stellen, Ar. Vesp. 360 ; Xen. öfter ; durch ein Testament verfügen, Plut.; vgl. Lucill. 77 (XI.133). Auch = act., an seinen Ort stellen, Plat. Phaedr. 271b.

δια-τάσσω
[in LXX for שׂוּם, שָׁמַר, etc. ;]
to charge, give orders to, appoint, arrange, ordain: with dative, Mat.11:1, 1Co.9:14 16:1; before inf., Luk.8:55, Act.18:2. Mid., 1Co.7:17, Act.20:13; with accusative, 1Co.11:34; with dative, Tit.1:5; before inf., Act.7:44 24:23. Pass., τὸ διατεταγμένον, Luk.3:13, Act.23:31; τὰ διαταχθέντα, Luk.17:9-10; διαταγείς, Gal.3:19.†
(AS)